A new start

Part sixty - one

Reece

Met grote ogen kijk ik haar aan. De hoop dat ze het begrijpt is bizar groot. Ik bijt mijn kaken op elkaar zonder ons oogcontact te verbreken. Maddie bijt enkel op haar lip en de twijfel schiet door haar ogen.
'Zeg wat, Mads.' fluister ik. Haar ogen worden groot en de blos verschijnt op haar wangen.
'Ik snap dat je zo reageerde. Ik had het je moeten vertellen en dat weet ik. Maar jij kan niet van iemand eisen om de volledige waarheid te vertellen als je dat zelf ook niet doet. Dat heeft niks meer met vertrouwen te maken, maar met eerlijkheid. Ik heb me hier dagen klote en schuldig gevoerd terwijl jij precies hetzelfde flikte!'
Shit. Ze heeft gelijk, dat weet ik ook wel. Waarom ik het haar niet heb verteld, dat weet ik ook niet. Misschien was ik bang dat ze anders naar me zou kijken als ze het zou weten, ik weet het niet. Ik kan niet ontkennen dat ik er niet aan heb gedacht. Vince heeft het me ook een paar keer verteld en ik wist dat hij gelijk had. Maar ik heb het telkens uitgesteld en nu zie ik we woede in haar ogen. Ze heeft dezelfde blik in haar ogen die ik vijf dagen geleden had. Vijf lange dagen geleden liep ik bij haar weg en ik zie haar verdiet nog voor me, en onbewust terkt er een steek door mij heen.
'Je heb gelijk.' zeg ik enkel. Ze knikt en draait zich om. Zonder nog wat te zeggen hoor ik haar slaapkamer deur dichtvallen. Meteen valt mijn hoofd achterover op de rugleuning en haal ik diep adem. Ik sluit mijn ogen en denk na. Ik heb geen idee wat ik moet doen.
Ik open mijn ogen en vis mijn telefoon uit mijn broekzak.

Avery 16.48 uur
Kon de jongens niet vinden. Ik ga terug naar huis. Ik zie je over een paar weken!

Avery 16.49 uur
Zorg ervoor dat het goed komt! Sukkel...

Ik sta op van de bank en bestel, terwijl ik door de kamer loop, avondeten. Wanneer ik de gang in wil lopen, gaat haar deur open en stormt ze meteen door naar de badkamer. Ik rol met mijn ogen en loop dan door naar mijn kamer. Ik pak de halters van de grond en begin te bewegen, in de hoop dat mijn hoofd leeg word.
Maar hoe langer ik bezig ben, hoe gefrustreerder ik word. Ik leg de dingen hard terug op de grond en laat mezelf op bed vallen. Ik doe een poging om mijn ogen te sluiten maar ik schrik op van een deur die opnieuw hard in het slot valt. Ik zucht maar sta dan op. Ik pak wat kleren bij elkaar en volg haar voorbeeld.
Als ik naar de badkamer wil lopen blijf ik voor haar deur stilstaan. De drang om haar deur open te gooien groeit en het verlangen om haar lippen op te eisen is intens. Vijf dagen heb ik haar moeten missen en het brak me.
Toch draai ik me om en loop de badkamer in. Ik draai de douche open en kleed me snel uit. Als ik onder de warme waterstralen sta sluit ik mijn ogen en laat ik mijn hoofd in mijn nek vallen. Ik voel mijn verkrampte spieren iets ontspannen, maar het gevoel verdwijnt niet.
Opnieuw zucht ik en draai ik me om. Ik zet mijn armen tegen de muur en laat mijn hoofd tussen mijn armen vallen. De afgelopen tijd speelt zich af door mijn hoofd en ongemerkt bijt ik op mijn lip. De momenten dat ik haar kuste, of dat we samen de nacht doorbrachten spelen zich af en het verlangen dat in mij oplaait word alleen maar versterkt. Met moeite onderdruk ik een kreun en dat is dan ook de reden dat ik recht ga staan. Ik was mijn haar en mijn huid en draai dan snel de douche uit. Ik droog me af en kleed me aan, en zonder er verder bij na te denken loop ik haar kamer in.

Ze ligt op bed met een boek en kijkt me even aan, maar leest dan ongestoord door. Ik rol met mijn ogen maar loop naar haar toe. Ik ga naast haar op bed zitten en pak het boek uit haar handen. Ze bijt op haar lip en ontwijkt mijn blik, in plaats daarvan blijft ze strak naar het boek kijken.
'Mads.' mompel ik. Ze kijkt op en haar blauwe ogen ontmoeten de mijne. Zonder er verder over na te denken pak ik haar kin en druk ik een kus op haar lippen. Het is duidelijk dat de ervan schrikt, want ze wil haar hoofd wegdraaien, maar al snel gaat ze mee in mijn actie.
Hoe graag ik de kus ook wil verdiepen, ik maak me van haar los en kijk haar hoopvol aan.
'Het spijt me.' fluister ik. 'En terecht.' fluistert ze. Ze leunt weer achterover en kijkt mij onderzoekend aan.
'Dus je heb een jongen in coma geslagen?' Ik knik. 'En ik zou het zo weer doen.' fluister ik. Ik sluit mijn ogen en denk terug aan het moment. 'Je had die bloeduitstortingen moeten zien. De pijn was van haar gezicht af te lezen en,' Ik kijk haar weer aan fronsend kijkt ze mij aan. 'En er trok een soort waas voor mijn ogen en ik ben meteen naar hem toe te gaan.' Ze knikt. 'Ik was zo kwaad op hem dat hij dit kon doen en ik kon haar niet beschermen.'
'Ik heb jouw bescherming niet nodig.' fluistert ze. Ik zucht. 'Dat weet ik, maar dat betekent niet dat je het niet krijgt.' zeg ik simpel.
Ik stap over haar heen en ga achter haar liggen. Mijn arm sla ik om haar middel en trek haar tegen me aan. 'De afgelopen dagen waren een hel.' fluister ik in haar haar. Ze zakt tegen me aan en ik sla mijn arm strakker om haar heen. 'Voor mij ook.' ze zucht. 'Waar was je?' 'Bij Vince.' Ze knikt enkel. Maar dan draait ze zich om kijkt me aan. De ruimte tussen ons blijft zo klein, maar toch voel ik de afstand. 'Zijn wij nu oké?' Ik kijk haar onderzoekend aan.
'Geen geheimen.' fluister ik bevelend. 'Geen geheimen.' Ze schudt haar hoofd en de twinkel die ik zo miste, komt weer terug in haar ogen. Dan buigt ze zich voorover en drukt ze haar lippen op de mijne, en meteen verlaat een kreun mijn mond.
'Geen geheimen.' fluistert ze tegen mijn lippen.