A new start

Eleven

Maddie

Mijn huisgenoot heeft besloten een feest te geven. Ik kreun en laat mezelf op bed vallen. Mae is samen met Evan drank gaan halen en dat zag ik als de ultieme mogelijkheid om de woonkamer te verlaten. Snel heb ik mijn warme sweater verruild voor een simpel slaaphemdje met spaghettibandjes en mijn jeans is verruild voor een yogabroek. Ik steek mijn oortjes in mijn telefoon en sla mijn boek open. Ik ben veel te verslaafd aan romantische drama's. De cliché verhalen stelen telkens weer mijn hart. Het meisje wat voor de jongen valt terwijl een van de twee altijd een geheim met zich meedraagt wat op een gegeven moment in de weg zult zitten. Het is heerlijk. Ik ga onderuit gezakt op bed zitten en sla de deken om me heen.
Wanneer ik de mensen luidruchtig binnen hoor komen zet ik het volume harder in de hoop dat mijn muziek het geluid overstemt. Dat is echter niet het geval maar ik doe mijn best om er niet op te letten. Wanneer mijn deur openvliegt heb ik het gehad. Ik trek de oortjes uit mijn oren en wil in de aanval gaan, wanneer ik Mae zie. Haar wangen zijn al rood en ze heeft een bierfelsje in haar handen wanneer ze mijn kant op komt lopen. 'Waarom zit je hier helemaal in je eentje terwijl een kamer verder een feestje is?' Ik sla mijn boek dicht en kijk haar fronsend aan. 'Het zijn mensen die ik niet ken en Reece wil me daar toch niet hebben.' Ze begint te lachen. Ik weet niet of ze het meent of omdat het komt doordat ze is aangeschoten. 'Reece moet niet zo zeuren. Je bent mijn vriendin nu, dus je komt gewoon mee.' Ze pakt mijn hand vast en trekt me mee uit bed. Ze loopt de woonkamer in en loopt rechtstreeks naar de keuken. 'Bier of wijn?' 'Wijn.' zucht ik. Ik laat mezelf op de kruk zakken en kijk de kamer rond. Niemand die ik ken. Evan en Vince staan in de hoek met iemand te praten en Reece zit op de bank met een meid zowat op zijn schoot. Ik rol met mijn ogen en schrik wanneer Mae een glas in mijn hand duwt. Het glas zit zo vol dat het net niet over de rand stroomt. Ze komt naast me zitten en zet het glas aan haar lippen.
'Ken je al deze mensen?' Ze kijkt de kamer rond en haalt haar schouders op. 'Enkele heb ik wel een gesproken maar eigenlijk ken ik niemand.' Weer neemt ze een slok en dit keer neem ik haar voorbeeld. 'Die jongen waar Vince en Evan mee staan te praten zat bij ons op High School. Jimmy. Hij zat ook in het footballteam.' Ik neem een slok en knik. 'Die meid die zowat bij Reece op schoot zit, dat is Roxanne. Een ontzettend lekkerwijf, maar verder ken ik haar niet. Ik weet dat Reece wel eens wat met haar doet.' Ze haalt haar schouders op en draait zich om, om een nieuw flesje te pakken. 'In twee weken heb ik haar twee keer zijn kamer zien verlaten. Iets wat verboden terrein is voor iedereen.'
'Als jullie iets willen delen mag je het zeggen.' Ik kijk op en zie Rox ons met een opgetrokken wenkbrauw aankijken. Ze heeft zich om gedraait op de bank en kijkt ons vragend aan. 'Jullie hebben het zo druk met praten over mij dus vertel maar, waar hebben jullie het over?' 'Het is niks. Ik vertelde haar gewoon wie er waren op het feestje.' ratelt Mae. Fronsend kijk ik haar aan. 'Is daar iets mis mee?' Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk Rox, zoals Reece haar noemde, vragend aan. 'Je bent hier twee weken en nu al een grote mond?' Ik sta op en sla mijn armen over elkaar. 'Rox, laat het. Ze zeiden niks verkeerd.' fluistert Reece. Ze kijkt hem niet begrijpend aan. 'Je kiest hun kant? Ze zijn over mij aan het praten en ik moet mijn mond houden?' Reece zucht enkel. Zijn kaaklijn word strakker en als ik het goed zie, zie ik dat het spiertje achter zijn kaaklijn begint te kloppen. 'Dat kleine vriendinnetje van je moet eens iets tegen mijn gezicht zeggen als haar iets dwars zit.' 'Luister, ik weet niet wat jou probleem is maar je stelt je aan.' zeg ik bits. 'Misschien kan je beter gaan.' Reece staat op en steekt zijn handen in zijn zakken. Rox staat op en zonder nog wat te zeggen loopt ze de gang in. Reece volgt haar en ik laat mezelf weer vallen op de kruk. Ik zet het glas wijn aan mijn lippen en drink het leeg. De kamer is een stuk stiller geworden en ik voel de vele blikken die op ons gericht zijn. Wanneer de deur hard in het slot valt word de muziek weer hard gezet en gaat iedereen weer verder waar ze gebleven waren. De jongens komen bij ons staan maar ik let er niet op.
Ik voel zijn blik op mij branden en ik kijk hem aan. Vanaf mijn plek kan ik zien dat zijn ogen donker zijn en dat zijn hele lichaam gespannen is. Zijn blik spreekt boekdelen en meteen is me duidelijk dat hij boos is.

Ik glijd van de kruk en langzaam loop ik zijn kant op. Ik wil langs hem heen glippen maar hij pakt mijn pols vast. Zijn grip is stevig maar het doet geen pijn. Ik kijk op maar door zijn boze blik ontstaat er kippenvel op mijn hele lichaam. 'Reece ik,' Hij draait zich naar me om en zet een stap dichterbij. Ik kan zijn heerlijke geur ruiken en even bijt ik op mijn onderlip. Zijn aftershave samen met een fris geurtje ruikt geweldig. 'Waarom ben je hier überhaupt?' Ik laat mijn lip los en trek een wenkbrauw op. 'Ik woon hier.' 'Dat is niet de reden dat je ook op het feestje moet zijn.' 'Ik wilde niet eens. Mae trok me mee.' Hij rolt met zijn ogen en zijn grip word iets losser. 'Maak je geen zorgen Reece. Ik ga al.' Ik trek mijn arm los en zonder nog om te kijken loop ik mijn kamer in, en laat ik de deur hard in het slot vallen.