Kimseden tek bir ses bile çıkmıyordu . Bayan Maggie yavaş adımlarla biraz daha ilerledi . Salonun tam ortasına geldiğimizde sonunda Simon konuştu .
'' Daha deminki seste .. ''Bayan Maggie parmaklarını dudaklarına götürüp susmasını işaret etti . Herkes sessizce ilerliyordu . Nefes alış verişlerimiz bile duyulmuyordu . Odanın diğer tarafında büyük bir perde baştan aşağı yere düştü . O sırada küçük bir çığlık ağzımdan kaçtı . Bayan Maggie de dahil olmak üzere herkes kocaman gözlerle karşıya bakıyordu . Bakışlarımı o tarafa çevirince Uwe büyük bir kürsüde koltukta oturuyordu . Yüzüğünü koltuğun tahta kısmına vurmaya başladığı sırada diğer yücelerde tek tek arkasından geldiler . Tahminim ve içimdeki his doğru çıkmıştı ve ben şuan korkudan tir tir titriyordum . Simon'ın elini tuttum bana baksa da sonra tekrardan salonun diğer ucunda Uwe'ye baktı . Muhufızalar bizim önümüze geçtiğinde Gideon'un en önde olduğunu fark ettim . Uwe'nin yüzünde çirkin bir gülümseme oluşmuştu .Sonra zarifçe ayağa kalktı .
'' Nasılsın Eva ? '' sorusuna cevap veremiyordum ,dilim uyuşmuştu . Bayan Maggie de kendine geldiğinde bir bana bir Simon'a baktığında gözünden bir yaş aktı . Arkamdan gelen hırıltıyı duyunca hızla arkama döndüm .
Bir düzüne ele geçirilmiş bir ok misali bize karşı dizilmişti .
''Simon..'' sesim bir fısıltı kadardı . Simon yavaşça bana sonrada benim baktığım yere dönünce bakışları değişti .En önde Alex bize öldürücü bakışlar atıyordu . Uwe'nin sesi duyulunca tekrardan otarafa dödük .Arada kalmıştık ve içimden bir ses hiç iyi şeyler olmuyacağını söylüyordu .
'' Korkmuş gibi gözüküyorsun Mariel . '' dişlerimi gıcırdattım .
'' Ben Mariel değilim! '' sessim istediğimden daha da sert çıkmıştı .
'' Sakin ol hayatım , buraya tartışmaya gelmedik . '' bakışlarımı gözlerine sabitledim .
'' Bize ait olanı almaya geldik . '' Arakadaki hırlayışlar arttığında . Gideon ve ekibi diğer tarafa geçtiler . Ben ne yapacağımı bilmeden orada durduğumda . Gözüm diğer yücelere takıldı . Pelerinleri yüzünü örtüyordu ve yavaş adımlarda bize doğru geliyorlardı .Hepsi aynı anda adım atıyorlardı . Küçük adımlarını her atışlarında mermer ağlıyor ve korkutucu bir ses çıkıyordu ortaya .
Sonra hep bir ağızdan bir şarkı mırıldandılar .Uwe arkadan çıkıp giderken daha fazla orada dikilemezdim . Kanı yüceler üzerinde denediğimde sonuç alamamıştım . Oysa Uwe üzerinde etki yaratabilmiştim . Alex'in Gideon ile cebelleşitğini gördüm .
Muhafızlar fazla efor sarf ediyorlardı . Ele geçirilmiş olanların özel yetenekleri olsada dövüşerek savaşıyorlardı . Bir ele geçirilmiş dişlerini çıkartıp muhafızın kafasını kapartınca kanım donmuştu . Bir başkasının her yerinde çizikler vardı ve oluk oluk kan akıyordu . Kaosun içerisinde etrafa anlamsızca bakışlar atıyordum . Yeniliyorduk . Ele geçirilmişler bizden daha güçlüydüler . Gideon Alex'ten daha iri yarı olsada onu hala alt edebilmiş değildi .
Simon bayan Maggie'yi köşeye güvenli bir yere bırakıp muhazfızlara atıldığında Yücelerle baş başa kalmıştım . Ne dedikleri hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu .
Derken önümde siyah pelerinli yüzü kapalı bir bakşa adam belirdi .Aramızda en fazla beş metre vardı .Gözlerinin rengini görmemle adımlarım geriledi .Gözleri saf bir mavilikte parıldıyordu .
'' Bizim olanı bize ver .'' sesi bana Uwe'yi anımsatmıştı . Sonradan zaten onun o olduğunu anladım .
'' Bizim olanı bize ver .'' neyden bahsediyordu bu adam ? Kanını kontrol etmeyi denediğimde yanıt alamayınca bir an boşluğa düştüm . Sonra ateşi denesemde bir işe yaramayınca ...bedenim sert birşeye çarpınca soluğum kesildi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son 8
خيال (فانتازيا)Eva Johnson sıradan bir lise öğrencisi iken bir anda anlam veremediği olaylarla karşılaşır. Yazıları okuyamaması ve eşyaların ona doğru uçması ile kafayı yediğini düşünür. Fakat bir gün bir genç karşısına çıkar ve kendisinin yalnız olmadığını söyler...
