A new start

Part sixty - three

Maddie

Mijn huid tintelt nog na van zijn aanrakingen onder de douche. Mijn lippen zijn gezwollen en mijn nek brand nog van de hete kussen op mijn huid. Ik voelde hem hard worden tegen mijn buik maar hij schonk daar totaal geen aandacht aan. Hoe graag ik hem ook wilde helpen in zijn toestand, hoe graag ik mezelf ook wilde helpen uit mijn eigen toestand, hij leek niet te denken aan seks en gaf me zijn volledige aandacht onder de douche. Nadat we klaar waren met onze hete zoenpartij heeft hij mij gewassen en ik hem.
Nu stap ik in mijn kleren en slaat Reece een handdoek om zich heen. Hij heeft een warme, hete, liefdevolle blik in zijn ogen als ik hem aankijk, en meteen ontstaat er een kleine grijns rond zijn lippen. Ik rol enkel met mijn ogen en loop terug naar mijn kamer, maar blijf midden in mijn stap stilstaan als ik voeten op de salontafel zie rusten. Ik voel Reece achter me staan maar ik reageer niet op hem. In plaats daarvan loop ik naar de woonkamer en kijk Vince vragend aan.
'Wat doe jij hier?' Hij kijkt op en kijkt me aan met een kleine grijns rond zijn lippen. 'Jullie zijn eindelijk klaar.' zegt hij lachend. Ik rol met mijn ogen en voel een blos op mijn wangen verschijnen. 'We deden niks.' zegt Reece snel. Ik draai me om en aangekleed en wel komt hij de woonkamer inlopen. Zijn versleten spijkerbroek hangt op zijn heupen en zijn shirt spant zich strak om zijn spieren. 'Niet wat jij denkt, in ieder geval.' zegt hij terwijl hij Vince dreigend aankijkt. Ik sla hem plagend tegen zijn borst terwijl ik langs hem loop en de keuken inloop. Ik open de koelkast en verschillende kastjes in de hoop dat we wat te eten in huis hebben.
'Doe geen moeite, ontbijt komt eraan.' Ik draai me om en kijk recht naar het vrolijke gezicht van Vince. 'Hoe ben jij überhaupt binnengekomen?' vraag ik hem met een opgetrokken wenkbrauw. Reece laat zich op de bank vallen en ook hij kijkt vragend naar Vince, maar die wijst enkel naar de gang. 'Op dezelfde manier als zij binnenkomen.' Opnieuw klinkt de deur die in het slot valt en meteen kijk ik naar Reece. 'Je heb de deur niet op slot gedaan.' zeg ik beschuldigend. 'Jij anders ook niet.' 'Ik sliep!' Hij lacht en ik rol enkel met mijn ogen.

'Ben je oke?' Haastig komt Mae binnenlopen en kijkt mij onderzoekend aan terwijl ze haar handen op mijn schouders legt. 'Ja?' Dan zet ze een stap naar achter en zet haar handen op haar heupen. 'Waarom neem jij je telefoon niet op als ik je bel en reageer je nergens op?' Ze kijkt me boos aan terwijl ik mijn armen over elkaar sla. 'Ik was in slaap gevallen. Ik zag het net pas.' Ze fronst en kijkt mij ongelovig aan. Dan draait ze zich om en kijkt duidelijk naar Reece die als zijn reactie zijn wenkbrauwen optrekt. 'En jij,' Ze zet een paar stappen naar voren en ik zie bij Reece een kleine grijns rond zijn lippen verschijnen.
'Waarom laat jij niks van je horen? Jij verdwijnt gewoon zomaar en vertelt niet dat Avery er is.' 'Vince was er niet en ik heb het tegen Joan gezegd. En Avery wilde jullie zelf opzoeken dus dat is niet mijn schuld.' Ze laat haar armen zakken en draait zich weer naar mij om. 'De volgende keer kom ik langs. En dan maakt het me niet uit wat jullie aan het doen zijn.' zegt ze streng. Ik rol met mijn ogen maar kan een glimlach niet onderdrukken.
'Dus, wat heb je meegnomen voor ontbijt?' 'Oh ja. Heel subtiel.' zegt ze doelend op het andere onderwerp. Ze pakt het tasje en haalt er verschillende papieren zakjes met broodjes uit. 'Genoeg. Dus pak de borden en dan kunnen we gaan eten.' Ik dek de tafel en al snel zit iedereen te eten.
'Zijn jullie je al aan het voorbereiden op de nieuwe tentamens?' Vragend kijkt Mae ons aan. Alleen al bij de gedachte voel ik de stress door mijn lichaam schieten. 'Ik moet bij literatuur nog het laatste college krijgen en dan heb ik de volledige stof. Voor de rest heb ik enkel een begin gemaakt aan samenvattingen.' zeg ik met een volle mond. 'Ik heb zo geen motivatie. Ik heb alleen maar zin in de vakantie en in de feestdagen. Hebben jullie al gehoord dat ze op campus een feest houden op oud en nieuw?' Opgewekt kijkt ze de jongens aan terwijl ze rustig door eet. Evan en Vince knikken terwijl Reece geen reactie geeft. 'Het schijnt fantastisch te worden. De jongens van het footballteam hebben zelfs vuurwerk geregeld.' Vragend kijk ik naar Reece, maar hij merkt mijn blik niet op. 'Ze hebben het er over gehad in de kleedkamer. Geen idee dat ze dat ook werkelijk zouden doen.' mompelt hij met volle mond.
'Gaan jullie?' Ik geef geen reactie. Geen idee wat ik anders zou moeten doen. Vince en Evan stemmen in en zeggen dat ze tot nu toe nog geen andere plannen hebben terwijl Reece meld dat hij waarschijnlijk naar huis gaat. Het besef dat ik hier dus waarschijnlijk alleen zit op oud en nieuw overvalt me en meteen baal ik ervan.
Ik mag niet van hem verlangen dat hij bij mij blijft. Nu ik ervan overtuigd ben dat we eindelijk officieel zijn betekend het niet dat hij geen eigen mag hebben. Ik heb hem al weggehaald bij Thanksgiving, des te meer recht heeft hij nu op de feestdagen samen met zijn familie.
'Maddie?' Ik schrik op en kijk Evan vragend aan. 'Wat?' 'Ga jij?' Ik haal mijn schouders op en neem een hap van het croissantje. 'Het is niet dat ik wat beters te doen heb. Iemand moet op Mae letten dus.' sluit ik af met de bedoeling om de sfeer iets op te vrolijken. Het is duidelijk dat de rest me aan staart met een verborgen blik met medelijden terwijl ik Reece naast me voel verstrakken. 'Ik ben niet degene die dronken van de tequila op tafel stond te dansen.' Ik begin te lachen terwijl flarden van herinneringen van de avond zich opnieuw afspelen in mijn gedachte. 'Ik had een goede reden.' lach ik.