Jedna noc (Zeamsone)- ZAKOŃCZONE

Cz.2️⃣ rozdział 6: Jak to, nie pamiętasz mnie?

Paweł pov.
Obudziłem się w jakimś pomieszczeniu. Obok mnie stał jakiś chłopak w białym fartuchu. Nie wiedziałem, gdzie jestem ani co się stało.

- Jak się czujesz?- zapytał chłopak.

- Słabo- odpowiedziałem- Gdzie ja jestem?

- W szpitalu, miałeś wypadek. Byłeś tydzień w śpiączce. Przyjdę do ciebie później.

Chłopak wyszedł, a do sali weszła młoda dziewczyna. Długie brązowe włosy i zielone oczy. Zaczęła iść w moją stronę. W jej oczach zauważyłem łzy. Nie wiedziałem, dlaczego płakała.

- Paweł...- wyszeptała i usiadła obok- Nareszcie się obudziłeś.

- Kim ty jesteś?

- Jak to, nie pamiętasz mnie?

- Nic nie pamiętam. Mam dziurę w głowie- westchnąłem.

- Jestem Weronika, twoja dziewczyna.
Naprawdę mnie nie pamiętasz?

- Nic nie pamiętam. Mam wrażenie, jakbym się dopiero urodził.

- Pójdę po lekarza. Zaraz wracam.

Próbowałem się podnieść, jednak ból w całym ciele mi to uniemożliwił. Po chwili obok pojawił się ten lekarz co wcześniej oraz brunetka.

- Zabieramy cię na badania- rozkazał
***
Weronika pov.
- Więc tak- zaczął Kacper, kiedy razem z Filipem siedzieliśmy u niego w gabinecie- Paweł nie miał poważnego urazu mózgu, jednak stracił częściowo pamięć. Większość rzeczy, ludzi i wydarzeń nie pamięta, jednak niektóre z nich może kojarzyć. Nie jest to na stałe. Z czasem zacznie sobie wszystko przypominać.

- Ile to będzie trwało?- zapytałam.

- Nie wiem. Musicie na spokojnie z nim rozmawiać i tłumaczyć kim jesteście. Pokazujcie mu wspólne zdjęcia, ale przede wszystkim bądźcie przy nim. On was teraz potrzebuje.

- Kiedy go wypiszecie?- wtrącił Filip.

- Jak wszystko będzie dobrze to za parę dni. Jednak po wyjściu ze szpitala ktoś będzie musiał się nim zająć. Będzie potrzebował całodobowej opieki.

- Damy radę- powiedziałam- Najważniejsze, że się obudził.

Paweł pov.
Tym razem z dziewczyną do sali wszedł jakiś chłopak. Miałem wrażenie, że skądś go znam.

- Wyjaśnicie mi, o co tutaj chodzi? Dlaczego nic nie pamiętam?

- Lekarz powiedział, że częściowo straciłeś pamięć. Większość sprzed wypadku nie pamiętasz, ale niektóre osoby, miejsca i wydarzenia możesz kojarzyć- wyjaśniła dziewczyna- Nie jest to na stałe. Z czasem zaczniesz sobie wszystko przypominać.

- Ciebie skądś kojarzę. Nie wiem skąd, ale cię pamiętam- zwróciłem się do chłopaka.

- Jestem Filip. Jesteśmy najlepszymi kumplami, znamy się od liceum.

- Opowiecie mi więcej? Gdzie mieszkam? Czym się zajmuję i takie tam.

- No to może po kolei. Nazywasz się Paweł. Masz 29 lat i mieszkasz razem ze mną, Igorem i Sarą tutaj w Lublinie.

- Kto to Igor i Sara?- przerwałem jej.

- Nasze dzieci. Igor ma 7 lat, natomiast Sara dwa lata. Przed wypadkiem zajmowałeś się muzyką. Dokładnie rapem. Pisałeś teksty, nagrywałeś albumy, grałeś koncerty. Szło Ci całkiem nieźle, bo kilka twoich albumów pokryło się złotem. Dwa miesiące temu wyszedł twój najnowszy album. Dzisiaj miałeś grać koncert w Łodzi. Niestety ten wypadek wszystko pokrzyżował. Kiedy byłeś w śpiączce, kilku fanów tutaj było. Tak samo, jak my się martwili.