The Exchange Program

Hoofdstuk 26

Alex

Nadat ik Miley ontbijt heb gebracht ben ik op mijn kamer gebleven. Ik weet echt niet meer wat ik met de situatie tussen ons beide moet doen. Eerst laat ze me toe en vervolgens friendzoned ze me. Ik besluit Matt te bellen. Hij is mijn beste vriend en misschien weet hij wat ik kan doen. Het enigste wat hij zegt is dat ik het een poging moet geven maar moet wachten tot zij zich ervoor openstelt. Hij zei wel dat ik niet te lang moest wachten want ik moet ook verder met mijn leven. Zucht. Hoe ga ik het proberen als ze alle mogelijkheden al heeft dichtgegooid door te zeggen 'vrienden te willen blijven'. Ik laat me op mijn bed vallen en staar naar het plafond.

Na een tijdje als ik op de gang ben hoor ik geluid uit Miley's kamer komen. Ik weet dat afluisteren fout is maar het is niet de eerste keer dat ik het doe.

Ik hoor haar denk ik met een vriendin in het Nederlands praten. Ik blijf het maar een vreemde taal vinden. Ik hoor mijn naam een aantal keren voorbijkomen en ik gok dat ze het heeft over onze momenten. Betekent dit dat zij er ook mee zit?

Als ik na een tijdje niks meer hoor besluit ik om naar onder te gaan.

In de keuken kom ik mijn moeder tegen. "Hey mam. Nu al terug?" vraag ik haar. Ze staat groente te snijden voor het avondeten en antwoordt "Ja het was niet zo druk op het werk dus ben eerder weggegaan". Ik knik en pak een appel uit de fruitschaal en neem een hap. "Maar hoe was het vannacht?" vraagt mijn moeder en ik verslik me bijna in mijn appel. Mijn moeder lacht en ik word rood. "Euh goed hoor. Ze heeft wel nog veel pijn aan haar hoofd en enkel" antwoord ik onzeker. "Ja dat kan ik snappen. Ik heb al zo vaak tegen je vader gezegd dat hij iets op de vloer moet gaat leggen om dit te voorkomen" zegt ze en zwaait met een pollepel door de lucht. Ik lach. Typisch mam om dit zo te zeggen.