chapter 3

161 5 0
                                    

Text

Pagpasok ni Samantha sa kanyang silid, hindi na nya napigilan ang pagtulo ng kanyang luha. She wiped her tears and asked her heart.

Bakit ba sa kanya ka pa tumibok? Bakit hindi na lang sa iba. Sa iba na siguradong susuklian ang pagmamahal ko.

Pero hindi eh may sariling buhay 'tong puso ko, kahit anong gawin kong ibaling sa iba ang atensyon ko siya pa rin, siya lang at wala ng iba pa.

She took a small notebook from her drawer and opened it.

Sa unang pahina ay may nakasulat.

MY LOVE FOR HIM

At sa pangalawang pahina naman ay may isang perpektong guhit ng isang lalaki. Isang lalaki na hindi maihahalintulad sa iba.

At sa likod nito ay may nakasulat

MY LOVE FOR YOU HAS NO DEPTH

ITS BOUNDARIES ARE EVER EXPANDING

MY LOVE AND MY LIFE WITH YOU ARE NEVER ENDING LOVE STORY

-Google- [M. Christina White]

Sa bawat pahina ay nakasulat at nakaguhit ang mga karanasan ni Samantha sa tuwing kasama siya. Sa pagkabata hanggang ngayon. Sa pamamagitan nito muli nyang binabalik-balikan ang una nilang pagkikita.

Samantha caresses the child's face on paper.

There's a child crying in the garden and the girl approached him. "Bata, bakit ka umiiyak?" She asked kindly.

"Ikaw na naman, 'di ba sinabihan na kita na ayoko sayo! Ayoko sa mga babae!" Sigaw nito sa kay Samantha.

"H-hindi, hindi na ako babae. Tingnan mo 'ko." Tiningnan naman siya nito mula ulo hanggang paa.

Malaking damit, short na hanggang tuhod, ponytail, rubber shoes at may hawak na bola.

"Pero babae ka pa rin!" Sigaw ng batang lalaki at na namumula ang kanyang mukha sa galit.

"Pero pusong lalaki naman, oh tingnan mo hindi ka na umiiyak!" Nagulat naman ang lalaki na hindi nya namalayan na tumigil siya sa kanyang pagiyak. Napangiti naman ang batang Samantha sa reaksyon ng batang lalaki. "Siguro guwapo ka kapag nakangiti." The girl look at the boy seriously, "pero mas guwapo pa rin ako" banat nito.

"Tss." The boy subconsciously smiled.

"Wooh! Ngumiti ka! Pero ako pa rin talaga ang mas pogi. Wala ka man lamang sa 1/4 ng kapogian ko."

No'ng araw na 'yun doon nagsimula ang pagkakaibigan namin.

Kaibigan, kaibigan lang.

She took a pencil and ballpen and drew a girl and boy in a piggyback way and wrote.

'Today I asked him why he didn't hate me even though I'm a girl then he said

Because for me you're a boy and you're like little sister or brother for me

It broke my heart and it hurts so much'

-At The Dining Table-

Habang kumakain ang Quinn family ay humahanap naman ng tiyempo si Samantha kung paano nya sasabihin sa kanyang parents na pinapatawag sila sa school hanggang.

SHE IS NOT A TOMBOYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon