A new start

Part fifty - six

Maddie

Het is inmiddels iets na half twaalf en ik heb al meerdere glazen wijn in mijn systeem. Als ik eerlijk ben weet ik niet eens hoe laat het is. De muziek draait op de achtergrond maar wordt overstemd door de verschillende gesprekken en gelach. Verschillende mensen die ik nog nooit heb gezien hebben het appartement gevuld en met enkele heb ik een gesprek gevoerd, maar ik hang vooral aan Mae die de glazen wijn blijft vullen.
Reece staat al de hele avond bij wat jongens uit het team, is een paar keer naar me toe gekomen en heeft me zonder twijfel gekust waar iedereen bij was, maar ik heb hem nog niet echt gesproken.
'Dus, hoe zit het nu echt tussen jou en Reece?' Vince laat zich naast mij op de bank vallen en kijkt mij vragend aan. Doordat de bank in zakt schuif ik iets naar hem toe, maar hij heft enkel zijn arm en leg het over de rugleuning. Ik neem nog een slok van mijn wijn en kijk hem aan. 'Nog steeds hetzelfde.' 'Hij kust je waar iedereen bij is. Jij springt in zijn armen op een footballveld. Het is niet hetzelfde als een paar dagen geleden.' Mijn blik glijd van Vince naar Reece. Met een brede lach staat hij bij Evan en Dom en ook Mae sluit zich bij de groep aan.
'Waarom vroeg je mij of je je zorgen moest maken?' Hij haalt diep adem en neemt nog een slok van de vloeistof uit zijn beker. Ik ga recht op zitten en draai me naar hem om en schuif onbewust dichter naar hem toe. 'Hoe zit het dan met jou?' Hij trekt enkel een wenkbrauw op. 'Je heb het nogal druk met Reece en met mij, maar hoe zit het met jou?' 'Je verandert  van onderwerp.' grijnst hij. Ik haal diep adem en kijk even naar mijn glas waar enkel nog een grote slok in zit. Ik gooi het naar achter en zet het glas op tafel. 'Ik weet niet hoe betrouwbaar het is wat ik ga zeggen, aangezien ik aardig aangeschoten ben, maar ik wil met je praten.' Vince zijn ogen glijden onderzoekend over mijn gezicht maar dan knikt hij langzaam.
'Ik weet niet wat er is gebeurd. Jij heb mij verteld dat je weet hoe hij is als hij op de afgrond zit. Jij en Avery waren close. Hoe zit het? Wat is er gebeurd?' Zijn ogen worden groot en het is duidelijk dat de vraag hem overvalt. 'Wat is je verteld?' fluistert hij, zo zacht dat ik hem amper kan verstaan. 'Niks. Jij heb me verteld over Reece en toen Mae je belde met die vraag over de dansshow was dat voor mij. Ze vertelde me dat jullie erg close waren. Meer niet.' Hij knikt. 'Dat van Reece, dat is niet aan mij om je te vertellen. Hij gaat het je zelf vertellen, het is zijn verhaal.' Hij haalt diep adem en nu ben ik degene die langzaam knikt. 'En dat van Avery,' Hij neemt nog een slok van zijn drinken en kijkt even naar Reece die zijn blik nu op ons heeft rusten. 'Ze was als een klein zusje voor me. Ik kwam daar elke dag en ze was er altijd. Ik,' Zijn blik glijdt weer af naar mij en het is duidelijk dat hij niet weet wat hij moet zeggen. 'Ze is fantastisch.' Ik knik enkel.
Ik laat zijn antwoord tot me doordringen, niet zeker wetend of het het antwoord is wat ik wilde horen. Ik leg een hand op zijn schouder en knijp er zacht in, puur als teken van steun. 'Alles oke?' Ik schrik op en kijk recht in de zilveren ogen van Reece die ons emotieloos aankijken. Ik sta op en kijk even naar Vince die goedkeurend naar ons kijkt. Reece zijn vingers vouwen zich om de mijne en trekken me mee de kamer uit. Mijn ogen glijden af naar de tijd maar pas wanneer hij de voordeur opentrekt en mijn naar beneden de trappen af trekt, weet ik pas wat uit te brengen. 'Wat doe je? Je bent over drie minuten jarig!'

