Behind Those Glasses (EDITING)

16.

Raniela's POV

Naalimpungatan ako. Napabangon ako nang makitang nasa ibang kwarto ako. Nilibot ng paningin ko ang buong kwarto. I even poked and slapped my face so I could wake up.

This isn't my room. The room was filled with white and brown colors. Puting bed sheet, kumot, unan, aircon, kurtina at carpet. May wooden cabinets naman sa paligid.

"Nananaginip ka lang, Raniela!" pangungumbinsi ko.

Nahulog ako sa kama nang mapagtantong hindi ako nanaginip. I bit my lower lip when I felt my butt hurt. Shit, ang sama ng pagkahulog ko. But where the hell I am?

Agad kong hinila ang comforter para ipantakip sa damit ko nang bumukas ang pinto. Saka ko lang napansin that I am not wearin my dress anymore. I am now wearing a pink night longsleeve and pajama.

"What are you doing there? Are you alright?"

Nanlaki ang mata ko nang makita siyang palapit sa akin. Mahigpit ang hawak ko sa comforter ng subukan niya itong hilain sa'kin.

"Anong ginawa mo sa akin? Ni-rape mo ba ako?"

He stared at me for a moment but he just rolled his eyes. I closed my eyes when I noticed what he's wearing. Nakasuot lang siya ng boxer at puting sando. Nasaan ba ako?

"Oh, tss." I heard him laughed. "Nasa bahay kita. Don't worry, I didn't rape you. Your breasts aren't big at all."

Sinapak ko siya agad. Naalala ko na kung bakit kasama ko siya ngayon. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit nasa bahay niya ako.

"Tangina mo, Villanueva!" I raised my middle finger.

Tumawa lang naman siya at tumayo. Tumayo na rin ako at inayos ang comforter. Thunder was looking at me intently, amused.

"I thought you were dead when I opened the door," he teased again.

"Bakit nandito ako?"

He crossed his arms, "Hindi ko alam ang bahay niyo. Hindi ko alam kung paano ka iuuwi. Hindi naman pwedeng iwan kita sa hotel, baka akalain ng mga tao do'n na gagahasain kita."

Kumalma na ako. Wala rin namang tao sa bahay. Inirapan ko pa rin siya.

"Where is my dress then? 'Wag mong sabihing hinubaran—"

"In your dreams, bruha. My sister changed your clothes last night. 'Di ko alam bakit tulog na tulog ka kagabi. Tulog mantika," he teased for the 10th times

"Buti hindi siya nagalit na dito ako natulog?"

He scoffed, "Of course she was mad. Akala ko nga patutulugin kana sa garahe kagabi."

"Hala, talaga? Sorry nakaabala pa ako. Dapat talaga umuwi na ako kagabi."

Binalikan ko siya ng tingin dahil humagalpak siya ng tawa. He's laughing while holding his stomach. He was trying to deceive me, huh!

"Damn you, Thunder." I groaned, "Where is your sister? I should thank her, at least."

"She went out. Mamayang gabi na iyon uuwi." Sayang naman.

"Where's my phone pala?" I asked him.

Tinuro niya lang naman ang desk sa tabi ng kama. Nakita ko agad iyon, binitawan ko lang nang mag-vibrate ulit.

Love is calling...

"Who's that? Bakit hindi mo sagutin?"

Umirap lang ako at padabog na umupo sa gilid ng kama. Thunder walked towards my direction. Sinilip ang cellphone ko at kinuha iyon. I was furious when he answered it.