Son 8

3.Bölüm

''Neden ? '' Teyzem biraz kıvrandıktan sonra cevap verdi.

''Bir iş için ?  ''

''Ne tür bir iş  peki ? '' Bu sefer Gideon cevapladı.

''Pek yakında öğrenirsin ? ''

* 3.Bölüm *

Tekrardan teyzeme döndüm.

''Bu olaylar hakkında ne düşünüyorsun ? '' vereceği cevaptan endişeliydim. Bana inanmasını istiyordum. 

Önce Gideon'a bir bakış attı. Sonra da yerinden yavaşça kalktı. Yukarıya doğru yöneldi. Nereye gittiğinden şüpheliydim. Çatıda eski eşyalarla dolu bir oda ve karşısında da benim odam vardı. Kısa bir süre sonra elinde eski bir defterle geldi. Eski yerine tekrar oturdu.Sonra defteri özenle açtı içinde yazılar ve fotoğraflar vardı. Deftere eğilip baktım. O da bir kız çocuğunun yüzünü okşadı.

''Kim o ? ''

''Annen.'' Bir an için midemde bir ağırlık hissettim. Neden olayı anneme ve onun çocukluğuna getirmişti ki?

''Onu çocukken hep kıskanırdım. Neden bilmem ama hep onu daha çok sevdiklerini düşünürdüm.''

Teyzem annemden iki yaş büyüktü. Klasik bir durum diye geçirdim içimden.

''Ama aslında hiçte öyle değilmiş. Taki 17'sine gelene kadar .Onu.. onu hep beklediler.'' Neden , ne için beklediklerini anlamadım.

''Neyi beklemişler ? '' 

''Gücünü göstermesini. Gücünü göstermese idi asla ama asla özgür olamayacaktı . Tıpkı benim gibi.''teyzem ağlıyordu ve bende hala parçaları birleştirmeye çalışıyordum.

''Neden ağlıyorsun teyze ? ''

''Ağlıyorum , çünkü...çünkü senide kaybetmek istemiyorum Eva. Seni de annen gibi kaybetmek istemiyorum. Sen bana onun hatırasısın senide onlara veremem. Bu şey... bu şey her nasılsa çözülecek birtanem . Sonra bizde eskisi gibi olabileceğiz.'' Ne çözümünden bahsediyordu ? Yanağımı okşadı ve bana sarıldı. Soru soran gözlerle Gideon'a baktım. Gerilmişti tıpkı benim gibi. Şu konuşmanın sadede varmasını istiyordum.

''Teyze ben neyden bahsettiğini anlamıyorum.'' 

''Anlayacaksın birtanem, anlayacaksın.''

''Neden artık yatmıyoruz. Bu gün zaten yorucu bir gündü.'' Teyzem Gideon'a kafa salladıktan sonra odasına yöneldi. Bir süre kıpırdamadan oturdum. Beynimden milyon tane soru gelip geçiyordu.

''Fazla düşünme, biraz uyu. İyi geceler.''bu kadar vurdum duymaz olamazdı. Hem misafir olacak hemde umursamaz . Kadın burada her ne sebeptense ağlamıştı oysa uykusunu düşünüyordu.

Ona cevap vermedim. Oda zaten cevap vermemi beklemeden yukarı çıktı. Bir saniye yukarı da nerede yatacaktı.

''Hey! nereye? ''

'' Dedim ya , uyumaya . ''

''Onu anladım zaten . Nerede yatacaksın ki ? ''elini kot pantolonuna soktu ve gerindi.

''Yatağını beraber paylaşırız diye düşünmüştüm.''ona azım açık baktım . Henüz iki saattir tanışmamıza rağmen nasıl da bu kadar labali olabiliyordu. Birde sırıtıyordu!

''Eğlencen bittiyse soruma cevap vermeyi düşünüyor musun? ''

''Ben zaten sorunun cevabını verdim tatlım .'' bir ağzının içinde geveleyip bana tatlım mı diyordu?Omuz attığım gibi yanından bir hışımla geçip odama çıktım. Gerzek onla mı uğraşacaktım birde.  Şu işi her ne ise bir an önce halledip geldiği yere dönmesini istiyordum.