VAVEYLA 《27》

800 38 1
                                    

(Medyada: Özgür, Buğlem Ahlâ)

Gece dışarıya çıkıcağımız için hazırlanmak için kafeden sonra eve geçtik saat 8'di. Azra kıyafetlerini seçip odama getirmişti. Ben henüz seçmemiştim.

Ama onun getirdiği elbiseyi görünce aklıma Özgür'le gittiğimiz alışverişte aldığım elbise geldi.

Onun elbisesi beyaz diz altında biten yan taraflarında başta aşağıya ip detayı olan vücuda yapışan bir elbiseydi. Ve tek bant bronz bir ayakkabı giymişti. Saçlarını da açık bırakmıştı.

Benim elbisem ise ip detayları önünde olan iç çamaşırsız giyebileceğim saten bordo fazlasıyla seksi bir elbiseydi. Bende altına tek bant siyah bir topuklu tercih ettim. Saçlarımı da sıkı bir at kuyruğu yaptım.

Hatta öyle sıkı bir at kuyruğu yapmışım ki kaşlarımın gerildiğini hissedebiliyordum.

El ele odamdan çıktık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

El ele odamdan çıktık. Altımda iç çamaşırı olmaması biraz garip hissettiriyordu. Ama elbise için değerdi.

Ki Azra'nın da yoktu ama o rahatsız olmuyor tam tersi benden daha iyi taşıyordu üstündeki elbiseyi.

Merdivenlerden inerken ben sol elimi korkuluğa koydum sağ elimde Azra'nın elindeydi. Azra'da sağ eliyle duvardan destek alıyordu.

Merdivenleri inerken üstümüzdeki gözlerin farkındaydık ama bu durum hoşumuza gidiyordu. Ömer koşarak merdivenlerin ucuna geldi ve gözlerini Azra'dan ayıramayarak elini uzattı.

Azra son merdivenden Ömer'in yardımıyla indi. Ömer tuttuğu eli öptü.

Özgür bir adım attı. Nefesimi tuttum. Gözlerine baktım. Kalp atışlarımı boğazımda hissediyordum. Ellerini belime koydu. İplerim boşluklarından tenime değen teni titrememe neden oldu. Sıcacıktı...

Ayaklarım yerden havalandı. Gözlerimi kapadım. Çok uzun sürmeden yavaşca yere bıraktı. Alnını alnıma yasladı. Gülümsedim. Aslında biraz sinirli görünüyordu. Ama pek bellu etmemeye çalışıyordu sanki.

"Hooop gençler sakin" diye bağıran Ali oldu. Bu sefer ikimizde gözlerimizi devirerek ona döndük.

"Hiç öpüşen bir çift görmedin mi?" Diye sordu Özgür.

"Yoo gördüm ama onlar Ahlâ değildi" dedi. Kafamı yere eğip gülümsememe neden oldu bu söylediği.

Benim onları onların da beni koşulsuz şartsız sevdiğini ve koruduğunu bilmek güven veriyordu.

Biz Özgür'ün arabasına onlar da topluca Ömer'in arabasına bindi. Yola çıktık. "Bu elbisenin intikamını gecenin sonunda alırım" dedi.

Neyi kastettiğini çok net bir şekilde anlayabiliyordum. Ve bu durum beni fazlasıyla utandırıyordu.

"Hmm hmm kesin alırsın"dedim. Rest çekerek. Öyle ölümcül bir bakış attı ki sanki oturduğum koltukta üstüme beton attılar.

Araba yavaşlayınca mekana geldiğimizi anladım. Çok fazla ışıklı siyah duvarlı gizemli bir yerdi. Özgür elimden tuttu ve mekana doğru yürüdük. Bizimkiler de arkadan geliyordu.

?VAVEYLA?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin