Behind Those Glasses (EDITING)

9.

Raniela's POV

It's been a week after the first day of school. Akalain mo iyon? Kinaya ko ang isang linggong kasama si Thunder pati na rin ang buong kampon ni Sofia. Sana maigapang ko pa ang sarili ko nang isang buwan!

Nakangudngod ang mukha ko sa lamesa. Ang boring kasi ng Finance. Lutang ang isip ko buong klase. Wala akong naiintindihan sa mga sinasabi ni Sir. Handa na ring bumaba ang talukap ng mata ko ngunit pinipigilan ko na lang 'yon.

"Psst," tawag sa akin ni Purple.

I looked at her with my sleepy eyes. She's pointing on someone using her lips. Kaya sinunod ko naman iyon na agad ko ring pinagsisihan. It was Thunder, holding his book and reading again.

"Bakit? Pakielam ko d'yan?" inis kong sabi.

I wasn't in the mood to talk to anybody. Lalo na kay Thunder. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang pinagsasabi niya sa akin last week. I couldn't imagine the audacity of this man!

"Not him, look at the book," Purple whispered again.

I looked at the book his holding, stunned. The book his holding is one of my favorite books.

"Oh my gosh!" I gasped.

Mistulang binuhusan ako ng malamig na tubig when I realized what I've done. Everyone was looking at me, so I just gave them an awkward laugh.

"Ms. Concepcion, what's your problem? You're disturbing my class!" he screamed.

"Sorry, sir." I apologized.

I heard Purple's little laugh. Muntik ko na siyang sabunutan. "This is your fault," I mouthed.

"This is your fault," she mocked me again.

I was with Purple when we visited the book store last week. Nasabi ko rin sa kanyang naghahanap ako ng gano'ng libro. Out of stock na kasi sa lahat ng book store, kahit sa online shopping ay not available na rin. Kaya sobrang gulat ko ngayong ang librong hinahanap ko, hawak lang pala ng kaklase ko.

"Hiramin mo kaya," she said, challenging me.

"No way," sagot ko kaagad. "Hindi kami close."

Purple shrugged. Hindi ko na ulit iyon pinagtuunan ng pansin at sinandal na lang ang ulo ko sa upuan. Nawala ang antok ko kaya nakinig na lang ako sa klase.

Bago pa man tumunog ang bell ay nagpaalam na ang instructor namin at pinalabas kami.

"See you tomorrow! Get ready for a quiz."

"See you tomorrow, Mr. Montemayor!" then he went out.

"Tang'na, may quiz bukas?" nagtatakang tanong ni Purple.

I laughed, "Ayan, hindi ka kasi nakikinig. Hayaan mo, pakokopyahin na lang."

Nagtawanan kaming pareho, "Ang kapal mo. Wala ka rin namang maisasagot bukas."

My head turned to Thunder again. Pinilit ko na lang ang sarili kong 'wag siyang pansinin kanina. Ngunit ngayong wala akong ginagawa, ang hirap lumaban sa tukso. Gusto ko lang namang hiramin iyong libro.

"Ayaw mo ba talagang hiramin iyon?" tila demonyong bulong ni Purple sa akin.

Hindi ko alam kung best friend ba ni Purple si Satanas o ano. Ang galing mandemonyo! Sabi kong hindi nga kami close, e.

"Stop it, Purple. Nakakahiya!"

Maybe I just ask a favor to Daddy, baka sa susunod na business trip niya'y mahanap niya na iyong librong gusto ko.