?VAVEYLA?

VAVEYLA 《25》

(Medyada: Özgür, Buğlem Ahlâ, Ömer, Azra)

Veeee büyük gün bu gün tatile çıkıcağımız gün ve heyecandan saat sabahın 6'sında uyandım. Ve mal gibi tavanı izliyorum şuan.

Biraz sağa döndüm ve onun yüzünü izlemeye başladım. İşaret parmağımı şakağına bastırdım önce.

Hafifce kaşlarını çattı. Parmağımı kaşında dolaştırdım. Daha sonra elmacık kemiğinde. Kirpiklerine dokununca gözünü biraz hareket ettirdi. Daha sonra gamzesine sürttüm parmağımı bu tebessüm etmeme sebep olmuştu.

Farketmeden ona bakarken saati 7 yapmışım bile.

"Özgür" diye fısıldadım sağa sola döndü ama uyanmadı.

"Özgür uyan hadi geç kalmayalım" dedim. Gözlerini ovuşturarak açtı.

"Günaydın" dedi kocaman gülerek o kadar güzel görünüyordu ki kendime hakim olamadım gamzesine bir öpücük kondurdum.

Belimden tutup kaldırdı ve kucağına oturmamı sağladı. Kalçalarımı okşarken "birşeyimizi unutmayalım sende sizinkilere yaz da burda buluşalım gerçi ben Ömer'le konuştum o getiricek onları da lan bu Ömer'le Azra ne ara bu duruma gelmiş" dedi sorgulayarak.

"Uzun hikaye olmuşlar işte bende şaşırdım duyunca" dedim.

"Hadi kalkalım artık" dedim.

"Şimdi kalkalım ama oraya gittiğimizde ben ne dersem o" dedi.

Yüzümü boynuna gömüp gülmeye başladım. Beni kalçalarımdan ittirip yataktan düşmemi sağladı. Dudaklarımı büküp suratına bakınca da kıyamadı. Ellerimden tutup beni ayağa kaldırdı.

Bavullarımızı dışarıya çıkardık ve arabaya yerleştirdik. Tam eve giricekken bir araba daha yaklaştı gelmişlerdi.

Önce Azra'ya sarıldım sıkıca "hoşgeldin canımın için " dedim.

"Hoşbuldum güzelim" dige sevecenlikle karşıladı. Arabadan inen iki tane ayı üstüme çullanınca ufak bir düşme tehlikesi geçirdim.

"Ooo napıyosun be yamuk "dedi Doğuş. Kahkaha atmama sebep olan bu tavrını sorguladım.

"Yamuk?" Özgür'ün kahkahasını işitince sinirlendim. "Ali'm bunlar benle dalga geçiyo bişey desene" dedim.

Ali elimden tutup etrafımda çevirdi. "Bakim" dedi. Önce 1-2 saniye durduktan sonra

"haklılar kız yamuksun sen" deyip hepsi birden gülmeye başladı. Kollarımı yine birleştirdim.

Eve doğru yürümeye başladım. Arkamdan yakalayan Özgür beni kucağına alınca Doğuş arkadan bağırdı.

"Hooop aile var burda" dedi. Özgür benle beraber Doğuş'a dönüp

"nerde kardeşim" diye sordu.

Doğuş sağına soluna döndü. Sonra Ömer'le Azra'yı işaret edip "aha burda" dedi.

Hepimiz onlara dönünce "ha ?"diye sorguladı Ömer onun bu haline hep beraber güldükten sonra eve geçtik.

"Herşeyiniz hazırsa yola çıkalım çok geç kalmayalım" dedi Özgür.

Herkes hazır olduğunu söyledikten sonra arabaya binip yola koyulduk. Özgür ve ben önden gidiyorduk onlarda Ömer yeri bildiği için Ömer'le geliyorlardı. Yola çıkalı neredeyse 2 saat olmuştu kahvaltı da yapmamıştık.

Ama canım o kadar çok hamburger çektiki daha fazla kendimi tutamayıp itiraf ettim. "Özgüür" dedim. Yaya yaya "efendim" dedi. Net bir şekilde.

"Benim canım hamburger çekti" dedim.

"Zamanı mı şimdi güzelim nerden bulucaz hamburgerciyi" dedi.

"Haklısın tamam" deyip konuyu kapadım.

Canım çekmişti ama ondan çok fazla şey istiyormuşum gibi geliyordu. Gözlerini devirip yola döndü.

"Ne kadar kaldı?" Diye sorguladım. "Çok kalmadı güzelim biraz daha dayan eve gidince karnını doyurup yemeğini yersin sonra yapmak istediklerimize karar veririz"dedi.

Bende radyoya uzattım elimi. Açar açmaz çalan şarkı şok olmamı sağladı bu arabada ikinci kere şu radyoya elimi uzatıyordum ve ikinci kez aynı şarkı denk geliyordu.

♡Cem Adrian-Islak Kelebek♡

Sanırım bu şarkı fazlasıyla bizi yansıtıyordu. Şarkıya beraber bir şekilde eşlik ettik.

Daha sonra araba dubleks beyaz çitlerine kadar beyaz etrafında başka ev olmayan denize karşı olan kocaman bahçeli bir evin önüne doğru yavaşladı ve durdu.

"Burasım mı?" Diye sordum. Başıyla onayladı beni.

"Çok güzelmiş" dedim. Daha sonra arabadan inip bagajdaki bavullarımızı aldı.

Eve ilk varan biz olmuştuk. Eve girdik ve Özgür çift kişilik yatağı olan en büyük odaya yerleşmemizi sağlamıştı.

Ama odanın en güzel yanı bir kısmının tamamen cam olması ve deniz manzaralı olmasıydı. Ayrıca üst katta olması da ayı bir lükstü.

Camdan denizi izlerken Ömer'in arabasının da yaklaştığını farkettim. İnip onlara yardım ettim.

Daha sonra hepimiz karnımızı doyurduk. Akşam olmuştu. Ve tabiki yolun da yorgunluğuyla hepimiz uyuduk.

Bakalım yarın bizi ne eğlenceler bekliyordu...