The Exchange Program

Hoofdstuk 81

Alex

Het is vandaag 10 juli. Overmorgen vertrekt het allermooiste meisje die mij zo gelukkig maakt terug naar haar thuis. Alleen over die gedachte al word ik niet goed. Ik weet echt niet hoe ik alles zonder haar moet doen. Met haar voel ik me compleet. Gelukkig is het me gelukt om twee verassingen te regelen voor haar. Of tenminste ik hoop dat het een verassing blijft gezien mijn vriendin alles opmerkt. Ik heb zojuist met onze vrienden de laatste plannen gemaakt voor vanavond. We gaan een afscheidsfeestje geven voor Miley bij mij thuis. De bedoeling is dat Jennie met Miley zo weggaat en nog een keer gaan winkelen. De jongens en ik gaan dan het huis ready maken voor het feest. Man wat ben ik zenuwachtig of dit gaat lukken!

"Alex waar wil je dat we de tafel neerzetten?" vraagt Dylan die samen met Max de tafel al vast hebben. Max is echt een aardige jongen en heeft zich al goed gemengd in onze vriendengroep. "Zet maar daar tegen die muur. Thanks man" zeg ik terwijl ik met Matt de slingers ophang.

Als de laatste slinger ophangt kijk ik naar het resultaat. Matt komt naast me staan en legt een hand op mijn schouder. "Miley is echt gelukkig met jou. Weet je, ook al is ze straks weg wij zijn er nog steeds voor je tot dat je zeg maar gaat" bemoedigt hij me. Ik knik en besluit verder te gaan met het verzamelen van alle alcohol.

Als het zes uur is kijk ik samen met de jongens naar het eindresultaat. Mam en pap heb ik het huis 'uitgejaagd' zodat we nog een avond met de hele groep samen kunnen zijn. Ik ben tevreden over het resultaat. De banken staan nu iets anders voor de tv zodat we straks op de grond ook kunnen chillen. Een tafel vol met eten en drank. Een tafel met cadeautjes voor Miley waarvan ik nu twijfel of ze alles wel meekrijgt. En de hele kamer is versierd. Ik ben doodzenuwachtig of Miley al iets doorheeft.