4.Bölüm(Yakınlaşma)

18.4K 329 135
                                    

"Nisan bebeğim"

"Mert"

"Hadi gel bana" Ellerini bana doğru uzatırken aramızdaki derin uçurumu fark ettim.

Uçurumun ucuna geldiğimde Doğu'nun "Nisan dur!" diyen sesiyle birlikte adımımı olduğum yere sabitledim. Başımı yavaşça arkaya çevirdiğimde Doğu bana ellerini uzatmıştı.

"Mert'i oradan al" diye bağırdım.

"Çok geç güzelim!"

"Doğu! Mert'i oradan çekebiliriz."

"Çekemeyiz. Hadi bana dön. Gel güzelim"

"Gelmeyeceğim. Sen almıyorsan ben alırım!"

Mert'e dönerek bana uzattığı ellerine ulaşmaya çalıştım. Uçurumun birkaç adım karşısındaydı, sadece.

"Nisan onu kurtaramazsın"

"Sus Doğu!"

Ellerimi biraz daha uzattığımda yetişebilmiştim. Parmaklarını kavrarken o da benim parmaklarıma tutunmuştu.

"Nisan onu kurtarırsan sen ölürsün!"

"Umurumda değil!"

"Bebeğim dikkat et!"

Mert'in sesiyle birlikte ayaklarım kayarken Mert'in elinden koparak karanlığa doğru süzülmüştüm.

"Mert!"

Büyük bir haykırışla yerimden sıçrarken Doğu'nun kollarında olduğumu fark ettim.

"Geçti güzelim. Sadece kabustu."

"Doğu neden Mert'i orada bıraktın? Neden?"

Yumruklarımı göğsüne indirirken bileklerimi sıkıca kavrayıp yumruklarımı göğsünün üzerinde sabitledi.

"Başka çaremiz yoktu."

"Ben Mert'i çok özledim"

Gözleri gözlerimi bulduğunda gözlerinin kızardığını fark ettim.

"Biliyorum güzelim"

"O öldüğünde hiç ağlamadın."

"Ağlamadım" diyerek beni onayladı.

"Hiç üzülmedin mi?"

"O benim kardeşimden öte canımdı" diye gürledi. "Onun canı da benim canımdır" diye cümlesine devam ederek sesini alçalttı.

"Ben sadece bir tercih yapmak zorundaydım Nisan! Kardeşimin emanetini seçtim."

Tabi ya ben sadece bir emanettim. Başka ne olabilirdim ki? Benim duygularım yoktu. Ben insan değildim değil mi Doğu Yücesoy?

Doğu oturduğu kanepede doğrulurken kendimi göğsünden ayırarak bende oturur pozisyona geçmiştim. Cebindeki telefon çalmaya başladığında yanımdan kalkarak mutfağa doğru hareketlendi. İçimdeki dürtüye engel olamayarak bende peşine takılmıştım.

"Oğlum Mert!" Mert mi? Kalp ritmim hızlanırken kapıya biraz daha yaklaştım.

"Sanırım babam geri dönüyor. Seni görmüş olma şansı var mı? Nisan'a yakında geleceğim diye bir mesaj atılmış. Numara kaydından bir şey çıkmadı."

Bir süre telefondaki sesi dinledi.

"Kahretsin! Eğer öğrendiyse tüm pazarlık şanslarımız sıfırlandı demektir."

Doğu'nun GökyüzündeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin