--Biricik okuyucularım ve ailemize yeni katılan diğer okuyucularım hoş geldinizzzz :D Ayıca hikaye bilim kurguda şuan #10 yani bu benim için bir onur sizlere çok teşekkür ederim canlarım. Bir diğer hususum şu bildiğiniz üzere hikayelerime WATTYS2015 etiketi ekledim bu demek oluyor ki sizin oylarınıza ve yorumlarınıza ihtiyacım var inanın yarışmayı kazanmayı canı gönülden istiyorum dolayısıyla desteklerinizi bekliyorum. Ha bu arada bana ulaşabileceğiniz veya okuduğum kitapları öğrenmek isterseniz diye instagram adresimi: https://instagram.com/pervincaliskan/ den bana ulaşabilirsiniz :* --
'' Şaşırmışa benziyorsun Eva.'' benimle alay ederken aklımda milyonlarca soru patlak vermişti. Kimdi, nereden gelmişti, akademide yetiştiğini zannetmiyordum. Çünkü öyle olsa onu tanırdım hem zaten geriye kaç kişi kalmıştık ki?
Simon'a kısa bir bakış attım. Gözleri kırmızı ile kendi gözleri arasında gidip geliyordu.
''Merak etme dostum, kısa süreli bir güç emilimi biraz sonra zaten geri gelir güçlerin.'' Hadrian iki elindeki ateşe gülerek bakıyordu.
''Neyin nesisin sen?''dedim fısıldayarak. Simon öfke ile soluyordu, yumruklarını sıkmaktan eklemleri neredeyse derisini yırtıp dışarı fırlayacaktı.
''Bir kaçak, özgür ruh, isyankar ve en çokta yenilmez olarak tanınıyorum.'' ukalaca güldüm.
''Benle kelime oyunu oynama.''gür bir kahkaha attığında hızlıca ağzının kenarından kan gelinceye kadar kanını yukarı çektim. Şaşkınlıkla sarsıldı ve elini azına götürdü. Tek kaşımı yukarı kaldırdım.
''Hoşuna gittiyse eğer beynini de kurutabilirim.''ona bir gülücük yolladım. Hala gülüyordu.
''İçindeki o ateşli kızı çıkarmanı bekliyordum Eva.''
''Kes sesini.''diye tısladı Simon.
''Yapma ama Simon kız arkadaşın...''lafını bitirmesine izin vermeden dizlerinin üzerine çöktü. Simon'ın gücünün geri geldiğini anlamış olduk bu sayede.
''Şimdi gevşekliği bırak da soruya yanıt ver.'' Hadrian hala gülüyordu ve ben sinirimizi bozmaya çalıştığının farkındaydım. Hadrian'a yaklaştım.
''Nesin?''diye yineledim. Gözlerimin içine baktı.
''Hiç bir bok bilmiyorsunuz.'' Simon elini havaya kaldırdığında bende elimi durması için kaldırdım.
''Eva.''
''Elinde sonunda konuşacak Simon.''sonra Hadrian'a baktım.
''Unutma Hadrian kimse yenilemez değildir.''güldü.
''Cidden sadece beş saniyemi alacak sonra geriye külleri kalacak.'' Simon'a susması için gözlerimi diktim.
''Hadrian?''dedim soru sorarcasına.
''Efendim hayatım.''dedi yalaka bir sesle.
''Anlatacakların var öğle değil mi?''sinsi sinsi sırıttı.
''Ve sende bunu öğrenmek için her şeyi yapacaksın.''kaşlarım çatıldı o ise iyice güldü.
''Benimle neden oynuyorsun?''dedim endişeyle. Yüzü sonunda ciddi bir hal aldı.
''Biz aynı amaç içerisindeyiz Eva.''kafam karışmıştı.
''Kurtulmak istediğimiz yeteneklerimiz var.''diye açıkladı.
''Saçma.''diyebildim sadece. O ise cevabını almıştı. Beni biliyordu ve işin huzursuz yanı buydu.
''Açık açık konuşsan iyi edersin Hadrian çünkü canımı sıkıyorsun.'' yerden kalkmak için çırpınsa da Simon'a karşı gelemezdi. Beynine olan hükmünü ele geçirmişti çünkü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son 8
خيال (فانتازيا)Eva Johnson sıradan bir lise öğrencisi iken bir anda anlam veremediği olaylarla karşılaşır. Yazıları okuyamaması ve eşyaların ona doğru uçması ile kafayı yediğini düşünür. Fakat bir gün bir genç karşısına çıkar ve kendisinin yalnız olmadığını söyler...
