The Exchange Program

Hoofdstuk 32

Alex

Doordat we de hele dag vrij kregen voor het project hebben we de hele dag bij Starbucks gezeten. Het was niet de bedoeling om zo lang daar te zijn maar Jennie en Matt bleven maar praten. Die twee geef ik tot het weekend en dan zullen ze echt wel een relatie hebben. Jennie vond dat we als eerste voor het project naar de Space Needle moesten gaan. Ik vond het niet zo bijzonder maar anders krijgen we het project nooit af.

Na een half uur rijden komen we aan bij dat gigantische naalden ding en het is al bijna aan het schemeren. We nemen de lift en gaan naar de hoogste verdieping. "Ik ga even naar het toilet" zegt Miley en ik zie dat Jennie met haar meeloopt. "Man Jennie is zo geweldig! Ik snap niet dat ik haar niet eerder heb gezien" zegt Matt. Ik geef hem een klop op zijn schouder en lach. "Jij moet trouwens nu echt wat doen tussen jou en Miley. Als je te lang wacht heeft het straks geen zin meer" zegt hij. Ik zucht. Ik weet dat hij gelijk heeft maar het is zo lastig. Matt zag me schijnbaar denken en zegt "Jen vertelde dat Miley je heel leuk vindt maar dat ze een beetje verward is". Mijn ogen worden groot. Hoor ik dat nou goed? Vind ze me echt leuk? Voor ik iets kan zeggen hoor ik gegil en niet veel later zie ik Miley en Jennie teruglopen. "Gaat het wel? Het duurde zolang en we hoorde gegil" vraag ik. Ik zie dat Miley een beetje rood wordt en lacht. "Het gaat prima. Er was een gestoord wijf dat gilde om iets". Jennie kijkt lachend naar Miley en Matt en ik wisselen blikken van niet begrijpende blikken. Waar gaat dat over? We lopen met z'n vieren richting de ramen en zien het prachtige uitzicht. Jennie en Matt staan een paar meter verderop dicht bij elkaar. Tussen mij en Miley is een kleine afstand. Kom op Alex je moet de stap zetten praat ik mezelf moed in. "Mooi uitzicht he?" zeg ik lichtelijk onzeker. Miley kijkt naar me en lacht. Ze heeft de mooiste lach van iedereen. Ze kijkt me nog eens aan en zegt "Dankje". Ik kijk haar niet begrepen aan en vraag "Voor wat?". "Voor er voor me te zijn en me te helpen" zegt ze met een lach en hinkt wat meer naar me toe. Ik voel dat ik begin te blozen en wrijf met een hand over mijn achterhoofd. "Geen probleem. Ik zou het zo weer doen" zeg ik ongemakkelijk met een lach. Ze lacht terug en kijkt weer naar buiten. Als Miley naar onder kijkt valt ze denk ik van schrik naar achteren. Als reflex vang ik haar bij haar schouders op. Ze kijkt naar achter en kijk recht in mijn ogen en ik in de hare. Ik zet haar weer recht neer en blijf haar aankijken. Dan net als onze gezichten heel dichtbij elkaar komen, komt Matt ertussen "Jennie en ik hadden als idee om hieronder te gaan eten? Oh euhh so" zegt hij. Wat een ass. Daar ging m'n moment met haar. Onze ogen laten na een seconde pas elkaar los en kijken recht naar Matt en Jennie die hun lach moeten inhouden. "Komen jullie mee?" vraagt Jennie. Ongemakkelijk knik ik en loop naast Miley naar de lift.