A new start

Thirty - six

Maddie

Mijn ogen haken in de zijne maar wanneer hij mijn pols loslaat kijk ik weg. 'Waar was je?' vraagt hij deze keer harder. Ik schraap mijn keel en kijk hem weer aan, maar antwoord niet. In plaats daarvan kijk ik nogmaals de tent rond. 'Was je hier alleen?' vraag ik hem. 'De rest is de auto halen. Ik moest alleen nog even betalen en dan zouden we nog even wat drinken.' Ik knik en steek mijn handen in mijn zakken. 'Ik wil je niet langer ophouden.' Ik draai me om en wil de deur openen maar zijn stem houd me tegen. 'Doe normaal.' snauwt hij. Ik zucht en kijk hem aan als ik mijn hoofd naar hem toedraai. 'Reece, zo bedoel,' 'We gaan naar huis.' onderbreekt hij me vastbesloten. Weer pakt hij mijn pols vast en trekt me mee de deur uit. 'Waar staat je auto?' Ik wijs voor me uit en met grote passen trekt hij mij mee. Hij opent mijn deur en met een strenge blik kijkt hij me aan. Ik neem plaats achter het stuur en start de motor en wacht totdat hij eenmaal zit. Als ik eenmaal wegrijd pakt hij zijn telefoon uit zijn jaszak en begint te typen, maar hij wacht niet op een antwoord. In plaats daarvan zie ik dat hij het toestel uitzet, en gaat hij onderuitgezakt zitten.
'Reece, het spijt me. Ik,' ik zucht en doe mijn best om op de weg te blijven letten terwijl ik zijn blik op me voel branden.' 'Ik weet niet wat er gebeurde.' zucht ik. 'Oh, dus je bent niet in paniek geraakt en van me weggevlucht?' Ik kijk hem aan maar hij heeft zijn wenkbrauwen al naar me opgetrokken en meteen kijk ik weer naar de weg. Ik bijt op mijn lip en ga verzitten terwijl ik een hand aan het stuur houd en de andere mijn hoofd laat ondersteunen.

Als ik de auto eenmaal heb geparkeerd stap ik uit en zonder op hem te wachten loop ik naar het gebouw. Als ik hoor dat zijn deur ook dichtvalt doe ik de auto op slot en haastig steek ik mijn sleutel in het slot om de deur te openen. Snel ren ik de trappen op en probeer haastig de voordeur te openen, maar zoals al eerder gebeurde laat ik mijn sleutels op de grond vallen. Ik zucht en laat mijn hoofd hangen terwijl ik mijn ogen voor enkele seconden sluit. Ik schrik pas weer op als ik zijn warmte naast me voel en zijn heerlijke geur ruik. Met harde bewegingen en opeengeklemde kaken opent hij de deur. Hij stapt voor me naar binnen en meteen duik ik mijn slaapkamer in. Ik trap mijn schoenen uit en gooi mijn jas neer op de grond. Snel loop ik naar mijn kast en verruil mijn spijkerbroek voor mijn yogabroek en een oversized trui. Ik duik het bed in en doe snel mijn oortjes in een poging om mijn gedachtes te verzetten. Ik open mijn boek en laat mijn ogen over de regels vliegen en richt me volledig op het boek.
Pas wanneer het voeteinde inzakt schrik ik op. Ik trek een oordopje uit en kijk Reece voorzichtig aan.
'Nu snap ik waarom je niet meer terug kwam.' Ik trek een wenkbrauw op. 'Ik riep je twee keer en had eigenlijk verwacht dat je de badkamer wel in zou vluchten, maar je heb jezelf al helemaal afsloten.' Ergens hoor ik een afkeurende toon, maar van zijn gezicht is niks af te lezen. Ik pak mijn telefoon en zet de muziek uit, sla mijn boek dicht en en trek ook het andere oordopje uit. 'Wat wilde je zeggen?' Nu word zijn blik hard en een zucht ontsnapt zijn lippen. 'Wat is er in vredesnaam met jou aan de hand?' 'Wat bedoel je?' 'Sinds je moeder hier is geweest doe je raar, en het is alleen maar erger geworden sinds ik je kuste.' Ik bijt op mijn lip en kijk uit het raam. Ontwijkende antwoorden komen omhoog maar ik weet dat hij alleen maar bozer zal worden. Ik haal diep adem maar zonder hem aan te kijken ga ik praten.
'Ik weet gewoon niet hoe ik me moet gedragen. Mijn moeder heeft een scene geschopt waardoor ik me kapot schaam en toen kuste jij me en nu weet ik niet wat je verwacht. En, en, ik weet het gewoon allemaal niet meer.' zucht ik. Ik sluit mijn ogen haal een hand door mijn haar. Ik voel hem verschuiven en meteen ben ik in de veronderstelling dat hij weg gaat. Waar ik hem geen ongelijk in zal geven. Maar in plaats daarvan voel ik hem naast me komen zitten en slaat hij zijn arm om me heen. Zonder er verder over na te denken laat ik mijn hoofd tegen zijn borst vallen en meteen voel ik dat de rust me iets overneemt.
'In plaats van vluchten moet je leren om mij te vertrouwen en erover te praten.' Ik knik maar antwoord niet. 'Ik meen het Mads. Dat vluchten heeft geen zin.' Ik antwoord niet maar het is duidelijk dat hij daar niet akoord mee gaat. In plaats daarvan tilt hij mijn kin naar zich toe en word ik geraakt met zijn zilvere blik. 'En ik verwacht helemaal niks van je.' fluistert hij. Zijn oprechte blik raakt me diep en ik laat mijn blik over zijn gezicht glijden. Zijn harde jukbeenderen en zijn scherpe kaaklijn steken prachtig af met zijn oprechte blik en al snel verlies ik over de controle. Mijn hartslag neemt toe en ik buig me voorover om een kus op zijn lippen te drukken. Hij ademt scherp in maar zijn heerlijke lippen drukken zacht op de mijne.
Het blijft bij een tedere kus en wanneer ik mijn ogen weer open zie ik een kleine glimlach rond zijn lippen. 'Wat nu?' fluister ik. Hij haalt zijn schouders op en gaat wat onderuit zitten. 'We zien het wel. We gaan eerst vrijdag avond op date.' Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk hem glimlachend aan. 'Is dat hoe jij alle meiden uit vraagt?' Met een serieuze blik kijkt hij me aan terwijl hij knikt. 'Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die echt tegenstribbelde.' 'Dan krijg je hierbij een uitdaging want ik ga niet met je uit vrijdagavond.' Hij rolt met zijn ogen maar kan een grijns niet onderdrukken.