A new start

Five

Maddie

Ik word wakker door het licht wat door mijn gordijnen dringt. Ik haal diep adem en ga terug op mijn rug liggen. Even glijden mijn ogen af naar de wekker en zie dat het pas negen uur is. Ik kreun en sla de dekens van me af. Ik ga rechtop zitten en wrijf even door mijn haar. Ik sta op, stap in mijn sloffen en slof mijn kamer uit en loop door naar de keuken. Ik druk het koffiezet apparaat aan en zet een snel een kopje onder. Met mijn rug tegen het keukenblad kijk ik de woonkamer in. Reece ligt languit op de bank met zijn ogen gesloten. Zijn bovenlichaam is ontbloot en ik kan het niet laten om mijn ogen over zijn lichaam te laten glijden. Zijn huid is gebruind en zijn spieren zijn perfect gevormd. Zijn tatoeages steken af vergeleken zijn huid. Ik probeer de tekst op zijn onderarm te lezen, maar ik word onderbroken door het gepiep van het koffiezet apparaat. Snel gris ik het kopje onder het apparaat vandaan en open ik de koelkast om de koffiemelk te pakken. Snel doe ik er wat van in mijn koffie en leg het weer terug in de koelkast. Ik wil terug lopen naar mijn kamer als de badkamerdeur ineens open vliegt. Vol verbazing blijf ik in de woonkamer staan en kijk ik een prachtige vrouw die de woonkamer in komt lopen. Haar lange blonde haar is vastgebonden in een staart en door haar simpele jeans komt haar benen prachtig uit. 'Reece, je moet me naar campus brengen. Mijn les begint zo.' Hij opent zijn ogen en komt langzaam overeind. Hij kijkt haar aan maar er is niks van zijn gezicht af te lezen. Hij haalt diep adem en bijt even zijn kaken op elkaar. 'Rox, ik ga zo weg. Kan je zelf niet gaan?' Vermoeid kijkt ze hem aan en ze zet haar armen in haar zij. 'Volgens mij heb je me gister bij de garage opgehaald omdat mijn auto kapot is. Hoe kom ik in vredesnaam op de campus?'
Opgehaald? Wanneer is hij weg gegaan? Ik weet dat ik vroeg naar bed ben gegaan maar ik heb hem niet weg horen gaan. Het was ontzettend ongemakkelijk gister avond. Reece lag languit op de bank naar de tv te kijken. Ik zat op de andere bank maar verder hing er een ongemakkelijke stilte. Ik ben maar opgestaan en zonder nog wat te zeggen ben ik naar bed gegaan om daar vervolgens een boek te gaan lezen. Ik sliep dan al als Reece nog weg is gegaan. 'Dan ga je lopen. Dan bel je een van je vriendinnen om je op te komen halen. Geen idee. Maar ik ga je niet wegbrengen.' Hij staat op en slaat zijn armen over elkaar. Zijn spieren zijn aangespannen waardoor zijn shirtje strak staat rondom zijn armen. De sfeer is gespannen en voorzichtig neem ik een slok van mijn koffie. 'Je bent een lul, Reece.' Ze draait zich om, en zonder nog wat te zeggen valt de deur in het slot.
'Je staart weer eens, Mads.' Ik bijt op mijn lip en snel wil ik naar mijn kamer lopen maar hij houd me tegen. 'Ik ga zo naar m'n vrienden. Ga mee? Dat zal Mae ook leuk vinden.' Ik draai me om en kijk hem met grote ogen aan. 'Wat?' 'Je wilt dat ik mee ga naar je vrienden? Ik dacht dat ik stil in mijn kamer zou moeten zitten als zij langs kwamen?' Weer neem ik een slok en kijk hem vragend aan. Hij ginnikt. 'Mae heeft het alleen maar over je. Ga mee. Het word leuk.' Ik knik enkel. 'Hoe laat wil je gaan?' 'Het is nog vroeg. We hebben pas om twee uur afgesproken.' Ik knik en loop met mijn kop koffie terug naar mijn kamer. Ik sluit de deur achter me en ga zitten op bed. Ik sla de dekens opnieuw over mijn benen en pak mijn boek er weer bij.

