A new start

Twenty - two

Maddie

Achter zijn harde blik kan ik een gekwetste blik zien. Hij bijt zijn kaken hard op elkaar en omdat hij van me wegkijkt kan ik het spiertje achter zijn kaak zien kloppen. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en sluit voor enkele seconden mijn ogen.
Dat was niet heel tactisch, denk ik bij mezelf.
'Reece, zo bedoelde,' 'Ik weet precies wat je bedoelde.' kapt hij me af. Zacht blaas ik uit maar kijk ik uit het raam naast me. De ongemakkelijke stilte dringt de auto binnen en zenuwachtig begin ik met de mouwen van de trui te spelen. Vanuit mijn ooghoek kan ik zien dat Reece zijn blik strak op de weg heeft gericht en hard in het stuur knijpt. 'Reece. Ik wilde zeggen dat ik gewoon even alleen moest zijn en mijn hoofd moest legen.' Voor enkele seconden kijkt hij me aan, maar het spiertje achter zijn kaak begint alleen maar heviger te kloppen. 'Het spijt me als ik je gekwest heb.' fluister ik. Hij snuift hard met een zachte grinnik erdoor heen. 'Om mij te kwetsen moet je wel iets meer doen dan dat.' Ik knik en weer bijt ik op de binnenkant van mijn lip. 'Ik was even vergeten dat je geen gevoel heb.' fluister ik. Het was de bedoeling dat hij het niet zou horen, maar aan een grinnik te horen is het duidelijk dat dat niet het geval is. 'Luister, ik weet niet wat het probleem is maar we zijn geen vrienden ofzo. Ik heb je alleen maar opgehaald omdat jij zo nodig moest verdwalen. Niet meer.' Ik rol met mijn ogen en ben dat is het moment dat ik uitstap. Met grote passen loop ik naar mijn auto en stap achter het stuur. De hele rit verloopt in stilte en de zenuwen razen door me heen.
Zodra ik mijn auto tot stilstand heb gebracht zie ik Reece zijn auto al op het parkeerterrein staan en snel haal ik diep adem. Snel loop ik door naar de deur en steek mijn sleutel in het slot. Ik loop de trappen op en open het appartement. Ik trap mijn schoenen uit en pak snel een stapel kleren uit de kast. Meteen loop ik door naar de badkamer en draai de douche aan.
Zodra mijn huid de warme waterstralen raken glijd er een tinteling door me heen. Ik laat mijn hoofd in mijn nek vallen en sluit mijn ogen. De woorden van Reece spelen zich af in mijn hoofd en een zucht kan ik niet onderdrukken. Ik snap niet waarom hij zich zo emotieloos opstelt. Die harde opmerking die hij als laatste gaf in de auto, het is alsof hij niet wilt dat we vrienden worden. Toch dacht ik echt dat het beter tussen ons ging. Maar als ik eerlijk ben weet ik, nadat hij die opmerking heeft gegeven, niet hoe ik me moet gedragen. Hij had namelijk wel de mogelijkheid om mij te kwetsen.
Snel haal ik adem, maar dan was ik mijn haar en stap onder de douche vandaan.

Zodra ik aangekleed in mijn yogabroek en in een oversized trui de woonkamer inloop, ligt Reece languit op de bank. Hij gaat verschillende zenders af op de tv en geeft totaal geen aandacht aan mij. Ik rol met mijn ogen en loop door naar de keuken. Snel zet ik de waterkoker aan en draai me om zodat ik tegen het aanrecht kan leunen. Ik wikkel mijn handen in de mouwen en sla mijn armen over elkaar. Even glijd mijn blik over Reece heen, maar al snel eindig ik bij de tv waar een of andere politieserie zich afspeelt. Ik schrik pas op uit mijn trans als Reece zijn mobiel af gaat. Hij buigt zich voorover naar de tafel en grijpt het toestel van de salontafel. Ik hoor hem zuchten, maar zodra hij bot opneemt loopt hij de woonkamer uit. Verbaast kijk ik hem na, maar zodra de waterkoker uitspringt draai ik me om en maak een kop thee. Wanneer ik terug naar mijn kamer wil lopen sloft Reece de woonkamer weer binnen. Hij laat zichzelf op de bank vallen en mompelt een paar dingen die ik niet kan verstaan. Verder zegt hij niks en gunt hij me geen blik waardig. Ik loop terug naar mijn kamer en laat mezelf op bed zakken. Snel plug ik mijn oortjes in en maak het mezelf gemakkelijk op bed. Ik pak mijn boek erbij en laat mijn ogen over de regels glijden.

Zodra mijn thee op is en ik meerdere hoofdstukken heb afgerond sla ik mijn boek dicht en kijk voor het eerst deze avond naar de tijd. Als ik zie dat het al elf uur 's avonds is stap ik uit bed en pak mijn mok van het nachtkastje. Ik slof de woonkamer in maar tot mijn verbazing zie ik geen Reece meer. Ik zet mijn mok in de vaatwasser maar loop dan door naar de badkamer. Wanneer ik de deur open wil duwen en naar binnen wil lopen houd de stem van Reece me tegen.
'Als het niet goed met haar gaat moet je het me zeggen.' Aan de zachte maar snelle voetstappen te horen is het duidelijk dat hij aan het ijsberen is. 'Mam, ik moet het weten als er iets is.' zucht hij. Even frons ik me wenkbrauwen. Als het besef tot me doordringt dat ik hem niet moet afluisteren wil ik me omdraaien, maar door zijn stem word ik tegengehouden. 'Het loop niet zoals de vorige keer. Dat gebeurd niet meer.' Ik bijt op de binnenkant van mijn lip maar dat is het moment dat ik me omdraai en de badkamer inloop.
Zodra ik klaar ben met mijn tandenpoetsen loop ik zachtjes de badkamer weer uit, maar meteen is het duidelijk dat Reece al heeft opgehangen. Mijn ingehouden adem verlaat mijn longen en weer open ik de deur van mijn slaapkamer. Ik blijf echter stilstaan door Reece die languit op mijn bed ligt.
'Wat doe jij hier?' Vragend kijk ik hem aan en voorzichtig ga ik op het voeteind zitten. Hij heeft een arm achter zijn hoofd geslagen maar zijn ogen hebben mij volledig in zijn greep. Voor enkele seconden zegt hij niks, maar dan haalt hij diep adem. 'Wist je dat afluisteren onbeleeft is?' Hij komt overeind en kijkt me vragend aan. Ik voel mezelf rood worden en meteen ontwijk ik zijn oogcontact. Ik hoor hem zuchten maar het is niet genoeg om hem weer aan te kijken.
Zonder nog wat te zeggen staat hij op van het bed, en zodra hij de kamer uit is laat hij de deur zacht in het slot vallen.