The Playboy's Wife [Completed] Published © Cacai1981

Chapter 31

"Mornin" Deven mumbled a greeting on her, pagpasok nito sa kitchen. Saka naupo sa isang wing chair, sa breakfast nook.
     Bitbit si Caleb, sa carrier, naghanda si Rain ng breakfast. Maaga pa lang ay bumangon na siya, dahil sa nakasanayan na ito ng kanyang sistema. Ni hindi na niya kailangan ng alarm clock dahil sa nasanay na siya na gumising ng maaga noon pa man, may pasok man o wala. At, si Caleb ay maaga rin na nagigising.
Pagkatapos maligo at linisan si Caleb, doing everything quietly, para hindi maistorbo ang natutulog na si Deven, saka sila bumaba patungo sa kusina. She started the coffee maker, then made toast, magluluto pa lang siya ng itlog when Deven came in, looking cranky, like someone hit him with a car.
     But for Rain, he looked more sexy, dahil sa tousled hair nito, at mata na parang antok. She looked at his loose shirt and shorts. Kaya naman kita niya ang long ang muscled tighs and legs nito. With dusting of hair. Buong katawan kaya nito ay balbon? She asked herself.
     And it never fails, she felt hot all over, and throbbing between her legs.
     Rain bit her lower lip, she tried to shake kung anuman ang nararamdaman niya.
     "Sleep well?" ang tanong ni Rain, at isang matalim na tingin naman ang isinagot sa kanya ni Deven.
     Nagtaka naman siya kung bakit parang galit ito sa kanya, malikot ba siyang matulog? Naghihilik? Sa pagkakaalam niya, hindi.
     Akala nga niya na hindi siya makakatulog katabi ni Deven, but surprisingly, she did, dahil na rin siguro sa pagod niya. Kahit si Caleb ay diretso ang tulog at di gumising ng madaling araw.
     "Pwede mo bang hawakan muna si Caleb, magpiprito lang ako ng itlog" ang tanong niya kay Deven, at lumapit siya rito.
     Deven got Caleb from her, and he kissed his son's chubby cheeks.
     "Thanks" ang sabi ni Rain, then bumalik siya sa kitchen counter para ipagsalin ng kape si Deven sa isang mug at muli siyang lumapit dito para iabot ang kape.
     "Sugar and cream ay nasa table na" ang sabi ni Rain.
     "Thanks, I like it black" ang sagot sa kanya ni Deven.
     Rain nodded, at muli siyang bumalik sa counter, she put a skillet on the stove, at kumuha ng carton of eggs sa fridge at sausage.
     "Hmm you smell so good Caleb" ang sabi ni Deven sa anak na lumalaking lalo niyang nagiging kamukha.
     He couldn't helped not to keep on kissing his son's chubby cheeks. He was so happy na finally, nasa kanya na ang kanyang anak.

     "How do you like your eggs?" ang biglang tanong ni Rain.
     Muntik nang maibuga ni Deven ang kape na hinihigop niya mula sa mug, he quickly get a napkin and wiped his mouth. He started coughing.
     "Are you okey?" ang alalang tanong ni Rain kay Deven, na nasamid.
     Deven cleared his throat and swallowed, he gave an angry look at Rain.
     "What?" ang galit na tanong ni Rain, nagtataka na naman siya sa reaksyon nito.
     "I only asked you, how do you like your"-
     "I know! dammit!", Hindi na nga ako nakatulog sa kaiisip of what you will do with my eggs! And that involves your hands and mouth! Ang sigaw ng isipan ni Deven.
    " Really? Do you need to curse?" ang inis na sagot ni Rain, sabay irap kay Deven.
     "Scrambled" he answered huskily.
     "Pareho pala tayo" ang sagot ni Rain, saka siya kumuha ng bowl and started beating four eggs while she put a dab of butter in a non stick pan.
     And in an instant the delicious aroma of food ay maaamoy na sa loob ng kusina.
     Isa-isang dinala ni Rain ang mga plato na naglalaman ng nga pagkain. Kasunod ang mga plato at kubyertos.
     Muli siyang bumalik sa countertop para kunin ang ginawa niyang cereal para kay Caleb.
     "Sorry, wala yata akong tray dito sa bahay, inisa isa mo pang dalhin ang mga plato" ang sabi ni Deven a pinagmamasdan si Rain.
     Hindi siya sanay na pinagsisilbihan siya, well sa labas oo, pati ng mga babae niya na halos subuan na yata siya. Pero dito sa loob ng kanyang bahay, ngayon lang niya naranasan na ipaghanda siya ng almusal ng isang babae. Nang kanyang asawa.
     Emily didn't do that, hindi kasi ito marunong magluto, kaya, they always eat out, at siya ang naghahanda ng breakfast para sa kanila, he thought.
     "Wala nga, naghanap ako sa kitchen cabinets mo pero wala ni isa" ang sagot ni Rain, "akin na si Caleb, pakakainin ko na siya" sabay kuha kay Caleb.
     Iniupo niya ito sa isang wing chair at tinalian niya ng mahabang sarong ang upper body ni Caleb, inilabas niya ang mga kamay nito, saka ibinuhol ang dalawang dulo ng sarong sa likurang upuan.
     "Wow ang galing mo ah" ang sabi sa kanya ni Deven ng makita ang ginawa niya, para makaupo si Caleb sa upuan.
     "I told you I'm the best mom" ang sagot ni Rain.
      "Kailangan pala nating bumili ng mga gamit para kay Caleb, yung upuan niya kapag kumakain" –
     "Highchair" ang sabi ni Rain kay Deven.
     "Oo, highchair at stroller, mukhang di na siya kakayanin ng carrier niya" ang sagot ni Deven.
     "Aalis kami mamaya para mamili" ang mabilis na sagot ni Rain.
     "I'll go with you" ang sagot ni Deven.
     "Wala ka bang pasok" ang tanong ni Rain, habang sinusubuan ng cereal si Caleb.
     Deven watched Rain, how she patiently scooped a spoonful of cereal inside Caleb's mouth. He admired her, and he thought that he made a right decision na pakasalan si Rain, para tumayong mommy ni Caleb.
     "Nakalimutan mo yata na ang napangasawa mo ay may-ari ng oil companies" Deven answered and he eyed her.
     Rain glared at him and then rolled her eyes, "sorry, kasi naman these past few weeks, sa isang accountant dapat ako ikakasal" ang sagot ni Rain.
     Tumahimik sandali si Deven at sumandal sa backrest ng upuan, then he crossed his arms on his chest.
     "I'm sorry kung di natuloy ang love story ninyo ni Bryan, but as what I've said, you have a choice" ang sagot ni Deven.
     Rain sighed, "I know" ang mahinang sagot ni Rain.
     Deven wanted to know, to make his mind and conscience clear.
     "Did you made the right decision?" ang tanong ni Deven sa kanya, his gray eyes looking straight at her.
     Rain straightened her back and look straight into Deven's beautiful gray eyes, "I DID".