Zodra de buitenlucht mijn longen binnen dringt en de koude lucht in mijn gezicht klapt, merk ik pas hoe warm ik het had. 'Wat is er?' Ik kijk de parkeerterrein rond maar zie niks. 'Ik moest daar weg.' 'Wat is er? Het is jouw feest.' Hij trekt me dichter tegen zich aan en slaat zijn armen om mijn middel. Ik leg mijn handen op zijn borst en voel zijn snelle hartslag onder mijn handpalm. 'Wat was dat met Vince?' Ik haal mijn schouders op. 'Niks bijzonders.' Hij trekt zijn wenkbrauw op. 'Echt. Het ging over jouw cadeau waar ik zijn hulp bij nodig had.' 'Wat voor cadeau heb jij in vredesnaam geregeld? Waarom heb je een cadeau geregeld?' 'Omdat het je verjaardag is en ik ga je dan niet niks geven.' Hij haalt zijn schouders op en laat zijn ogen over mijn gezicht glijden. 'Ik heb alles al wat ik wil hebben.' fluistert hij.
Het aangename warme gevoel glijd door mijn lichaam en ik kan een brede glimlach niet onderdrukken. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik sluit genietend mijn ogen. De tedere kus wordt niet wilder. Het blijft een kus vol liefde. 'Heb je mij dan?' fluister ik tegen zijn lippen. Hij gaat wat rechter staan maar blijft tegen mijn voorhoofd leunen. 'Was dat nog niet duidelijk dan?' fluistert hij ruw. Ik grinnik.
Als mijn telefoon begint te trillen maak ik me gedeeltelijk van hem los en vis mijn telefoon uit mijn tas.

Mae 00.02
Breng de jarige eens heel snel weer naar boven!

Ik grinnik en laat Reece het bericht lezen en zijn lach breekt de stilte van de nacht.
Wanneer we samen het appartement binnen lopen begint iedereen te juichen en slaan de eerste mensen hun armen om hem heen. Nog even wordt er doorgefeest maar om kwart voor één verlaten de eerste het feest. Om kwart over een zijn enkel Evan, Vince en Mae nog over en geven hun cadeau. Nieuwe kleren en een paar nieuwe loopschoenen brengen een lach op zijn gezicht. Ondertussen begin ik met opruimen en al snel komt ook Mae me helpen. Binnen twintig minuten is het appartement netjes en mis mijn aangeschoten toestand zo goed als verdwenen.
'Je moet me vertellen wat er vanavond is gebeurd. Zowel met Vince en wat er nog gaat gebeuren met Reece.' glimlacht ze als ze het appartement verlaat. Ik knik enkel en gooi de voordeur dicht.
De slaapkamer deur van Reece staat open en wanneer ik de kamer inkijk ligt hij met enkel een joggingbroek op zijn heupen languit op bed. Snel loop ik mijn kamer in maar ik wordt teruggeroepen. Ik grinnik en samen met mijn envelop laat ik me bij hem op bed vallen.
'Gefeliciteerd.' fluister ik en rijk hem de envelop aan. Vragend kijkt hij me aan maar ik duw de envelop in zijn handen. Vragend kijkt hij me aan maar wanneer hij ziet wat er eenmaal inzit worden zijn ogen groot. 'Dit is teveel.' 'Doe normaal.' 'Het is een vliegticket een een suite. Niet gewoon een kamer. Een suite!' 'Je kan bij de belangrijkste show ooit zijn van je zus. Zeur niet en neem het aan.' Zijn ogen glijden over de papieren en legt ze dan naast hem neer. Hij pakt mijn middel en zijn handen glijden over mijn lichaam, en eindigen bij ze zoom van mijn jurk. 'Je bent fantastisch.' is het enige wat hij fluistert voordat hij zijn lippen op de mijne drukt. Een ruwe zoen die mijn mond veroverd. Zijn lippen dwalen af naar mijn nek en zijn tong likt over zijn huid. Een grom verlaat mijn mond en ik zet mijn nagels in zijn schouders. 'Die jurk moet uit. Ik wil al de hele avond dat ding van je lijf rukken.' De rits op mijn rug gaat naar benenden en trek de stof van mijn lijf. In enkel een kanten slipje zit ik voor hem, maar ook die overleeft het niet lang. Zijn hand glijdt over het plekje waar het verlangen zich opstapeld.
'Je bent nat.' kreunt hij. Hij rukt de stof van me af en laat zijn vinger door me heen glijden. 'Zo nat.' fluistert hij terwijl zijn tong mijn mond binnen glijdt. Zijn andere hand vindt mijn borst en hij begint te kneden. 'Ik hou het niet vol.' kreun ik. 'Mooi. Ik sta op knappen.' Ik trek de joggingbroek van zijn heupen gepaard met zijn Calvin boxer. Zijn lid komt mijn vrolijk tegemoed en zonder twijfel pak ik hem vast. Ik laat mijn duim over zijn eikel glijden en dan voel ik hem over de hele lengte. Hij sist en laat zijn hoofd achterover vallen. 'Ik heb je nodig.' kreunt hij.
Meer hoeft hij niet te zeggen. Ik ga boven op hem zitten, een been aan elke kant en mijn kruis recht boven de zijne. 'Ik heb je nodig.' fluistert hij weer. Zijn ogen staan helder en even denk ik dat zijn woorden een andere betekenis hebben maar ik vergeet die gedachte zodra hij mij binnen dringt en we samen de nacht in duiken.