The Exchange Program

Hoofdstuk 10

Ik loop het mega schoolgebouw geïrriteerd binnen. Een eerste schooldag kon niet slechter beginnen dan dit. Ik hoop die Scott zo min mogelijk te zien want wat een lul is hij.

Met geïrriteerde gedachten loop ik de school door op zoek naar de administratie waar ik me moet melden. Na minuten als een soort toerist te hebben rondgelopen vind ik uiteindelijk het administratiekantoor. Aan de balie zit een vrouw van middelbare leeftijd. Ik loop naar de balie en meld me aan. "Hallo mevrouw. Ik ben Miley de Vries, de uitwisselingsleerling". De mevrouw kijkt me vriendelijke aan en zegt "Hallo Miley, ik ben mevrouw Mccoy. Ik had inderdaad begrepen dat jij de nieuwe uitwisselingsleerling was. Wat was je achternaam zei je? Dan pak ik even je rooster, boeken en kluisjescode" zegt ze met een vriendelijke lach. "de Vries" antwoord ik. "Ah ja. Neem me niet kwalijk maar ik laat de uitspraak voor wat het is" zegt ze met een lach en loopt weg. Mijn irritatie wordt al minder door de vriendelijkheid van de vrouw. Een minuut later komt ze terug met een stapel boeken, een papiertje wat waarschijnlijk mijn rooster is en de code van mijn kluisje. "Asjeblieft. Je kluisje is hier aan het eind van de gang rechts. In diezelfde gang heb je zo ook je eerste les geschiedenis" legt ze uit en overhandigt mij alle spullen. Ik bedank haar en loop bepakt en bezakt naar mijn kluisje.

124, 125, 126 aha kluisje 127. Ik open mijn kluisje met de code en kijk op mijn rooster welke boeken ik nu niet nodig heb. Ik besluit om alleen de drie boeken mee te nemen waarvan ik les heb en de rest gooi ik met mijn jas en sjaal in het kluisje. Het moment dat ik mijn kluisje dicht doe gaat de bel. Ik neem nog een hap lucht en loop richting het lokaal voor mijn allereerste les in Amerika.

Het moment dat ik het lokaal in loop zit schijnbaar de hele klas al op hun plek. Alle ogen zijn op mijn gericht en je hoort hier en daar wat gefluister. De docent, een man, komt vriendelijk naar me toe. "Jij moet Miley zijn" zegt hij. Ik knik een beetje nerveus en zeg niks. "Ik ben meneer Labrant, je geschiedenisdocent en mentor" geeft hij aan. "Ga maar naast Jennie zitten" vervolgt hij en wijst met zijn hand naar de lege plek naast een meisje. Ik loop richting de plek terwijl allemaal ogen mij volgen. Ik neem plaats op mijn stoel en kijk naar het meisje naast me. "Ik ben Miley" zeg ik met een kleine lach. Ze kijkt me aan en lacht klein en onzeker terug.

Meneer Labrant geeft aan dat de les begint en dat we in ons boek naar het thema Middeleeuwen moeten gaan. De hele les probeer ik op te letten. Iets waar ik waarschijnlijk de enigste in ben want de rest van de klas heeft het te druk met het bestuderen van het nieuwe meisje.