Het is 15 oktober. Dat betekent dat niet alleen de herfstvakantie is begonnen maar ook dat vandaag Alex hier zal landen! Ik heb letterlijk de dagen afgeteld want het was ondanks het videobellen erg anders dan ik gewend was in Amerika. Ik ben enorm blij dat ik Ella, Justin en mijn ouders weer veel zie maar mijn vrienden in Amerika en toch wel speciaal Alex mis ik erg veel. Best gek eigenlijk om je te bedenken dat een jaar geleden ik hun niet eens kende en ik niet eens wist wat er op me af zou komen.
Om 13:00 uur zou hij landen en het is nu 12:45 uur. Mijn ouders en Justin staan verderop te wachten en ik sta bij het welkomstgedeelte. Mijn ouders gaan Alex voor het eerst ontmoeten en dat maakt me zeker ook zenuwachtig. Met zweethanden en een nerveus gezicht sta ik te wachten op de jongen die mij zo gelukkig maakt en die ik 3 maanden niet echt heb kunnen vasthouden. Elke minuut duurt een eeuwigheid en ik begin ongeduldig te worden. Ik wil hem zo graag weer bij me hebben! Opeens komt er een grote groep mensen uit de hal. Ik speur de menigte af als opeens die mooie bruine ogen mij aankijken. Alex en ik rennen op elkaar af en ik spring in zijn omhelzing. "Ik heb je zo gemist!" zeg ik. Hij kijkt me aan en zegt "Ik jou ook". We zoenen elkaar en staan nog voor een tijd in de omhelzing als mijn ouders en Justin erbij komen staan. "Pap mam, dit is Alex. Mijn vriendje".
JE LEEST
The Exchange Program
Fiksyen RemajaMiley is een Nederlands meisje wat in Rotterdam geboren en getogen is samen met haar tweelingbroer Justin. Ze zit in haar derde jaar van school als zich het volgende project aankondigt, het uitwisselingsprogramma. Voor een half jaar lang gaat ze sch...
