Ten

3.6K 72 0
                                    

Maddie

'Wat zijn je plannen voor vanmiddag? De jongens zijn weer bij Reece en eigenlijk hoop ik echt dat jij er ook bent.' Mae haakt haar arm om de mijne en kijkt me smeekend aan. Ik grinnik en laat mijn hoofd vallen. 'Ik wilde eigenlijk gaan kijken naar een auto. Ik heb een beetje op internet gezocht en er zaten echt wel goede auto's bij.' Ze knikt. 'Ik moet er gewoon een hebben. Ik bedoel, het is zo ongemakkelijk met Reece in een auto en ik wil ook niet dat hij, of iemand anders, me de hele tijd meeneemt.' Ze knikt enkel. 'Dan ga ik met je mee.' Snel kijk ik haar aan. 'Dat hoef je helemaal niet te doen. Het is leuker om met de jongens te zijn dan met mij naar een auto te gaan kijken.' Haar glimlach word groter. 'Hou eens op. Ik ga graag mee een auto kijken en samen is altijd leuker dan alleen.' Ik begin te lachen. 'Ik vind het prima.' lach ik.
Samen lopen we de collegezaal in. Mae loopt rechtstreeks op haar doel af en trekt me achter zich aan. Bijna verlies ik mijn evenwicht maar het lukt me om op mijn voeten te blijven staan. Mijn wangen worden rood en ik haal diep adem. Dan staat ze ineens stil en drukt ze me in een stoel. 'Oke.' mompel ik. Ik kijk naast me en zie haar gaan zitten in een stoel. Als ik naar links kijk zie ik een bekend gezicht met zijn grijze ogen op mij gericht. Ik schraap mijn keel en kijk dan recht voor me uit.
Reece heb ik gisteravond niet meer gezien. Ik heb hem wel horen rommelen in de keuken maar verder hoorde ik niks mee. Toen ik vanochtend aangekleed en wel de woonkamer inliep bleek dat hij al weg was. Ze slaapkamerdeur stond op een kier, iets wat hij nooit doet, zeker niet als ik thuis ben. Ik ben naar campus komen lopen. Tenminste, dat was het plan. Toen ik bijna halverwege was stopte een auto naast me en begon Mae hevig naar me te gillen. Ik begon te lachen en samen zijn we verder naar campus gereden. Ik heb vanochtend een college psychologie en een college communicatie gehad. Het enige wat ik nu heb is, zoals gewoonlijk, een college pedagogiek.
'Je staart, Reece.' Terwijl ik nog steeds voor me kijk voel ik zijn blik op me branden door zijn dikke wimpers. Zacht hoor ik hem grinniken maar ik reageer er niet op. Ik sla het kladblok open en mijn ogen vliegen over de aantekeningen die ik de afgelopen lessen heb gemaakt. 'Waar gaan we vanmiddag eigenlijk heen?' Ik grijp mijn telefoon erbij en laat haar de twee adressen zien waar de mogelijkheden staan geparkeerd. Ze knikt. 'Dat is niet zo ver. Ik heb er zin in.' Ik glimlach maar die glimlach verdwijnt snel van mijn gezicht als zijn stem dichtbij klinkt. 'Waar gaan we heen?' Zijn frisse adem glijd iets over mijn gezicht en de haren in mijn nek gaan overeind staan. Langzaam draai ik me om en kijk hem emotieloos aan. 'Maddie en ik gaan naar een auto kijken vanmiddag.' kirt Mae vrolijk. 'Waarvoor heb je een auto nodig?' 'Ik denk om in te rijden, wat denk jij?' Hij rolt met zijn ogen. 'Dan niet.' mompelt hij.

