Son 8

51. Bölüm

Pennsylvania'dan ayrılmadan önce bir şeyi idrak etmem, içimde bir burukluk oluşturuyordu. Rick ve Gideon bizimle gelmeyecekleri gerçeğini açıkladıklarında hayal kırıklığımın yüzüme yansımasına engel olamamış hatta göz yaşlarımı da tutamamıştım. İkisininde evi burasıydı. Onların evlerinden ayrılmayacağını bilsem de ikisininde bizimle gelmesini istiyordum. Gideon ve Rick'in benden kilometrelerce uzakta olacağı gerçeği her aklıma geldiğinde yüreğim sızlıyordu. Her ikisine de fazlasıyla alışmıştım çünkü.

Gideon bana günümüz teknolojisini hatırlatıp skype'dan bahsettiğini göz yaşlarımı silip gülümsemiştim. Beni ziyaret edeceğini söyleyip avutsa da hala onu ve Rick'i bırakmak istemiyordum. Bay Miller ise Simon ile vakit geçiriyordu. Gideon ile en sonunda boğmaktan vazgeçip ona baktım.

''Eva yeterince duygusala bağladın.''göz yaşlarım kurumuşken tekrar aktı. Bir süre durup birbirimize baktık. Onu ve tüm yaşadıklarımızı düşündüm. Bu veda fazla acı vericiydi. Kalbimdeki o his tarif edilemez derecede bir şeydi. Ona veda etmek istemiyordum. Ellerini tuttum.

''Teşekkürler Gideon.''bana anlamsızca baktı.

''Ne için?''ona buruk bir gülümseme yolladım.

''Her şey. Her şey için teşekkürler Gideon. En iyi destekçim , sırdaşım, dostum, arkadaşım hatta sağ kolum olduğun ve benim her sorunumda bana sahip çıktığın için.''artık onunda gözleri dolmuştu.

''Seni tanıdığım için kendimi inanılmaz derecede şanslı hissediyorum ve hayatıma girdiğin için o kadar minnettarım ki. Beni sevdiğin ve bana saygı duyduğun...bunca şeye rağmen bu kadar düzgün bir kişi olduğun için sana defalarca teşekkür ediyorum.''göz yaşları birer birer yanağından süzülüyordu. Kendimi toplayıp devam ettim. Elleri titremeye başlamıştı, daha sıkı tuttum ellerini.

''Ellerimi bırakmayıp beni uçurumun kenarından çektiğin için...''sertçe dudakları dudaklarımı kapattığında hiçbir tepki vermedim. Karşılıkta vermedim çünkü bu onun hem veda hemde son öpücüğü olacaktı.

Geri çekildiğinde gözlerini baş parmakları ile sildi ve gülümsedi.

''Simon bunu öğrenirse çok kızacak.''bende gülmeden edemedim.

''Galiba bundan hiç haberdar olmayacağı için sorun etmene gerek yok.''bir kez daha gülümsedi. İkimizde durup iç çektik.

''Ona veda etmeyecek misin?'' Simon'dan bahsettiğimi anlamakta güçlük çekmedi. Kafasını öne eğdi. Bir cevap bulması zordu ama ben sebebini zaten biliyordum. Bayan Maggie'ye yaptığı şeyden dolayı Simon'ı kolay kolay affetmeyecekti.

''Onu affetmedim ama bu onu affetmeyeceğim anlamına gelmiyor elbette. Sadece her şeyi zamana bırakacağım. Yeni başlangıçlar yapacağım.'' arka tarafta duran Rick'e baktığını biliyordum.

''Eğer olur da onuda ikna etmeyi başarırsam normal bir insan gibi yaşayacağım.''güldü. Ben de güldüm.

''Yani bilmiyorum ama istediğim tek şey üniversiteye gitmek ve orayı , dışarı yaşamak istiyorum. Kitapları sevdiğimi biliyorsun. Bay Miller bize gereğinden fazla para bırakacağını söyledi. Bakarsın bir kütüphanem olur.''onun adına mutlu oldum. Sevindim. Mutlu olması herkesten çok hak ediyordu. Hayallarini gerçekleştirmek onun en büyük hakkıydı. Bunca şeyden sonra..

