Girift: İç içe girmiş, karmaşık, birbirine dolaşmış.
12 Kasım 2016
Beyaz. Tek kelime ve beş harf.
Herkes için saflığın ve masumiyetin simgesiydi bu renk.
Benim içinse bugüne kadar ölümün simgesi olmuştu. Babamı soğuk bir kış günü uğurlamıştık son yolculuğuna. Bugünden itibaren ise beyaz rengi bana yeni hayatımı çağrıştıracaktı. Çünkü yeni hayatımın anahtarı bu rengin içinde saklıydı.
Gözlerimi usulca odanın diğer köşesinde benim gibi düşüncelerin arasında kaybolmuş adama çevirdim. O da bu anı bekliyormuş gibi oturduğu yerden kalkmış ve adımlarını bana doğru yöneltmişti.
Acelesi olmadığını belli eden adımlarıyla akan zamanı iyice yavaşlatmıştı. Nihayet arkamda bir nefes mesafe kalacak şekilde durduğunda elindeki kolyeyi boynuma yavaş hareketler eşliğinde taktı.
Ellerini boynumdan çekmeden hemen önce varla yok arası bir şekilde dudaklarını enseme değdirdi. Tüy kadar hafif bir öpücüktü bu. Hemen sonrasında da gözlerimiz aynada buluştu. Bora da bu anı bekliyormuşcasına o kısacık anda bile bana işkence eden dudaklarını yavaşça tenimden çekmiş ve odada dakikalardır devam eden can yakıcı sessizliği bozdu.
"Hazır mısın?" Sorduğu soruya başımı salladım. İkimizin de hayatını kökünden değiştirecek bu evliliğe hazır olmaktan başka çaremiz yoktu, bunu o da biliyordu. Hikayemizin başladığı gün yeniden zihnime dolarken gözlerime dahi ulaşmayan buruk tebessümüm eşlik ediyordu şimdi bana.
🔱
23 Mayıs 2016
8.27
Bisikletin pedallarına daha sert basarken bir yandan da sol koluma taktığım saatimi kontrol etmeye çalıştım. Fakat rüzgarın etkisiyle topuzumdan bağımsızlığını ilan etmiş sarı tutamlarla bunu yapmak sinirle oflamama sebep olmuştu. Normalde bu kadar acele etmekten nefret ederdim. Çünkü acele ettikçe elim ayağım daha çok birbirine dolaşır ve işin sonunda mutlaka bir aksilik çıkardı. Ama bu sefer acele etmekten başka şansım yoktu. Ne yazık ki biraz daha geç kalırsam kelimenin tam anlamıyla mahvolacaktım.
Her yıl olduğu gibi bu yılda okulumuzda seneye son sınıflarına geçecek olan öğrencilerin, kendi staj yapacakları kurumları seçmeleri için özel bir hafta düzenlenirdi. Herkes staj yapacağı kurumun isteklerine uygun sunumlarıyla öz geçmişlerini hazırlar ve şirketlerin bu iş için gönderdikleri jürinin karşısında tüm bunları sergilerdi.
Bende okulu kazandığımdan beri hayallerimi süsleyen Arz Holdingin bünyesine katılabilmek için bu haftaya kusursuz denebilecek kadar mükemmel bir şekilde hazırlanmış, günler öncesinden çıkabilecek tüm sorunlara karşılık kendimi hazırlamıştım. Ama kim tahmin edebilirdi ki en büyük sorunun yanı başımda biteceğini?
En baştan başlamam gerekirse sabah her şey olması gerektiği gibi devam ediyordu aslında. Kalkmam gereken saatte kalkmış, duşumu almış ve bir gece önceden hazırladığım kıyafetlerimi giymek için aynamın karşısına geçmiştim. Buraya kadar asla bir sorun yoktu. Her şey tam olarak bu noktadan sonra rayından çıkmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkyaz Fırtınası
Fiksi UmumAhmet Bora İnanoğlu. Hayatını altmış dört karelik satranç tahtasına sığdırmış bir adam. O, şah değildi. Öylece durup korunmayı beklemezdi. O, tüm hakimiyetin elinde olmasını isterdi. Olaylara istediği gibi yön verir ve kazanana dek savaşırdı. O, bu...
