A new start

Nine

Maddie

Vijf jaar lang ben ik ongelukkig geweest en heb ik naar mijn ouders geluisterd. Ik ging naar school, ik ging naar de feesten waar heel de golfclub heen ging, ik droeg de dure merkkleren en ik zette een glimlach op. Jarenlang ben ik uitgemaakt voor slet, neukertje en ga zo maar door, maar niemand wist wat er echt gebeurd is die nacht. Die nacht dat ik samen met mijn vrienden naar een Halloween feestje ging. Ook al waren we pas veertien, we gingen naar het feestje. Dat was de avond waarop ik kapot ging.
Ik haal diep adem en sta op. Ik loop naar de keuken en schenk een glas water in. Wanneer ik door de woonkamer kijk is die leeg, zoals verwacht. Reece heb ik sinds college niet meer gezien. Ik heb het gesprek afgekapt en gezegd dat ik alleen wat vrouwengezeik aan mijn hoofd heb. Hij heeft er niks meer over gezegd, maar zodra het college was afgelopen ben ik de collegezaal zo snel mogelijk uitgelopen. Ik ben naar huis gelopen en verder heb ik niks meer van hem gehoord. Ik weet niet eens of hij mijn nummer heeft. Ja, we hebben gebeld over het appartement, maar of hij mijn nummer ook heeft opgeslagen is een tweede.
Ik open de koelkast en begin met het maken van een hamburger. Door mijn oortjes klinken de klanken van NF en zacht zing ik mee met de tekst. Wanneer ik de hamburger op het broodje leg en plaats neem aan de bar, zet ik een serie aan en sluit me volledig af.

Drie afleveringen verder sta ik op van de kruk en was mijn bord af. Wanneer ik het bord terug in het kastje zet en weer naar mijn kamer wil lopen hoor ik ineens de voordeur in het slot vallen. Zware voetstappen komen mijn kant op lopen en vragend kijk ik naar de deuropening. Met een nat shirt en zwarte modderstrepen op zijn blauwe spijkberbroek komt Reece binnenlopen. Hij haalt zijn handen door zijn haar en komt naast me staan in de keuken. Ik zet een grote stap opzij en kijk toe hoe hij een glas water gulzig leeg drinkt. Hij draait zich om en leunt tegen het aanrecht. Ik trek mijn oortjes uit en snel glijden mijn ogen over zijn lichaam. Door zijn armen die over elkaar zijn geslagen spannen zijn spieren aan, en omdat het shirt al nat is van het zweet zijn ze extra goed te zien door het witte shirtje. Om hem heen hangt de heerlijke geur van zijn aftershave samen met zweet. Zijn spijkerbroek hangt laag op zijn heupen en enkele plukken van zijn haar plakken aan zijn voorhoofd. 'Wat heb jij toch met staren?' Ik schrik op en voel mezelf rood worden, maar ik reageer er niet op. 'Waar ben je geweest?' Hij haalt enkel zijn schouders op. 'Gewoon, buiten.' 'Dat zie ik ja.' mompel ik. 'Ik ga douchen.' Hij loopt de keuken uit, en niet veel later hoor ik de waterstralen op de grond vallen. Ik zucht en loop naar mijn kamer. Ik pak mijn laptop van het bureau en laat mezelf op bed vallen. Wanneer het ontgrendelingsscherm verdwijnt dringen de meldingen binnen. De mails die ik normaal negeer klik in onbewust aan. Mijn ogen vliegen over de regels terwijl ik een voor een de mails verwijder. De mails steken maar het is niet meer dan normaal. Ik haal diep adem en sla het scherm weer dicht. Wanneer ik mijn telefoon erbij pak ben ik verbaast over de gemiste oproep die op mijn scherm verschijnt. Gemiste oproep pap, is het enige wat op het scherm staat.
Als ik eerlijk ben weet ik niet hoe mijn pa over de hele situatie denkt. Ik heb altijd gedacht dat hij volledig achter mijn moeder aanliep. Mijn moeder is nou eenmaal een koud en nep persoon terwijl ze ook nog eens een controlfreak is. Ik haal diep adem en twijfelend open ik de chat tussen mij en Jack. Het enige wat ik vraag is waarom hij me heeft gebeld. Ik gooi mijn telefoon weg, haal mijn handen door mijn haar en sluit mijn ogen.

'You okay?' Ik kijk hem snel aan. Zijn haar is nog nat van het douchen, zijn vieze broek is verruild voor een grijze joggingsbroek en hij heeft een lichtblauw shirt aan. 'Natuurlijk.' Hij knikt maar kijkt me niet gelovig aan. 'Als jij het zegt.' Hij slaat zijn benen over elkaar en leunt tegen het deurkozijn aan. 'Je bent interessant, weet je dat?' Ik ga rechtop zitten en kijk hem niet begrijpend aan. 'Waar komt dit vandaan?' Hij haalt zijn schouders op terwijl een mondhoek omhoog kruipt. 'Ik weet het niet Mads. Het is gewoon zo.' Ik rol met mijn ogen. 'Donder op. Wat wil je?' Hij grinnikt en laat even zijn hoofd vallen. 'Niks.' Hij komt los van het deurkozijn en loopt naar mijn bed. Hij scant mijn kamer duidelijk, maar zegt niks. 'Het ruikt hier alsof ik midden in een zoete inval ben beland.' Meteen glijden mijn ogen af naar het nachtkastje waar de geurkaarsen opstaan die naar vanille ruiken. 'En die lampenslingers zijn dingen die alleen vijfjarige willen.' Ik kijk naar de vensterbank die word verlicht door twee lampenslingers. 'Ik vind het leuk.' zeg ik simpel. 'Dat verbaasd me niet.' Hij kijkt me aan maar zijn gezicht verraad niks. 'Zolang het hier niet standaart naar deze onzin gaat ruiken vind ik het prima. Zeker als ik iemand mee neem moet het hier niet zo ruiken.' Ik trek mijn wenkbrauwen op en rol met mijn ogen. 'Donder op man. Dit is mijn kamer dus ik bepaal als ik die kaarsen aanzet.' 'En het huurcontract staat op mijn naam en er zijn regels, dat weet je.' 'Je gedraagd je weer eens als een eikel. Maar dat zal je vast wel weten?' Ik zet een sarcastische glimlach op maar nu is hij degene die met zijn ogen rolt. 'Ik meen het.' is het enige wat hij zegt. 'Ik ook.' Hij zucht en bijt zijn kaken op elkaar. 'Doe eens niet zo moeilijk.' mompelt hij. 'Jij bent degene die mijn kamer binnenkomt, en dan ben ik degene die moeilijk doet?' 'Je mag blij zijn dat je een dak boven je hoofd heb. Ik wilde niet eens een meid in mijn huis.' 'Streelt het je ego als ik je vertel hoe dankbaar ik je ben?' Hij kijkt me aan en trekt een wenkbrauw op. Zonder wat te zeggen staat hij op van bed en verdwijnt uit mijn kamer.
'Eikel.' mompel ik. Ik ga weer liggen en grijp mijn laptop erbij. Ik zet mijn serie op en de rest van de avond hoor ik niks meer van Reece.