Ang Ating Kwento

❤Forty One❤

MIA

"Here," napakunot noo ako, nang abutan niya ako ng isang camera.

"Ano toh?" nagpamulsa siya habang sabay kameng naglalakad papunta sa school.

Na lagi namang scenario,eto talagang lalakeng toh.

"Camera," DA PAK! napasama ang tingin ko sa kanya.

"Just kidding,ayan yung camerang binigay ko sayo nung nasa Bulacan pa tayo, iniwan mo." tapos inirapan na niya ako.

Napangiti naman ako sabay hampas sa balikat niya.

"Oy salamat!" sambit ko, napadaing naman siya,nang hampasin ko ulet siya.

Wala lang trip ko lang siyang hampasin.

"Wala naman tong kapalit, diba?" curious na tanong ko, bigla kaseng pumasok sa isip ko si ate.

Kelan pa nagkaroon ng kapalit ang pagtulong?

Sabagay,

Mula sa pera ang bagay na ibibigay,kaya talagang may kapalit yon.

"Tss,wala!eh ano namang mapapala ko sayo?" napatigil ako sa narinig.

Ano nga namang mapapala niya saken?

Wala naman talaga diba?

"Tama nga si Bes,kapag ang isang tao,wala ng kwenta,babalewalain nalang." hirit ko.

"Share?" tinignan ko siya.

"Share ko lang baket?" inis na sabi ko at nauna ng maglakad.

Yung robot talaga na yon, napakaepal!

"Hey,wait!" hindi ko siya pinansin.

May kasabihan ngang--

Kapag lumingon ka,wala ka lang mapapala kaya magpatuloy ka nalang.

(Author: Weh?sino nagsabe?)

IKAW!

(Author: wow?)

Fantastic baby~

"Wanna have some pizza?" hindi ako sumagot,patuloy lang na naglakad.

"Cotton candy,you like?" inirapan ko siya.

"How about--Coffee?" Napacross arm ako.

Coffee?

Eh alam naman niyang ayaw ko non!

"Oh sige,shake nalang ulet." sa pagkakataon na toh,nilingon ko na siya.