(042519)
Ang tulang hindi nabigyan ng pamagat dahil sa nag-uumapaw na pakiramdam.
Inabot at nasilayan
ang ugat sa kamay
at ngiping hindi pantay
madadala sa matang kahit nakapikit ay nakatawa pa rin
kahit ang boses na mahinhin
nagsimula ito noong makita ko sya ulit
pagbalik sa lugar kung saan ako lumaki
pagkabili, bilang nagbabantay sa tindahan
inaalala dati pagkabata
kung paano sya magtaray
bote bakal na malapit sakanilang bahay
habang naglalaba
napiga din pati sariling utak, nakakawarak
nakakawala ng malay
sa taglay na kaanyuan
anong nangyari sa ayokong maakit na naman
tulad sa mga mahahaba na ang pagtagal sa kinatatayuan
pwede bang huwag na lang aalahanin
kalimutan na lang muna hangga't nandito pa
nakahiga sa kawayan, madumog ng lamok
kahit nahahanginan
pati tiyan at likod sumakit na
handa naman akong isabay ka, diba
libre pa, hanggang sa masilayan
ang ugat sa kamay
at ngiping hindi pantay
madala sa matang kahit nakapikit ay nakatawa pa rin
kahit ang boses na mahinhin
suot ang puting blusa na may mahabang manggas
hindi malaman kung saan ang lakad
halatang minsan lang kung lumabas
mabuti na sigurong sa araw lang nakababad
ilang taon na nga ako?
ilang taon ka na ba ulit?
ang alam ko malayo ng agwat nating dalawa
pero hayaan mong sabihin kong mas mukha ka pang bata
at mas mukha akong matanda
nakakatawa lang, hindi perpekto ang lahat
lalo na sayo
pagkalabas sa kumbento ipapanalangin ko
sana hindi ka tumulad sa mga kapatid mo
dahil ramdam kong naiiba ang hinog na mangga
sa hilaw at nabubulok na
inabot at nasilayan
ang ugat sa kamay
at ngiping hindi pantay
madadala sa matang kahit nakapikit ay nakatawa pa rin
kahit ang boses na mahinhin
ito nga pala ang tulang hindi nabigyan ng pamagat
dahil sa nag-uumapaw na pakiramdam
BINABASA MO ANG
Mga Tula Ni Juana
PoetryMagulo itong mga tula ko. May parte na malungkot. May parte na nayayamot. At kasunod may kasama nang puot. Tapos biglang sasaya ulit. Kasi bakit? Pasensya na. Sadya sigurong komplikado akong tao. Kasi dapat Filipino lang ito, pero biglang nahaluan...
