Jedna noc (Zeamsone)- ZAKOŃCZONE

Cz.2️⃣ rozdział 8: Co ty tutaj robisz? Czytałem, że nie żyjesz.

Kilka dni później/ Paweł pov.
Razem z Weroniką stwierdziliśmy, że należy nam się odpoczynek, więc wraz z Filipem, Paulą i dzieciakami wybraliśmy się nad morze.

Moi rodzice na ten czas wrócili do Przemyśla, ponieważ mają jakieś sprawy do załatwienia. Od kilku dni dziwnie się zachowują. Pytałem, o co chodzi, ale nie chcieli mi powiedzieć. Stwierdzili, że powiedzą mi w odpowiednim czasie. Mam wrażenie, że wszyscy coś przede mną ukrywają. Postanowiłem jednak nie myśleć o tym i cieszyć się wyjazdem.

Weronika pov.
- Ja wezmę bagaże, Paulina zaprowadzi dzieci, a ty zawieź Pawła do domku- rozkazał Filip.

Posłuchałam szatyna i zawiozłam Pawła do pokoju. Zdecydowaliśmy się na domek, ponieważ w hotelu z małymi dziećmi byłoby ciężko wytrzymać, zwłaszcza z Igorem, który ciągle gdzieś biega.

Szukałam domu, który nie będzie miał schodów. Niestety takich nie było, więc wynajęliśmy dwupiętrowy dom. Filip z Pauliną mają pokój na górze, natomiast my z Pawłem na dole. Z domku można bezpośrednio wyjść na ogród. Do plaży też nie jest daleko.

- Jak Ci się podoba?- zwróciłam się do Pawła, który patrzył się przez okno.

- Jest ślicznie- uśmiechnął się- Cieszę się, że tu przyjechaliśmy.

- Ja też. Po tym wszystkim należy nam się odpoczynek- pocałowałam go- Rozpakuję bagaże i pójdziemy na spacer
***
Paweł pov.
Kiedy razem z Weroniką siedzieliśmy na ławce, zauważyłem grupkę jakichś małolatów. Cały czas się na mnie patrzyli i szeptali coś między sobą. Nie wiedziałem, o co im chodzi i dlatego mnie to wkurzało. Po chwili zaczęli zbliżać się w naszą stronę.

- Możemy?- spytał chłopak w okularach przeciwsłonecznych.

- O co chodzi? Widziałem, że się na mnie patrzyliście.

- Chodzi o to, że czytaliśmy w internecie, że zginąłeś w wypadku. Zdziwiliśmy się, kiedy cię tutaj zobaczyliśmy- odpowiedziała dziewczyna w blond włosach.

- Kto takie bzdury pisze. Owszem, miałem wypadek, ale żyję.

- Od dwóch tygodni nie dodajesz nic na Instagrama. W końcu w internecie pojawił się ten artykuł.

- Możecie mi go pokazać?

- Jasne- odpowiedział drugi chłopak i podał mi swój telefon.

- Przecież to wszystko jest zmyślone. Ten wypadek nie był w parku tylko w centrum.

- Skoro to wszystko jest zmyślone to dlaczego nie dodajesz nic na Insta?

- Przez tydzień byłem w śpiączce. Kiedy się obudziłem, nie myślałem o tym. Miałem inne problemy.

Nie chciałem im mówić o tym, że straciłem pamięć. Mogliby to rozpowiedzieć, a ja nie potrzebuję, żeby wszyscy o tym pisali.

- Jak się w ogóle czujesz? Wszystko okej po tym wypadku? Kiedy wracasz na scenę?- zapytała druga dziewczyna.

- Jak widać, jestem trochę połamany, więc na scenę tak szybko nie wrócę.

- Nie będziemy wam już przeszkadzać. Zdrowiej i do zobaczenia na koncertach- dodał chłopak w okularach.

- Trochę to dziwne- powiedziałem, kiedy zostaliśmy sami z Weroniką.

- Wiesz, że w internecie piszą różne rzeczy. Nie ma co się nimi przejmować.

- Tylko, że moi fani faktycznie myślą, że nie żyję.

- To nagraj coś na Instagrama. Wytłumacz im to wszystko.