A new start

Nineteen

Maddie

Nadat ik een pizza had gegeten die Reece voor me had besteld, en me had omgekleed, zitten we inmiddels in de auto naar de club. Ik heb een simpele zwarte skinny jeans aan met gaten, samen met een doorschijnende top. Samen met Mae zit ik in mijn auto terwijl de jongens samen naar de club rijden. 'Ga je ooit iets serieus beginnen met Evan?' Ik verbreek de stilte die heerst. De hele rit neuriet ze al mee met de muziek die zacht op de achtergrond aanstaat. Ze kijkt me aan en het is duidelijk dat ze schrikt van mijn vraag. 'Waarom houd mijn liefdesleven jou zou bezig?' Ik grinnik maar zucht. 'Omdat ik er zelf geen heb.' mompel ik.
Ik parkeer de auto en stap uit. Tegen een auto verder op leunen drie jongens, maar wanneer we aan komen lopen komen ze in actie en lopen ze onze kant op. 'Dat duurde lang.' schreeuwt Vince terwijl hij lacht. 'Sorry, ik rijd niet als een achterlijke.' glimlach ik. Hij rolt met zijn ogen maar kan een glimlach niet onderdrukken.
De luide muziek is al duidelijk te horen, maar voor de ingang is het niet druk. Het duurt dan ook niet lang voordat we binnen zijn. Meteen loopt de groep door naar de bar en al snel heb ik een cocktail in mijn handen. Ik lach en kijk naar het vrolijke gezicht van Mae. 'Drink op!' gilt ze. Ik lach en neem een slok. De sterke smaak van alcohol tintelt op mijn tong en brand in mijn keel. Mijn wangen worden rood en meteen voel ik de alcohol zijn werking doen. 'Kom, dansen.' Ze trekt me mee de dansvloer op en de cocktail spat over de rand van het glas. Snel neem ik de laatste slok en duw mijn glas in iemands handen terwijl ik de dansvloer op loop. Wanneer Mae stopt met lopen bots ik tegen haar aan, maar ik heb het idee dat ze het niet eens merkt. Meteen gooit ze haar handen in de lucht en beweegt ze mee op de muziek. Ik volg haar voorbeeld en vergeet alles om mij heen. Ik laat het ritme tot me doordringen en beweeg met mijn heupen terwijl mijn handen in de lucht zweven.
Nog geen twee nummers verder voel ik twee handen op mijn heupen en het duurt dan ook niet lang totdat ik verstijf. Langzaam draai ik me om en kijk recht in de rode ogen van een onbekende jongen. 'Waarom bewegen die lekkere heupen niet meer?' De rode kleur verdwijnt uit mijn wangen en worden wit. Hij zet een stap dichterbij en staart me aan. 'Kom op. Je was zo lekker bezig. Ik wil alleen maar even meegenieten.' Zijn gezicht hangt zo dichtbij dat ik zijn smerige adem vermengt met alcohol kan ruiken. 'Blijf van me af.' Ik zeg het zo zacht dat hij het duidelijk niet kan horen. De harde muziek bonst in mijn oren terwijl ik moeizaam slik. 'Blijf van me af.' Deze keer zeg ik het harder maar zijn grijns groeit alleen maar. Ik wil naar achter lopen maar de grip in mijn heupen word steviger. 'Blijf van me af.' Deze keer zeg ik het nog harder terwijl ik hem van me af probeer te duwen.
'Volgens mij zei ze je wat.' De harde stem komt boven de harde muziek uit en meteen glijden zijn handen van mijn heupen. Ik haal diep adem en kijk langs de jongen heen. Reece staat daar met een staal gezicht gericht op de jongen. 'En waar bemoei jij je mee?' Een glimlach verschijnt op zijn gezicht maar ik word er naar van. 'Als jij met je gore poten nog één keer in de buurt komt van haar, dan hebben we een probleem.' De jongen mompelt nog wat maar loopt dan weg.
Mijn blik vind die van Reece en snel word zijn gezicht vriendelijker. 'Dankje.' fluister ik. Meteen kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan omdat hij me sowieso niet kan horen, maar hij glimlacht enkel en draait zich dan om. Wanneer ik me omdraai naar Mae komt ze aanlopen met twee glazen in haar hand. 'Wat heb ik gemist?' 'Niks bijzonders. Ik pak het glas aan en gooi 'm in één keer achterover. 'Ik ga er nog eentje halen.' schreeuw ik terwijl ik naar de bar wijs. Ze knikt maar gaat weer door met dansen. Ik draai me om en duw me door de mensen heen.

