The Exchange Program

Hoofdstuk 59

Het is inmiddels een dag later en al avond. Ik heb met Jennie huiswerk gemaakt en serie gekeken. Sinds het boksen gisteren en de tijd die ik voor mezelf heb gehad deze week om na te denken voel ik me stukken beter. Ik ga die paar maanden hier nog wel volhouden. Jennie is haar laatste spullen aan het inpakken. Ze blijft bij Matt logeren. Ze voelde zich eerst schuldig om me hier te laten maar ik heb gezegd dat ze moet gaan. Het is iets tussen mij en Alex. Dat zegt niks over hoe Matt is of dat hun niet meer samen mogen zijn. Zelf heb ik ook mijn tas ingepakt. Ik ga wat wandelen en op een veld naar de sterren kijken met muziek. Klinkt misschien erg alleen maar ik vind wat alleen-tijd nu wel fijn. Jennie en ik lopen het huis uit en zeggen elkaar gedag. "Geen dingen doen die ik ook niet zou doen he" zeg ik met een uitdagend gezicht. Jennie lacht "Nee mam komt goed" zegt ze lachend en vertrekt in haar auto.

Ik loop verder met muziek die uit mijn oortjes komt. Als ik vijf minuten aan het lopen ben word ik gebeld door Justin. Ik zucht. Ik kan hem niet blijven ontlopen. Ik besluit om dit keer op te nemen. "Hey Just" zeg ik vrij neutraal. "Miley in godsnaam wat is er aan de hand? Waarom negeer je me nu al een week?" vraagt hij lichtelijk in paniek. "Justin ik had wat tijd voor mezelf nodig. Ik wilde alleen zijn" zeg ik rustig terwijl ik verder loop om naar het open veld te gaan. "Hoezo wil je opeens alleen zijn? Wat is er aan de hand?" vraagt hij bezorgd. Ik laat even een stilte vallen. Ik vind het moeilijk om hem dit uit te leggen. Ik weet dat hij gaat flippen. "Miles? Ben je er nog?" vraagt Justin. "Ja ik ben erg nog" antwoord ik. "Vertel wat is er" bemoedigt hij me toe. "Justin het is uit met mij en Alex oké. Ik wil het er niet over hebben" zeg ik stellig. "Wat?! Wat heeft hij gedaan? Ik zweer het als hij je pijn heeft gedaan ik kom persoonlijk naar je toe en sla die gast volledig in elkaar" zegt hij boos. "Just kappen! Ik wil het er niet over hebben zei ik toch" opper ik geïrriteerd. "Sorry Miles. Maar beloof me dat als er iets is je het me zegt" zegt hij schuldig. "Ja Justin dat zal ik doen. Ik moet gaan bye" zeg ik en hang op. Ik wilde een rustig avondje voor mezelf hebben. Ik heb even geen zin meer in mensen.

Na een kwartier verdergelopen te hebben kom ik aan bij het veld. Het ligt naast het bosgebied waar Alex me naartoe bracht en waar we elkaar vertelde dat we elkaar leuk vonden. Ik loop het pad af tot ik bij het veld kom. Ik besluit langs de rand van het veld te gaan zitten tegen een boom. Ik haal een kleed uit mijn tas en leg die op de grond neer. Ik ga zitten en geniet van het prachtige uitzicht. Het is wel wat frisjes maar niet enorm koud dankzij mijn trui en jas. Ik zet andere muziek in mijn oortjes en kijk naar de mooie sterrenhemel. Voor het eerst in een week tijd voel ik eindelijk rust. Het is heerlijk.