Sabah kahvaltılık bir şeyler almak için arabayla markete giderken Gideon ile konuşma fırsatımız olmuştu.
''Ne hissetmem gerekiyor artık onu bile bilmiyorum.''dedi, sakince.
''Bende.''dedim yola bakarken.
''Kendimi boşlukta gibi hissediyorum. Düşüyorum ama sonu yok gibi.''ona döndüm, sesi titremişti.
''Hayattaki amacımızı sorgulama başladım.''buruk bir gülümseme belirdi yüzümde.
''Ben hep sorguladım.''dedim elinin tutarken,
''Sadece hala ufak bir inanç var içimde, her şeyi düzeltebileceğimize dair.'' Gideon ani bir fren yaptı. Araba da öne doğru savruldum. Gideon şok için duruyordu.
''Ne oldu?''dedim hayretle,
''Bir şeye çarptım.''elleri direksiyona kitlenmişti. Emniyet kemerini çözdüm. Hızla kapıyı açıp dışarı fırladım. Henüz yavru olan labrador retriever'dı. Beyaz tüyleri kırmızıya boyanmıştı.
''Ah, canım benim.''yanına çöktüm. Bacağı kanıyordu.
''Gideon araban in!''diye bağırdım köpeği sakinleştirmeye çalışırken.
''Köpek, yavru bir köpek bu.''hızla arabadan indi.
''Veterinere gitmeliyiz.''dedim acaleyle.
''Kan kaybediyor.''dedi telaşla. Gözlerimin içine baktı.
''Neye bakıyorsun!''dedim sinirle.
''Kanı durdur.''
''Ne!''dedim heyecanla,
''Yapabilirsin dene!''
''Bilmiyorum ki!''dedim elime bulaşan kana bakarak.
''Eva ölmek üzere dene!''hızla soluk alıp veriyordum. Kanı durdurmuştum ama bu açık bir yaradan akan ve yavru bir köpeğin kanı değildi. Yine de denemeliydim.
''Lanet olsun!''beynimi tamamiyle köpeğin kanına odakladım. Yavaşlayan kalp atışları, acı çeken bedenini hissettim. İçim cız etti. Sonra akan kanı duydum ve onu durdurdum. Elimi yavaşça bacağına kaydırdım. Kan akmıyordu.
''Hadi gidelim artık.''
***
Şansımıza hayvan hala hayattaydı. Veterinerde ki doktor onu ameliyata almıştı.
''Ben Simon'a haber verdim sorun yok.''dedim Gideon'un yanına otururken.
''Hangi ara yola fırladı ki!!''dedi bacağını sallarken.
''Kes şunu, o iyi işte.''bana baktı.
''Daha yavru acaba annesi nerededir?''gülmeden edemedim.
''Gideon şu anlarını kameraya kayıt edebilir miyim?''göz devirdi.
''Hadi ama sakinleş.''
***
Köpek dişiymiş ve sahipsiz olduğundan onu sahiplenme kararı almıştık. Adını Molly koymuştuk ve kimliğini almıştık.
''Evdekilere sürpriz olacak bence.''dedim sevinçle.
''Aşılarını da en kısa sürede yaptırırız. İyileşsin biraz.'' Molly kucağımda uyuyordu.
''Markete sen uğra ben arabadayım.''dedim durduğumuzda.
O markete giderken bizde kucağımda ki Molly ile arabadan indik. O sırada kıpırdandı.
''Uyandın mı hayatım?''küçük gözlerini açtı,
''Hey, canın mı acıyor?''dedim göz yaşlarına bakarken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son 8
FantastikEva Johnson sıradan bir lise öğrencisi iken bir anda anlam veremediği olaylarla karşılaşır. Yazıları okuyamaması ve eşyaların ona doğru uçması ile kafayı yediğini düşünür. Fakat bir gün bir genç karşısına çıkar ve kendisinin yalnız olmadığını söyler...