Samen met Mae loop ik het lokaal uit. Waar Reece is gebleven weet ik niet. Zodra Soto de les afronde liep hij meteen het lokaal uit. 'Wat is er tussen jou en Reece?' Niet begrijpend kijk ik Mae aan. 'Waarom doen jullie zo tegen elkaar?' 'Reece is een eikel.' Ze begint te lachen. Ik open de autodeur en stap naast haar in terwijl ze de motor start. De radio springt aan en meteen draait ze het volume harder. Vrolijk begint mee te tikken de beat en de tekst van Want to want me van Jason Derulo. Ik lach maar begin vrolijk mee te doen. Het gevoel van vrijheid overvalt me samenhangend met een genietend gevoel.
Wanneer we samen het de autodealer binnen lopen vallen de verschillende dure auto's me meteen op. Het zijn auto's die je bij mij in de wijk tegen zou komen. Als ik thuis zou komen in het soort auto waar ik nu voor kom kijken, zouden ze me vierkant uitlachen. Een tweedehands auto en een budget van een paar rugge is te min.
'Kan ik jullie helpen?' De man met een vriendelijke glimlach kijkt ons vragend aan. Ik schat hem niet ouder dan midden derdig door de paar grijze haren tussen zijn korte kapsel. 'Ik heb op uw site een tweedehands Audi A3 gezien. Ik heb intresse.' Hij knikt. 'Volg mij.' Samen lopen we achter de man aan. Langs de dure auto's naar een andere ruimte. Kleinere auto's die er wat ouder uitzien staan geparkeerd in de ruimte. De man loopt naar het kamertje en nog geen twee minuten later staat hij weer naast ons. Het geluid van een auto die van het slot word gehaald is te horen. Ik volg het geluid en de knipperende lampen.
Hij trekt de deur open en meteen kijk ik in de auto. 'De auto is nog in prima staat. Er zijn niet teveel kilometers mee gereden. Zoals je ziet is het leer iets versleten maar het zou heel duur zijn om dat te laten vervangen. Verder is de auto voorzien van allerlei gadgets. Voor zevenduizend dollar is hij van jou.' Ik ga weer recht staan en kijk Mae aan. Ze knikt enthausiast. 'Doe het.' De man begint te lachen en ik grinnik. 'Ik doe het.'

Na al het papierwerk te hebben geregeld en een aanbetaling te hebben gedaan kreeg ik de sleutels. Nogmaals schudde ik de hand van de man. Mae was blijer dan dat ik was. Ze trok de sleutels uit mijn handen en is terug naar de auto gerend. Ze stapte voor het stuur en ik begon enkel hard te lachen. Ze is naar haar eigen auto gereden en stapte daar uit. Nu ik alleen in de auto zit klinkt de radio zacht op de achtergrond. Een trots gevoel is onder mijn huid gekropen en heeft het niet meer verlaten. Ik ben twee weken weg en ik heb al een eigen auto. Iets wat ik me nooit had kunnen voorstellen.
Na de rit van een kleine twintig minuten zet ik mijn auto stil naast de grote truck van Reece. Mae staat al tegen haar auto aangeleund met een telefoon tegen haar oor. Zodra ik uitstap stopt ze haar telefoon in haar broekzak en komt van haar auto af. 'En hoe beviel de eerste rit in je eigen auto?' 'Viel tegen.' grijns ik. Ze grinnikt en samen willen we naar binnen lopen. Wanneer ik de sleutel in de deur wil steken vliegt de deur open. 'Welke is het?' Verbaasd draai ik me om naar Evan die het parkeerterrein scant. 'Wat bedoel je?' 'Welke auto heb je gekocht?' klinkt er vanuit het trappenhuis. Vince komt naar buiten lopen en kijkt me vragend aan. 'Niks bijzonders. Het is die auto naast die van Reece.' 'Niet slecht.' Weer draai ik me om en kijk naar Reece die naar buiten komt lopen. Hij is dus wel thuis gekomen, denk ik enkel. Ik glimlach ongemakkelijk en draai me om naar binnen. Ik loop de trap op en duw de voordeur open. Snel pak ik een glas en vul het met water. 'Dus, hoe laat komt iedereen?'

A new start Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu