FENOMEN DOKTOR( FS1)

FD'17

Alin'in yemek elbisesi 👆🏻👆🏻👆🏻

•••

Salonda oturmuş Ural'ın beni almaya gelmesini beklerken aynı zamanda annemin iğneleyici bakışlarına katlanıyordum. Üzerimdeki bordo arkası uzun önü bol yırtmaçlı elbisemi gördükten sonra saçımı bozmak pahasına kafamı incelemişti bir yere vurdum mu diye? Her eve lazım bir anneydi cidden.

"O baba yiğit geldiğine göre yüzüğü ne zaman takıyorsun Annem?"

Gülerek konuşan Anneme baktım. Bugün de iyi alay etmişti benimle. "Ne ya daha iki gün oldu be. Zamanı gelsin adama tek taş takamam ya. Bir saatle yaparım evlilik teklifimi."

Evet bunda gayet ciddiydim. Dün akşam yatmadan önce bunu düşünmüş ve Ural'a tek taş takamayacağıma kanaat getirmiştim.  Alternatif yollar düşünürken aklıma en mantıklı olarak saat gelmiş ve evlenme teklifimi saatle yapmaya karar vermiştim.

"Sen ciddisin?"

"Ne sandın Meloş? Bizde söz namustur."

Annem söylediğim cümleye karşın yüzünü buruşturmuştu. " Kızımsın diye demiyorum ama az önceki cümlen iğrençti."

"Allah'tan demedin Anne. Desen ne olurdu?"

Annem oturduğu yerden kalkıp mutfağa giderken noktayı da koymuştu. "Desem ne olurdu bilmem ama demedim ve sen oldun?"

Gözlerim açık bir şekilde annemin ardından bakarken zil çalmıştı. Ohaa! Az önce ciddi ciddi anam dediğim kadın bana laf mı sokmuştu. Kulaklarıma inanamıyordum.

Koltuktan ayaklanıp kapıya ilerlediğimde çoktan kapıyı açmış Ural'la sohbet eden annemi görmeyi beklemiyordum. Umarım bana konuştuğu gibi Ural'a da konuşmazdı. Yoksa valla da rezil olur bir ömür kurtulamazdım çenesinden.

"Sohbetinizi bölmek istemem ama yetişmemiz gereken bir yemek var."

Ural bakışlarını bana odaklarken annem de arkasına dönüp bana bakmıştı. "Eeee Ural oğlum bizimki bir şeye benzemiş mi?"

Ohaaa! Bu sefer cidden ohaaa ama!

Yıllarca yemeyip yedirdiğim, içmeyip içiridiğim anam bana sevgilimin önünde laf sokuyordu. Allah'ım delirecem. Neden gereğinden fazla enerjik bir anneye sahiptim ki? Neden hayatındaki tek aksiyonun terlik atmak olduğu bir annem yoktu.

"Hep çok güzeldi ama çok güzel olmuş."

Af buyur Aslanım? O da ne demekti? Türk dilinde öyle bir cümle olmadığına yemin edebilirdim. Lisede edebiyatı kopyayla geçen Alin yemini.

"İyi eğlenceler oğlum."

Anam resmen beni satmıştı. Hemde sarışın, mavi gözlü, gamzeli, efsane ötesi bir gülüşe sahip şu yakışıklıya. Böyle anlatınca bir düşündüm de bende kendimk satardım valla. Adama bak en kusursuz tablodan bile daha kusursuzdu. Ama benim gözümde koca sarı bir boktu işte. Onu değerli kılan da buydu.

"Defolu elbiseler en sevdiğim."

Ural imayla konuştuğunda gülerek ona dönmüştüm. "Zevklerimiz aynı Sarı biberim."

Sarı biberim. Evet yanlış duymadınız. İki haftadır en büyük favorim olan bu lakabın ilhamını veren Serdar Ortaç'tan Allah razı olsundu. Karabiber'im şarkısını pek de kara olmayan sevgilime uyarlanmış haliyle sarı biberim yapmıştım. Ve Ural buna sinir oluyordu. Eee bende üzerime düşeni yaparak onu sinir ediyordum. 7/24 sinir hizmetleri Alin Kahraman.

"Keşke aynı olsa sevgilim."

Ural'la kol kola arabaya ilerlediğimizde camdan bizi izleyen Saliha'yı görmemle ona odaklandım. "Bakarak anlayamazsın dur yardımcı olayım. Bu yanımda gördüğün sarışın taş...ay bundan sanane. Neyse uzun lafın kısası kendileri sevgilim olur. Ona bakan gözleri oymak için birkaç organ mafyasıyla anlaşmaya bile vardım. Şimdi ufaktan evine doğru yol al."