In tijd verloren zit ik nog steeds in bed. Ik schrik op uit mijn concentratie wanneer er zacht op de deur word geklopt. Zonder op te kijken van mijn boek maak ik een goedkeurend geluid. Langzaam gaat de deur open en kijk ik op. 'Mads, het is half twee. We gaan zo.' Ik kijk op en snel kijk ik naar de wekker. 'Shit.' Ik gooi het boek weg en spring het bed uit. Snel loop ik naar mijn kast en trek er wat kleren uit. Met een simpele jeans een een witte sweater loop ik snel naar de badkamer. Snel draai ik de douche aan wil ik de deur achter me op slot draaien als ik zie dat de deur geen slot heeft. Enkel een simpel haakje waarmee ik de deur kan dichten. Snel zet ik het haakje vast, kleed ik me uit en spring ik onder de douche. Mijn haar laat ik voor wat het is maar snel was ik mijn lichaam. Wanneer ik de douche uitdraai een handdoek wil pakken glijden mijn ogen door de badkamer maar nergens is een handdoek te bekennen. Een kastje naast de deur is leeg en voor de plank onder de wastafel geldt hetzelfde. 'Reece!' vragend schreeuw ik zijn naam maar het duurt enkele seconden voordat hij reageerd. 'Ja?' zijn stem klinkt dichtbij en het zwoele randje is duidelijk te horen. 'Waar zijn de handdoeken?' 'Plank onder de wastafel.' 'En wat als ze daar niet liggen?' Hij grinnikt enkel maar hij antwoord niet. Ik hoor zijn voetstappen zachter worden. Hij loopt weg. Hij loopt serieus weg. 'Reece?' Geen recatie. Ik laat mijn hoofd achterover vallen en kreun. 'Als je een handdoek wilt, moet je de deur open doen.' Ik schrik van zijn stem die ineens zo dichtbij klinkt. 'Steek de punt maar door de kier, dan pak ik 'm wel aan.' Hij grinnikt. 'Die kier is zo klein, daar past nog geen papiertje doorheen. Doe niet zo kinderachtig en doe die deur open.' Ik grom en met tegenzin loop ik naar de deur. Langzaam maak ik het haakje los. Ik steek mijn arm door de deur in verwachting dat Reece de handdoek in mijn hand zou leggen. Reece daarin tegen duwt de deur open. Ik struikel naar achter en heb moeite om mijn evenwicht te bewaren. 'Reece!' gil ik. Hij lacht. Het is een volle, warme lach. Hij legt zijn hoofd in zijn nek en gooit de handdoek naar me toe. Snel sla ik de handdoek om me heen en kijk hem met grote ogen aan. Hij komt nog bij van zijn lach en zijn ogen zijn gesloten. Tot mijn opluchting sluit ik de conclusie dat hij niks heeft gezien. 'Ik moet even mijn tanden poetsen. Dat vind je toch niet erg?' Ik rol met mijn ogen. 'Je bent er toch al.' mompel ik. Ik grijp mijn kleren van de wastafel en loop terug naar mijn kamer.

Snel laat ik de handdoek vallen en stap ik in de kleren die ik had klaar gelegd. Ik haal mijn haar uit mijn knot en haal er snel een borstel doorheen. Ik grijp het kleine make- up etuitje van mijn bureau waar enkel een mascara, concealer en wat ogenschaduw inzit. Snel doe ik wat mascara op en wat concealer. Wanneer ik klaar ben en het etuitje weer terug heb gezet kijk ik naar mezelf in de spiegel. Mijn blauwe ogen spreken duidelijk vanwege mijn bruine haar. Mijn korte haar wat net over mijn schouders hangt. Even mis ik mijn lange, blonde haar en zie ik me oude zelf voor me in de spiegel. 'Ben je zover?' Ik schik op uit mijn gedachte en draai me om naar Reece. Hij leunt tegen de deurpost met zij armen over elkaar geslagen. Vragend kijkt hij me aan en even glijden zijn grijze ogen over mijn lichaam. 'Ja.' mompel ik enkel. Ik grijp de handdoek van de grond en loop langs hem heen de badkamer in. Ik gooi de handdoek in de wasmand en stap in mijn schoenen die in de gang staan.