ခ်စ္လိုက္ရတာ ဆိုတဲ့စကားေတြက အသံုးမလိုေတာ့တဲ့ရက္လြန္ေနတဲ့voucherေတြလိုပဲ
ပ႐ိုမိုး႐ွင္းကာလၿပီးဆံုးပါၿပီဆို တိတ္တဆိတ္ေလးဆုတ္ျဖဲခံရရဲ႕
အေမွာင္ေတြထဲကေျပးထြက္ခဲ့ပါတဲ့လား ကေလးငယ္တဲ့
ခင္ဗ်ားကေတာ့ ေျပာအား႐ွိတာေပါ့ဗ်ာဆို
အက်ယ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ေကာင္းကင္ျပာကိုမ်က္ေစာင္းလွိမ့္ထိုးသလို ခင္ဗ်ားကိုစိတ္ဆိုးရရင္ တစ္သက္မေျပရခ်ည္ရဲ႕
တက္ႂကြေနတာေလးျမင္ရတာေကာင္းလိုက္တာ
လို႔သည္ေန႔ေတြးတယ္
ကိုယ္ေတာ့တမနက္ခင္းလံုး ႏိုးလိုက္အိပ္လိုက္ ငိုလိုက္နဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ ေနမေကာင္းရင္းလုံးပန္းေနခဲ့တာပဲ
ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ျပံဳးရတဲ့ဆိုေပမယ့္ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ငိုရတာေတြလည္း မ်ားလာေတာ့မယ္မလား
ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုထားသြားဖို္႔ႀကိဳးစားရေတာ့မယ္ေလဆို' ေတြ႔လား...အဲ့လိုေရေပၚဆီ႐ုပ္ၾကည့္ဂုဏ္ၾကည့္ႀကိဳက္တဲ့ ခဏတာစြဲလမ္းတတ္တဲ့သူ ေတြဆို ထင္ေကာင္းထင္ၾကဦးမွာ'
ကြၽန္ေတာ္မရယ္ႏိုင္ေတာ့ပါ...
ကြၽန္ေတာ္ျပံဳးလည္းမျပံဳးတတ္ေတာ့ပါ...
ဒါကအရင္ကတည္းကေပမယ့္..ခုေတာ့ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပံဳးေလးေတာင္မျပံဳးခ်င္ေတာ့တာပါ...
ခင္ဗ်ားသိရင္ ယံုပါ့မလား မသိေပမယ့္..
ကြၽန္ေတာ္ေတြးသမ်ွ အိပ္မက္တိုင္းမွာ ခင္ဗ်ားကစတားႀကီးတစ္ေယာက္ လူတကာေလးစားရတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနဆဲေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာ ခင္ဗ်ားဘယ္တုန္းကမွ ဖြင့္ဟမျပခဲ့တဲ့ သိမ္ငယ္ျခင္းေတြနဲ႔႐ွိေနတာ....
ျဖဴစက္တဲ့ကေလးငယ္ေလးလို အရာရာပူပန္တတ္ၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အလာကိုေစာင့္ေနခဲ့သလို
ကြၽန္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးၿပီး ဆံုး႐ႈံးရမွာကိုသိပ္ေတြးေနခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး....
ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ေတြထဲ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားေမာ္ဒယ္လုပ္တဲ့ ဘရမ္းဒတ္ အိတ္ေတြ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြပံုေပးမေနခဲ့ပါဘူး
ခင္ဗ်ားဟာအေကာင္းစားဟိုတယ္ခန္းႀကီးမွာ ဝိုင္ခြက္ဆိုဒ္စံုနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတဲ့လူလည္းမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး
သဲထူတဲ့ကမ္းေျခတစ္ေလ်ွာက္ရယ္...ညေလေအးေအးရယ္...စကားတစ္ခြန္းမဆိုတဲ့ခင္ဗ်ားရယ္
ဟိုတယ္ခန္းထဲက ကြန္ျပဴတာေ႐ွ႕တေခ်ာက္ေခ်ာက္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ခင္ဗ်ားရယ္...
ေဟာခန္းတေလ်ွာက္ၾကားရတဲ့ တီးလံုးသံက်ယ္က်ယ္ရယ္..
ေခြၽးေတြရြဲေနတဲ့ အဝတ္အစားေတြနဲ႔ ေလးဘက္ေလးတန္ မွန္ေတြထဲစူးစိုက္ကေနတဲ့ခင္ဗ်ားရယ္ပဲ႐ွိခဲ့တာပါ.....
ယံုမွာမဟုတ္ေပမယ့္..ယံုပါ...ခင္ဗ်ားရာ...
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ခင္ဗ်ားက ဒီတိုင္းခင္ဗ်ားခ်ည္းသပ္သပ္ပါပဲဆို...
ခင္ဗ်ားကေတာ့ ႏွစ္လိုဖြယ္ ရယ္သံေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရယ္ေနလိမ့္ဦးမွာ....
ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ အဲ့အရာက အရင္ကမဖြင့္ေျပာခင္ကထက္တန္ဖိုးက်သြားတယ္တဲ့...
ဒါေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ေလးခ်စ္ပါ...လွပတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုလူေတြမသိပါေစနဲ႔တဲ့...ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..လူေတြကလွတာေတြကိုဖ်က္ဆီးတတ္ၾကလို႔ပါပဲတဲ့...
အေမွာင္ေတြထဲကေျပးထြက္ခဲ့ပါတဲ့လား....အဟင္း
တဆိတ္ေလာက္ အေမွာင္ထဲမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမ်ား႐ွာေတြ႔ခဲ့လို႔လဲ....
မင္းစိတ္ထင္တာပါ ကေလးငယ္...
အေမွာင္ထဲမွာဘယ္သူမွ႐ွိမေနခဲ့ပါဘူး...
သည္တိုင္း အေမွာင္ဆိုတာ...အေမွာင္ထုပဲေလ..
ဆုပ္ကိုင္ဖမ္းယူလိုက္လို႔မွမရဘဲ
From ဖ်က္ဆီးျခင္းခံလိုက္ၿပီျဖစ္ေသာ လွပတဲ့ေလဟာနယ္တစ္ခုမွ အလင္းထံသို႔ေရးသားျခင္း ။
တဆိတ္! အေမွာင္ေတြက်႐ႈံးသြားၿပီတဲ့
YOU ARE READING
တမလြန္မွ ကြၽန္မထံ ေပးစာ
Poetryေပ်ာ္ေနၿပီလား...ေသသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ေရာ နာက်င္ေနရပါေသးလားေဒလီယာ ! မင္းသာအဆင္ေျပေနခဲ့ရင္သည္စာေလးကိုမင္းၾကားႏိုင္ပါေစ
