Son 8

66.Bölüm

Aradan iki gün geçtikten sonra Hadrian ile lunaparkta buluştum.

''Burası bizim gizli buluşma noktamız mı yoksa?''yamuk bir gülüşle yaklaştı,

''Yalakanın tekisin.''gülümsemesi iyice genişledi. Bizi götürdüğü tepeye önden yürüdüm.

''Beni takip et.''gülüşü sinirimi bozuyordu.

''Her zaman hayatım.''dişlerimi sıktım.

''Kurtarmak istediğin arkadaşların şuan kim bilir ne halde, sen nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun?''sorumun ardından adımlarını hızlandırdı ve yanıma geldi.

''Ben sen değilim Eva.''tek kaşımı kaldırıp yan yan ona baktım.

''Hemen alınma aşkım, siz kızlar her zaman depresifsiniz.''gülerek öne geçti. Sinir kat sayım yükseldi.

''Hadi acele et birtanem bana vereceğin cezayı merak ediyorum.''dişlerim acı ile sızladı.

''Yalaka dediğim için özür dilerim tam bir yavşakmışsın!''durdu ve gülerek bana döndü.

''Bende seni seviyorum Eva!'' Pislik!

Sonunda tepeye geldik.

''Her zaman Hollywood yıldızı olmak istemişimdir.'' Hadrian sigarasını içerken çenesini kapatmasını diledim.

''Bazen eğer Brad Pitt'e dokunursam onun oyunculuğunu çalabilir miyim diye düşünüyorum.''o güldü ama bende tek bir tebessüm bile oluşmadı.

''Hadi ama komikti!''gevşek gevşek gülerken bana yaklaştı.

''Sakın! Yaklaşayım deme.''sözlerimin ardından olduğu yerde durdu.

''Bana güvenmiyorsun biliyorum.''sesindeki sakinlik bedenimin ona dönmesine neden oldu.

''Sadece yardıma ihtiyacım var, ihtiyacımız var.''

''Bir süre daha sonra herkes mutlu olacak diyorum ama Eva kimse benim destekçim değil.''

Bir kaç adım ileri yürüdüm.

''Keşke sözcüklerin kadar yüzünde samimi ve inandırıcı olsa Hadrian.''kafasını eğip gülümsedi.

''Üzgünüm, bana böyle öğrettiler. Ben böyle yetiştirildim.''yerden aldığı taşları denize fırlattı. Sonuncuyu elinde tutup döndürdü.

''Hayatımda ki herkesi denizin dibine yolladım.''acı dolu bir gülümseme belirdi yüzünde,

''Kendimi de onların arasına ne zaman atarım bilmiyorum.''ıslak gözleriyle bana döndü.

''Ama bunu yapacak kadar güçlü olmadım hiç bir zaman.''sanki içimdeki o buzdan duvar yavaşça eridi. Şeffaflaştı ve netlik kazandı.

''Hani sana sormuştum ya...''boğazında ki düğümlenen sözcükleri yuttu.

''Sonsuza dek kurtulmak istediğin bir şey var mı diye?''yavaşça kafa salladım.

''İşte ben hep...''gülerek iç çekti. Elindeki taşa bakıyordu.

''-hep normal bir çocuk olmayı istedim.''daha da güldü.

''İnanır mısın babam yeteneğimi hiçbir zaman bulamayacağımı söylediğinde kendimi bir hiç gibi hissetmiştim.''taşı avuçlayıp yumruklarını sıktı.

''İlk kez Cassandra ile temas kurduğumda anladım.''denize dönüp baktı.

''Ve o gece Cassandra'nın gücüyle onu öldürdüm.''

Dünya donuklaştı. Büyük bir gürültü koptu kulaklarımda, renkler solardı. Hadrian hariç her şey karardı. Vücudunda ki öfkeyi gördüm.