Black and white love

Deel 1

Perspectief Fikria Benaisa: 

Blij loop ik het winkelcentrum in waar ik een paar bloemen haal. Als ik dat heb gedaan loop ik vrolijk met mijn bloemen het winkel uit  net als ik het winkelcentrum uit wil lopen hoor ik harde gegil en gehuil , geschrokken draai ik me oom waarna ik een oude man bloedend op de grond zie liggen rennend ren ik naar hem toe algauw word er een kringetje om ons heen gevormd ''bel de ambulance bel de ambulance'' hoor ik een oude vrouw huilen vast zijn vrouw.. ''Geen zorgen ik ben een dokter'' zeg ik snel waarna ik me op de oude man focus. Snel ruk ik mijn sjaal van me nek af en wind ik het om de oude man zijn wond om. Als de ambulance eraan komt help ik de ambulance broeders met het optillen en loop ik geschrokken naar huis , die arme man is geschoten in zijn hart hij heeft niet zoveel kans meer..

even moet ik aan mijn ouders denken waarna ik gauw die gedachten van me afschud. Met verwarde gedachtes loop ik naar huis ,  thuis aangekomen loop ik mijn kamer in en wissel ik mijn outfit in een rosé jurkje tot me enkels en witte hakken ik doe me haren in een hoge staartje en loop naar beneden waar ik me broer in de tuin zie zitten , glimlachend loop ik de tuin in ''Happy birthday to you happy birthday to you mij lieve zusje'' zingt hij de tranen rollen over mij wangen waarna ik hem knuffel en een kus geef ''Dankjewel broerlief'' hij geeft me een cadeau en boos kijk ik hem aan ''Was niet nodig'' ''Jij verdient meer dan dan zusjelief'' ik lach en neem dan plaats tegen over hem. ''Ik mis mama en papa'' de tranen rollen over mijn wang ''ik ook zusje ik ook maar ze zullen zeker trots op je zijn vergeet dat niet , yallah open je cadeau'' veranderd hij van onderwerp ik knik en open het cadeau het is een armbandje met mijn naam erop dankbaar kijk ik hem aan. ''Tarik vanavond gaan we tocht mijn verjaardag vieren'' ''Ja wat dan'' vraagt hij niet begrijpend ''ik wil je aan iemand voorstelen'' geïnteresseerd kijkt hij me aan waarna hij recht gaat zitten ''Wie is het'' ''Niet boos worden'' hij forceert een glimlach en kijkt me aan , ''Zijn naam is Souhail , hij is een dokter , net als mij.'' ''We zitten al een tijdje in een relatie en ik wil hem aan je voorstellen'' maak ik me verhaal af. Zuchtend kijkt hij mij aan ''Kijk mij zusjelief'' ''Ik wil dat jij trouwt , gelukkig bent met je man en  een familie hebt.'' ''Ik weet niet of deze jonge slecht is mohim het idee dat jij tijd met hem doorbrengt , geloof me dat maakt mij m3aseb '' zegt hij met ingehoude woede. ''Oké oké rustig , Ontmoet hem eerst , Wanner je hem hebt gezien voel je je er misschien anders bij yallah vergeet het'' zeg ik zuchtend waarna ik in mijn croissantje bijt. ''Tarik'' ''hmmm'' ''wat zit er in de oven'' zeg ik waarna het naar brand ruikt. geschrokken staat hij op ''DE BROODJES'' schreeuwt hij waarna hij naar de keuken rent lachend staar ik voor me uit.

Perspectief Adnane Mazroui: Zuchtend loop ik de douche uit waarna ik mij zwarte Lacoste polo aantrek ''Schatje patatje'' grijns ik waarna ik naar mijn kitten loop ja je leest het goed tering schattig en het maakt deze appartementje levend dus ja. Is anders tering saai alleen wonen. ''Wilt mij habibi eten'' lachend om mezelf loop ik naar de keuken die tegenover het bed is en pak wat voer voor mij kleintje ik loop naar haar toe en geef er wat te eten. Als ik geklop hoor loop ik met een strakke blik naar de deur ik kijk door het gaatje wie het is als ik zie dat het Yassine is open ik de deur met een strakke blik kijk ik hem aan '' Mohammed wacht in het ziekenhuis op je'' zonder op hem te reageren draai ik me om en loop naar mijn bed waarna ik mijn wapen pak en hem in me achterzak doe ik pak me zwarte North Face jas van de kapstok in de gang en doe de deur dicht. Zwijgend loop ik naar beneden met Yassine achter me aan. 

Perspectief Fikria Benasia: Hand in hand loop ik met Souhail naar mijn werk nouja we zijn er eigenlijk al we staan tegenover het ziekenhuis. ''Ik heb het tegen me broer gezegd we zien je vanavond In Sha allah'' vertel ik dan enthousiast ik merk dat hij er niet helemaal bij is even stop ik met lopen en kijk hem aan ''Is er wat je lijkt er niet helemaal bij te zijn'' hij geeft me een kus op me wang ''Habiba ik weet dat het gewoon je broer is maar ik ben een beetje nerveus'' lachend kijk ik hem aan ''En je zij ook dat je broer een politieagent is'' ik lachte harder ''Een politie agent ja maar hij eet geen mensen op kom op geen zorgen geloof me  jullie zullen elkaar mogen'' zeg ik waarna we doorlopen ''Als jij het zegt'' ''Ik hoop maar dat hij een manier vind om te komen'' net wanneer hij iets wilt zeggen komt er een jongeman op een motor volop gas rijden op een plasje water , het water spettert op me jurk ''AAA'  ''YEH DIER KAN JE NIET UITKIJKEN OFS'' hoor ik souhail nog schreeuwen ''Je jurk is helemaal verpest'' zegt hij treurig ''Maakt niet uit schat ik heb binnen nog wat kleding ik ga me omkleden'' ''Souhail vandaag is mijn verjaardag laat dat niet verpesten door een klein probleempje'' hij knikt en samen lopen we het ziekenhuis in.

niet wetend dat die jongeman zowat een levende hel is voor haar.

1010 woorden eerste deel wat vinden jullie ervan? Ik zal even mededelen dat deze boek veel geweld , scheldwoorden e.t.c bevat mocht je daar niet tegen kunnen zal ik het jou niet aanraden om te lezen. Dit boek bestaat voornamelijk uit Drama , Familieproblemen , Verraad en uiteraard Liefde.