Kıyımızdaki Dalgalar

- 28. No Comment, Just Read -

Yeni bir dizi önerisiyle geldim bu kez. Tabii ki şarkımız yine Can Ozan'dan. Ama bu kez ekstra olarak dizi de getirdim yanımdaaaa.
Eski bir dizi 2015-2017 ama izlemediyseniz tavsiye ederim. Adı : SKAM. Norveç yapımı bir dizi. Bir lisedeki öğrencilerin yaşadıkları falan filan işte. Klasik gençlik dizisi. Ama bundan güzeli ne biliyor musunuz? Oyuncular. Bilin bakalım kim? Sivarslıyım Gardaş! Hatırlamış olmalısınız, Herman Tømmerass. Hadi koşun, Skam. Sonra buraya da geri dönün ama :)

"Efendim babacım?" dedim başımı kapıdan içeri uzatarak.

"Tamam oğlum, sen gidebilirsin. Annene teşekkür ettiğimi söyle. " dedi babam.

'Annene' Sinir bozucu şekilde gülümsedim Ege'ye. Yanımdan geçerken elini elime sürttü. Babam olmasaydı kesinlikle geri dönüp bi yerlerini tekmeleyebilirdim.

"Önemli bir şey mi var?" dedim babamı kızdırmamak için tatlı bir ses tonu kullandım.

"Yo, sadece neden gelmediğini merak ettim." dedi, elindeki evrakları masanın üstüne bırakıp bana döndü.

"Ne zamandan beri 'annene' oldu? Sevgilin değil mi sonuçta?" dedim. Bu kez biraz sinirine dokunduğuma eminim.

"Bunun konuyla ne ilgisi var?" dedi babam ve kollarını göğsünde birleştirdi.

"Eve gelmememin sebebi olduğu için..." dedim ve ukala bir tavır takındım.

Babam ayağa kalktı. Bana doğru yaklaştı. Bir şey yapacak diye korkmadım değil açıkçası. Çünkü karşısında ona sert konuşan kızı var.

Yaklaşıp beni kollarının arasına aldı.

"Kerem'le miydin?" dedi kulağıma doğru. Sanki sadece bu soruyu sormak için sarılmış gibi hissettim ama yo, gayet sıcak sarılıyor.

Ve ne zamandan beri benim arkadaşlık ilişkilerimden bahseder olmuştuk?

Cevap vermedim.

Kollarını gevşetip omuzlarımdan tuttu.

"Nehir, haberim var. Ve benim bu tarz şeylere kızdığımı biliyorsun."

Kafa salladım.

"En ufak bir ortalamanın düşmesinde ne yapabileceğimi biliyorsundur." dedi tehditkâr bir şekilde. Evet biliyorum babacım, bunu daha önce de söylemiştin. Kerem için olmasa bile genel olarak.

"Ona da söyle gelip eşyalarını alsın. Sen de bir daha onun evine gitmiyorsun."

Şaşkınlıkla "Ne?" dedim. Sesim gür çıkmıştı.

Babam beni umursamayıp çalışma masasına geri döndü.

"Baba bunun evle ne alakası var?"

"Nehir, istemiyorum. Tamam mı kızım? Zorlama!"

Sinirle nefesimi boşalttım. Biraz daha irdelersem daha kötü sonuçlar doğuracaktı bu gergin ortam. Sinirden odama koşup bekleyen gözyaşlarımı akıttım. Aklımdan binbir türlü şey geçiyordu. Kerem'e ne diyecektim? Ve bu karantina süreci boyunca görüşemeyeceğiz ve karantinanın ne kadar süreceği de belirsiz. Sinirden Ege'ye sövmeye başladım. Tek yapabildiğim yastıklarımı sağa sola fırlatmaktı.

Aşağı inip telefonumu aldım. Odama geri döndüm ve Ege'yi aradım. Bunlar kesin onun başının altından çıkmıştı.

"Efendim canım?" diyerek açtı telefonu.

"Acil buluşmamız lazım." dedim çatlamış sesimi düzeltmeye çalıştım ama yine de belli oluyordu.

"Tamam, nerede?"