The Exchange Program

Hoofdstuk 42

Ik word wakker door de ochtendzon die mijn kamer inschijnt. Het zonlicht bezorgt me een pijnlijke steek in mijn hoofd. Ben ik weer op de grond gevallen en heb ik een hersenschudding? Oh.. nee.. wacht. Ik heb gisteren voor het eerst gedronken. Man wat een spijt heb ik nu met deze hoofdpijn. Als dit een kater is hoeft drinken voor mij echt niet meer. Hoe ben ik eigenlijk in bed gekomen? Ik kijk onder de lakens en zie dat mijn kleding van gisteravond uit is en dat ik alleen een T-shirt aan heb. Ik ruik eraan en merk meteen op dat deze van Alex is. Een lach komt op mijn gezicht. Wacht. Heeft hij me uitgekleed? Oh my god! Mijn gedachtes worden verstoord door mijn telefoon die afgaat. Het is Justin. "He-e-y. W-wat is er?" vraag ik gedesoriënteerd. "Wow Miley wat is er met jou aan de hand?" vraagt Justin verbaasd. Au! Kan hij misschien wat zachter praten? Het is hier ochtend. "Sshhtt Just. Kan het wat zachter. Mijn hoofd knalt bijna uit elkaar" zeg ik geïrriteerd. "Ja en hoe komt dat?" vraagt hij op een eigenwijze toon. Ik zucht. "Ik ben gisteren naar een feest geweest en heb... misschien gedronken" leg ik beschamend uit. Ik weet dat hij dit niet leuk gaat vinden. "Je hebt wat! Miley je hebt je letterlijk bezopen in een vreemd land. Er had van alles kunnen gebeuren!" zegt hij harder. Au! Hoofdpijn nogmaals. "Ssshhtt ja ik snap het al maar praat wat zachter ja. En Alex was bij me dus geen rede voor paniek" antwoord ik. "Heeft hij je meegenomen naar een feest? Ik wil die jongen nu spreken!" zegt Justin vastberaden. Als je het over de duivel hebt, Alex komt net binnen en kijkt me raar aan. Mijn haar is volgens mij een vogelnest en mijn gezicht straalt pijn uit van de hoofdpijn. "Heb jij even geluk hij komt net binnen. Alex mijn broer wil je graag even 'ontmoeten'" zeg ik en geef de telefoon aan Alex. "Hoi. Jij moet vast Justin zijn. Miley heeft al veel over je verteld" zegt Alex. "Ja ze heeft mij ook al veel over jou verteld. Luister even goed vriend. Je neemt mijn zusje niet meer mee naar een feest. Kijk hoe ze erbij ligt nu" ratelt Justin. Had ik al gezegd dat mijn broer nogal bezorgd kan zijn en zijn taak als broer nogal serieus neemt? "Justin doe rustig. Miley wilde zelf naar het feest, ik ben alleen meegegaan. Daarbij had ze me pas vannacht verteld dat ze nog nooit gedronken had. Ik heb haar naar huis gebracht en haar in bed gelegd en ben als dat jou geruststelt, in mijn eigen kamer gaan slapen" legt Alex rustig uit. Het is even stil aan de andere kant als Justin dan zegt "Geef me maar weer terug aan mijn zusje. Wij praten nog wel". Alex lacht en geeft de telefoon weer terug aan mij. "Nu weer tevreden?" zeg ik tegen Justin. "Nee. Maar ik hoop dat die hoofdpijn je leert" zegt hij. "Prima Just. Vertel het please niet tegen mam en pap" zeg ik hem. Als mijn ouders dit te weten komen heb ik een dik vet probleem. "Waarom zou ik niet?" vraagt hij. "Omdat als je dat doet ik hun vertel over die keer dat jij de auto gedeukt hebt. Bye" zeg ik en druk hem weg. Ik draai me om naar Alex en zeg "Morning!".