Dalawang metro ang layo niya mula saakin
At ramdam ko ang paghinga nya ng malalim
Siya'y nakaputing damit at kung sakaling lalapit
Malulunod sa mundo niyang nakahalumbaba
Madadala ako sa pagkakadekwatro ng paa
Na kasalukuyang iniiwasan
Pero bakit nga ba wala syang kaibigan?
At hindi nakikisali sa tawanan?
Sa aklat na hawak kaya hindi napagbibigyan
Ayun nga lang, suntok sa dibdib ang mata niyang nakasalamin ang kalungkutan
Kapag tanghalian, mas gugustuhin ko pa ring sakanya makipagkwentuhan
*
Para saiyo kaibigan at para sa mga taong reserved/introvert pero masarap mag-umpisa ng usapan.
BINABASA MO ANG
Mga Tula Ni Juana
PoetryMagulo itong mga tula ko. May parte na malungkot. May parte na nayayamot. At kasunod may kasama nang puot. Tapos biglang sasaya ulit. Kasi bakit? Pasensya na. Sadya sigurong komplikado akong tao. Kasi dapat Filipino lang ito, pero biglang nahaluan...
