Ang Ating Kwento

❤Sixty Three❤

RETH

Now I know,

Alam ko na kung baket nagkakaganyan siya.

I already know why she was keeping silent and cold this past few days.

May problema siya.

May problema nga siya,pero mas pinili niyang wag nalang sabihin sa iba.

She have this attitude na kapag masaya siya,masaya talaga siya!in other words, happy-go-lucky girl na akala mo walang pinoproblema.

Oo masayahin siyang tao but not in always.

Hindi palaging--kapag masaya siya ngayon,masaya parin siya til forever.

Walang ganon!

May mga tao talagang mas pinipiling itago nalang sa kaloob looban ang nararamdaman kesa ipakitang nasasaktan sila.

In the smile that she wear today--alam kong tinatago niya lang yon,tinatago niya lang na nasasaktan siya at nalulungkot at the same time sa matatamis niyang ngiti na yon.

Ang hindi ko lang talaga maintindihan.

When I saw her crying infront me.

Parang dinudurog yung puso--fvck!she's now staring at me.

And now,I feel uncomfortable again.

Why is she staring at me na para bang ayaw niyang mawala ako sa paningin niya?

"Baket.." inilapit niya ang mukha niya saken,that makes my heart beats so fast.

The heck?

Nababading na ba ako?

"Namumula na naman tong tenga mo?" She pinched my ear make the hell out of me--tss,wala! hindi ako nakiliti sa ginawa niya--hindi talaga!

I heard her giggle.

My lips form a smile.

W-wait,

I smiled?

I think,I really need to go to the hospital.

"Oy Reth!" She slapped my arm reason why I annoyingly turned to face her.

Tss,napakasadista!

"What?" I asked her.

Seeing her angelic face with her sweet smile and twinkling eyes makes me calm.

Baket ba napakakulet ng babaeng toh?

Ang sarap niyang--kurutin.

"Ililibre mo ako ng fries diba?tara na sa canteen!" she hold my hand makes me felt shiver down my spine.