Pakikumusta ako sa taong dumatal na
At hindi na bumalik
Ang marubrob kong damdamin ay tangan tangan mo pa
Pati tumitibok na parte ay ganoon pa rin, umiigik
Lulan pa tayo noon sa mabagal na barko kahit
Limang maleta ang hinihila ko paroon sa kwarto, sa malapit
At bago mamalagi sa apat na sulok na silid
Nababanaag ko ang noong pagsumamong manatili ka sa gilid
Ngunit dumatal nga rin ang salita mong walang tatalon
Sa bangin na pilit hinihila ang katawan natin
Marahil, itinadhana kang ibaon bilang butil na aanihin
At ako na aalagaan ang alaala mo, iniwang nakalunlon
Bago nasasabik na itanim ka sa lupa, kung saan ka muli aahon
BINABASA MO ANG
Mga Tula Ni Juana
PoetryMagulo itong mga tula ko. May parte na malungkot. May parte na nayayamot. At kasunod may kasama nang puot. Tapos biglang sasaya ulit. Kasi bakit? Pasensya na. Sadya sigurong komplikado akong tao. Kasi dapat Filipino lang ito, pero biglang nahaluan...