''Yinede sana kızacak, onun pişman olduğunu biliyorsun Gideon.''bir şey söylemedi, söylemesini de beklememiştim zaten. Simon da Rick ile vadalaştıkdan sonra sıra bana geldi. Rick her zaman ki gibi sıkı sıkı sarıldı bana arka taraftan bay Miller bizi izliyordu. Açıkçası Simon ile ne konuştuklarını fazlasıyla merak ediyordum.

''Seni ve senin benim hakkındaki o komik düşüncelerini özlüyeceğim Eva.''onu iki yanağından tutup sıktım. Bu hareketim benim içinde onun içinde fazla şaşırtıcıydı.

''Seni ve o kibar halini özlüyeceğim. '' çantalarımız hazırdı artık gitme vaktiydi. Fakat bay Miller'ın bana seslendiğini duyunca durdum.

''Eva.'' bana seslenmeyeli uzun zaman olmuştu. Arkamı döndüğümde pür dikkat ona bakıyordum. İlk defa onun bu kadar yıpranmış olduğunu fark ettim.

''Oğluma iyi bak. Onu senin gibi birisine emanet ettiğim içim gözüm arkada kalmayacak kızım.'' bu sözleri olan bütün her şeyi silip götürdü. İçim bir nebzede olsa rahatlamıştı. Bana gülerek sarıldığında ona karşılık verdim.

Eve son kez baktım. Sonra okulu son kez ziyaret ettik. Simon elimi sıkı sıkıya tutuyordu. O geceden kalan tüm manzara ortadaydı. Odamı son kez ziyaret ettim. Yatağıma son kez baktım. Simon'ın odasına da son kez baktım. Gideon bizi hava alanına bıraktığında artık hazırdım. Derin bir soluk alıp verdim ve elimi kavrayan kişiye baktım. Bunca kısa bir sürede her şeyim olabilmiş insana, büyük bir aşkla baktım. Hayatımı önemli ve değerli kılan bu insana ve yeni başlangıcımıza baktım. Uçağa binip gittiğimizde elbette her şeyi geride kalacaktı ama bunca anı hatıralarımda kalacaktı.

Gideon son dakikada cebime bir telefon numarası tıktığında son bir kez daha sarılıp uçağımızın olduğu yere yöneldik. Yeni başlangıcımızın ilk adımını Simon ile aynı anda attık. Fakat Simon durup hızla arkasına döndü ve Gideon'a sıkıca sarıldı. Ondan bir karşılık beklemeden geri gelip elimi tuttu. Bunu yapmasaydı bir ömür içinde kalacağını biliyordum. Gideon'ın yüz ifadesi her şeye değerdi.

Küçük kutu evimizin önünde durmuş bakıyordum. Saat sabahın ilk ışıklarıydı. Oklahoma'da hava gayet güzeldi. Simon sessizce konuştu.

''Zihnindekin den daha güzel ve gerçek.''onu onaylarcasına kafa salladım. Tam bahçeye adım atacaktı ki durdurdum.

''Bilmen gereken bazı kurallar var.''başta kaşları çatılsada benim ona sırıttığımı görünce o da güldü.

''Öncelikle aynı yatakta uyuma fikrini o kapıdan girdiğinde aklından çıkar. Çünkü Kady teyzemin ters tarafını görmek istemezsin.''gülümseyip bana küçük bir öpücük verdiğinde konuştu.

''Unutma kurallar çiğnenmek içindir.''sonra evimin, özlemini çektiğim yuvamın bahçesine ilk adımı attık....

***Kısa ama bundan sonraki bölümün malesef son bölüm olacağı gerekçesi ile sizleri her ne kadar üzecek olsam da kusura bakmayın millet! Fakat yazın sizi ikinci kitaptan mahrum etmeyeceğim bunu bilin! Yeni fikirlerim ve projelerim var! Fantastikten daha farklı bir alana atlamak istiyorum. Bu hikayeye olduğu gibi onada destek vereceğinizi umuyorum. Size teşekkürü burada değil son bölümde edeceğim :D şimdilik bu kadar..***