Son 8

32.Bölüm

Simon dikkatle bana bakıyordu . Ona kızmalı hatta bir daha yüzüne bile bakmamam gerekirdi ama zaten olan oluştu bu saatten sonra ona attığım tribin bir faydası olacağını zannetmiyordum . Halende acı çekiyorken bu saçma olurdu ama acı çeken birisi daha vardı . Gideon .

'' Gideon'un odasını biliyor musun ? '' soruma şaşırmıştı . Soru soran gözlerle bana baktı .

'' Onunla konuşmam gerekiyor . '' kafasını belli belirsiz salladı .

'' Onu sen yeterince incitmişken benimde aynısını yapmaya hakkım yok . '' bu lafımıda beklemiyordu . Saçını gözünün önünden çektiğinde suratını daha rahat görmüştüm . Endişeliydi ama ne için  olduğunu kestiremiyordum .

Okulun arka tarafındaki bina eğitmenler  içindi . Oraya giderken tek kelime bile etmemiştik . Ama Simon fazla düşünceliydi ve ben bunu merak ediyordum . Sonunda sessizliği bozdum .

'' Ne için bu kadar düşüncelisin ? '' Bana baktı , sonra geri önüne döndü .

'' Senin için...ve bizim için . ''Adımlarımı yavaşlattım . Açıklamasını bekledim ama azını bıçak açmadı . Benim için endişelenen ne çok insan vardı . Artık şu endişelenme lafı benim için sıradanlaşıyordu ama ya biz  sözcüğü ? 

'' Biz derken ne demek istedin ? '' Sıkıntı ile iç çekti .

'' Bu belkide söyleyebileceğim en aptalca şey ama....'' durdu ve iç çekti .

'' Sanki bu şeyden sorma aramızda biraz mesefa girecekmiş gibi bir his var içimde..'' durdu ve beni süzdü . Bir şey demeyincede devam etti . 

''Yani artık Gideon ile aramdakileri ve benim ne kadar iğrenç..''

''Senin iğrenç olduğunu veya başka birşey olduğunu düşünmüyorum ama yaptığın şeyin kesinlikle iğrenç ve akıl almaz olduğunu düşünüyorum . '' Sonra ona döndüm , gözlerindeki hüznü görmezden geldim. 

'' Beni hala seviyorsun ama değil mi  ?'' Bunu sanki küçük bir çoçuğun annesine sorması gibi şevkatle sormuştu ve de korkuyla alacağı cevabın hayır olmasından korkarcasına  . Adımlarımı iyice yavaşlatıp durdum . 

'' Bu sana olan sevgimi değiştirmesi Simon....'' yüzünde küçük bir gülümseme oluştu .

'' Ama sana olan inancımı zedeledi . '' o küçük gülümseme yavaşça silindi . Bu doğruydu ben...ben bunu kaldıramazdım . Bu şey , yapmış olduğu şey dehşet etkisi yaratmıştı .

İki adımda yanımda bitti . Kollarımı tuttu ordanda yavaşça ellerimi yakaladı .

'' Sana olan inancım zedelendi de ne demek  ? '' Göz yaşlarını görünce kafamı başka tarafa çevirdim . 

'' Bunu şimdi konuşmak istemiyorum ...''

'' Gideon'un yanına gitmek istiyorum . '' Ellerini yavaşça benden çekerken ben hala karşıya bakıyordum .

''Peki . '' sesi boğuktu . Konuşmadan binaya ilerledik . Saat fazla geçti eğer bu saatte birileri bizi görücek olursa pekte iyi olacağını düşünmüyordum . 

Onun odasına geldiğimde kendime çeki düzen verdim . Simon tam arkamda ses çıkarmadan bekliyordu . Sonra kendimi hazır hissedince kapıya vurdum .

Kapı açıldığında önce beni görünce yüzündeki şaşkınlık neredeyse beni güldürecekti ama sonra arkamda Simon'ı görünce kaşları çatıldı .

''Siz..''

''İçeride konuşabilir miyiz ? '' Şüphe ile bir bana bir Simon'a baktıktan sonra kapı araladı .