A new start

Part forty - seven

Maddie

Sinds hij naast me is komen liggen is het stil. Hoe lang hij nu zijn arm om me heen heeft geslagen en in stilte naar het plafond kijkt, weet ik niet. Het enige wat ik weet is dat ik steeds zachter probeer te ademen zodat ik helemaal geen geluid meer maak.
Ik heb zojuist seks gehad met Reece, en hij zegt niks. Zou ik zo slecht zijn geweest? Ik wist niet wat ik deed, maar het ging toch niet zo slecht? Zo slecht dat hij helemaal niks zegt. Een ongemakkelijk gevoel bekruipt me en langzaam krijg ik het benauwd. Ik draai me op mijn zij met mijn rug naar hem toe en trek de dekens strak om me heen.
'Ben je oke?' zijn schorre stem zorgt ervoor dat mijn nekharen recht overeind gaan staan. 'Prima.' mompel ik. Ik voel dat hij iets omhoog komt en niet veel later pakt hij mijn schouder vast en zorgt hij ervoor dat ik terug op mijn rug ga liggen. Ik kijk hem aan en een bezorgde blik komt mij tegemoed. 'Was ik zo slecht?' fluister ik. Fronsend kijk hij me aan terwijl hij langzaam met zijn hoofd schud. 'Waar heb je het over?' Ik sluit mijn ogen en haal beverig adem. 'Weet ik veel. Je zei niks en ik, ik weet het niet.' Een kleine glimlach komt rond zijn lippen en voorzichtig legt hij zijn hand op mijn wang. 'Het was fantastisch. Jij was fantastisch.' fluistert hij. Ongemerkt verwijnt er een kleine last van mijn schouders gepaard met het ongemakkelijke gevoel.
Ik kom overeind en stap snel het bed uit. Snel grijp ik de badjas van de vloer en trek het aan. Ik loop door naar mijn tas en vis er dit keer wel wat ondergoed uit. 'Ik ga douchen. Alweer.' Hij grinnikt en ik hoor hem weer terug neerploffen. Weer draai ik de douche aan en laat ik de badjas op de vloer vallen. Ik wikkel mijn haar in een knot en stap weer onder de warme stralen. Meteen ontspannen mijn gespannen spieren en glijd er een genietend gevoel door mijn lichaam. Het afgelopen half uur blijft zich maar afspelen door mijn hoofd afspelen. Reece wilde mij. En ik genoot ervan hoe hij me heeft genomen. Hoe het nu verder gaat, weet ik niet. Maar de paniek, die normaal naar boven komt, komt niet.
Ik draai de douche uit en keer snel snel naar Reece. Hij staat inmiddels met enkel een joggingbroek aan in de deuropening van het balkon. 'De koffie is nog warm.' zegt hij zonder mij aan te kijken. In plaats van een reactie te geven vis ik kleren uit mijn tas en schenk ik ook voor mezelf een kop koffie in. De knot haar ik uit mijn haar en in een spijkerbroek met een trui loop ik naar Reece. Even kijk ik hem aan, maar hij blijft strak voor zich kijken.
'Weet je zeker dat je oke bent?' Hij neemt een slok van zijn koffie en blijft mijn oogcontact ontwijken. 'Het gaat prima met me.' fluister ik. Ik neem nog een slok en laat mijn hoofd tegen zijn schouder rusten. Hij zet zijn mok weg op de tv meubel en trek me voor zich tegen zijn borst, met zijn armen om me heen geslagen. Het is lang geleden dat ik het hierdoor niet benauwd kreeg, in plaats daarvan voel ik mezelf volledig ontspannen en leg ik mijn armen om de zijne. 'Hoe laat is dat gala vanavond?' Ik zucht en sluit even mijn ogen. 'De veiling begint om vijf uur, daarna begint het diner met een live band.' 'We gaan erheen.' momeplt hij. Mijn ontspanne houding verdwijnt en meteen draai ik me om in zijn greep. 'Wat?' vraag ik fel met opgetrokken wenkbrauwen. 'We gaan erheen. Als je niet gaat dan laat je je kennen. En ik ben er, dus er kan niks gebeuren.' 'Ik wil niet. Ik haat het daar, en ik heb toch geen goede kleren mee.' 'Dat jurkje wat ik je heb gegeven is prima dus dat is geen excuus. We gaan samen.' Ik rol met mijn ogen en loop van hem weg.

Ik laat mezelf op bed vallen en zet de tv aan. Ik zap door naar een of ander filmnet en kijk naar wat er word uitgezonden. Ik hoor Reece iets mompelen maar ik reageer er niet op. Hij loopt enkel naar zijn weekendtas in de hoek van de kamer en grist er wat kleren uit, om vervolgens door naar de badkamer te lopen. Nog geen minuut later hoor ik de waterstralen op de grond vallen en haal ik diep adem. Ik gris mijn telefoon van het nachtkastje en loop naar de openslaande deuren. Ik zet het toestel aan en bel Mae, die na drie keer overgaan al opneemt.
'Meid, jij moet me zoveel vertellen.' Ik zucht en loop naar buiten. 'Ik weet niet waar ik moet beginnen.' De koude wind waait in mijn gezicht, maar ik kan er alleen maar beter door ademhalen. 'Je bent weggegaan bij Reese en hij is je achterna gekomen. Je moet me in detail uitleggen wat er is gebeurd!' Ik zucht en leun op het balkon, terwijl ik over het verkeer uitkijk.
'Ik werd gebeld door mijn moeder dat mijn vader zogenaamd een ongeluk had gehad, maar dat was natuurlijk niet zo. Dus ik ben thuis geflipt en naar het dichtsbijzijnde hotel gegaan en de volgende ochtend stond meneer voor mijn deur.' Een enthousiaste kreet klinkt vanaf de andere kant van de lijn en ik kan een grinnik niet onderdrukken. 'En toen?' 'Toen werd het cliché. Héél cliché.' mompel ik. 'O my god!' Ik begin te lachen terwijl ik op mijn lip bijt. 'En nu?' 'Nu staat hij onder de douche en wilt hij samen naar het gala van mijn ouders.' 'Dat is niet het antwoord wat ik had verwacht.' mompelt ze. 'Ik weet het. Ik wil niet maar Reece staat erop.' 'Je moet gaan.' zegt ze simpel. 'Ik weet hij.' zucht ik.
'Hoe wist jij dit trouwens?' 'Ik heb zo mijn bronnen.' probeert ze misterieus te klinken. 'Je heb Evan gesproken.' 'Misschien.' mompelt ze. 'Ik moet gaan. Laat me weten hoe het gala was.' en zonder op een reactie te wachten hangt ze op.
Ik grinnik en draai me om. Reece staat met zijn armen over elkaar geslagen tegen het deurkozijn aangeleund en kijkt me vragend aan. 'Jij heb met de jongens gesproken en nu moest ik me verantwoorden.' zucht ik. 'Oeps.' zegt hij zonder emotie. 'Best,' zucht ik luid. 'We gaan naar dat verdomde gala.'