Eenmaal bij de bar aangekomen bestel ik snel een jonge jenever met limoen. De man achter de bar knikt enkel en verdwijnt. Ik kijk rond en al snel valt mijn blik op de jongens. Ze zitten twee krukken verderop maar lijken mij duidelijk niet op te merken. De muziek is hier zachter maar toch bonst de bas luid in mijn oren. Wanneer ik mijn naam hoor vallen richt ik me volledig op het gesprek. 'Je laat niemand in de buurt komen waarvan je het niet wilt, en toch neem je een meid in je appartement.' Hij zucht luid en wanneer ik naar hem kijk neemt hij een grote slok van zijn drankje. 'Ze had een huis nodig en ik het geld.' Evan legt zijn hoofd in zijn nek maar neemt snel nog een slok van zijn bier. 'Je ziet haar zitten.'
Hard word er een shotje voor er neergezet en snel glimlach ik naar de man. Reece staart naar de mensen op de dansvloer en neemt nog een slok. 'Ja, ze is knap, maar je zag hoe ze reageerde op die jongen. Duidelijk geen relatie materiaal en ik wil niet eens een relatie.' Ik haal diep adem terwijl ik de onbewust de mentale klap incasseer. Ik sla het shotje achterover samen met de limoen. Ik draai me om naar de dansvloer, maar wanneer ik op Mae wil afstappen zie ik dat ze druk bezig is met de muziek. Op haar heupen liggen de handen van een ander, maar het is duidelijk dat ze het niet erg vind. Ik zucht maar maak me los van de bar. Ik loop langs de jongens heen. Even valt het gesprek stil, maar dan ben ik al te ver van ze verwijderd om het gesprek verder te horen.

Wanneer ik buiten sta haal ik diep adem. Ik gris hevig in de zak naar mijn jasje naar mijn autosleutels. Snel jog ik naar mijn auto en stap in. Ik start de motor en rijd snel naar huis. De woorden van Reece blijven maar door mijn hoofd malen. "Duidelijk geen relatiemateriaal." Ik bijt mijn kaken op elkaar en staar naar buiten. Hij moest eens weten. Hij moest een weten wat voor relatiemateriaal ik ben.
Het duurt niet lang totdat ik thuis ben. Ik loop recht door naar mijn kamer en pak mijn slaapkleren en loop naar de badkamer. Ik draai de douche aan en zet ondertussen een playlist aan. Luid zing ik mee op een nummer van Beyonce, terwijl de waterstralen over mijn lichaam lopen. Ik was mijn lichaam en ontspan onder de waterstralen. Voor even verdwijnen de negatieve gedachtes uit mijn geest, maar dan stap ik onder de douche vandaan. Snel kleed ik me aan en verdwijn in mijn bed. Ik nestel me in de warme dekens en pak een boek erbij.

Een paar uur later schrik ik wakker. Ik kom overeind en het boek valt met een klap op de grond. Ik kijk naar de wekker en kijk verbaasd naar mijn dichte deur als het al half vier 's morgens is. Harde stappen klinken vanaf de gang en snel stap ik mijn bed uit. Voorzichtig trek ik mijn deur open, maar door het kleine beetje maanlicht vanuit de woonkamer is het duidelijk te zien dat Reece moeite heeft met zijn schoenen uitdoen. Wanneer hij zijn ene schoen heeft uitgekregen maar de andere wil uitrappen valt hij hard voorover tegen de muur. Ik grinnik maar open mijn deur dan volledig. Reece kreunt luid maar valt dan met zijn volle gewicht op de grond. Ik loop naar hem toe en help hem met zijn schoen. 'Je moet wel opstaan.' Weer kreunt hij luid maar hij komt niet in actie. Ik zucht maar trek hem dan aan zijn arm omhoog. Hij zucht luid en vloekt wat onverstaanbare woorden maar dan komt hij langzaam overeind. Hij slaat zijn armen om me heen wanneer hij over me heen valt. Ik verlies mijn evenwicht en val drie passen vooruit voordat ik recht sta. Snel open ik zijn deur en laat hem op bed vallen. Hij begint te hoesten maar ik kijk zijn kamer rond. Het is een nette kamer, met hooguit vier shirts op de grond. Naast de tv liggen verschillende halters, maar verder is er niet veel te zien. Niet eens een fotolijst. Ik zucht maar draai me naar hem om. Zijn ogen zijn dichtgevallen maar hij mompelt nog een paar onverstaanbare dingen. 'Reece, je moet je uitkleden. Zo kan je niet slapen.' Hij kreunt maar doet niks. Ik rol met mijn ogen maar buig me voorover. Ik open de knoop van zijn broek en trek zijn broek voorzichtig uit. 'Dat zijn stoute dingen Mads.' Ik rol met mijn ogen maar reageer verder niet. Ik gooi zijn broek op de grond en wil aanstalte maken om zijn shirt uit te trekken als zachte snurkende geluiden zijn mond verlaten. Ik ginnik maar draai me dan om, om terug naar mijn eigen bed te gaan.