Son 8

9.Bölüm

Sabah Dan beni uyandırdı. Elimi yüzümü yıkadım. Dişlerimi fırçalarken aynaya bakmamaya çalışıyordum. Dan hazırlanmış beni bekliyordu.

''Derslere geç kalmak istemiyorum ama sana eşlik etmek istedim. Bu yüzden biraz acele etsen olmaz mı? '' Kafamı salladım oda çantasını aldı kapıya yöneldi.

****

Sınıfa girmeden önce kendime çeki düzen verdim.Tişört biraz küçük gelmişti. E ve J harfleri altın sarısı işlenmişti. Tişörtü düzelttim. Dan gülerek beni izliyordu. Kapıyı benim için açtı. İçeri adım attım. Arkamdan geldi.

''Yürümeyi düşünüyor musun Eva ? '' gergindim. Bana bakan bir çok kişi vardı. Dün yemekhanede görseler de bugünde yine gözler üzerimdeydi. Izzy el salladı ikinci sıranın ortasından .Sınıfta bizimle birlikte Simon da ders alıyordu. Kafamı önde eğik bir şekilde izzy'nin yanı gittim. Ama birine çarptım.

''Affadersin.'' Kızın biri çatık kaşlarıyla bana döndü. Beni baştan aşağı süzdü.

''Önüne bakarak yürümen gerekiyor bunu biliyorsun değil mi?'' rencide edici konuşması beni rahatsız etti. Neden uzatıyordu ki özür dilemiştim zaten, önemli değil deyip yerine geçemez miydi? Ama bu bana karşı verdiği cevabı değiştiremezdi madem öyle bana nasıl davranırsa bende ona öyle davranacaktım.

''Evet biliyorum.Ya sen mütevazilik nedir onu biliyor musun? '' Yakın çevreden uğultu yükselince tüm sınıf bize odaklandı. Izzy yanımda bitti. Ne mükemmel bir giriş yapmıştım değil mi?

''Tamam Amanda , yerine geçiyordu oda zaten.'' Kulağıma eğildi.''Geri bas asi kız.'' onu omzumdan silkeledim. Hiçbir şekilde kendimi ezdirmezdim bu yaşıma kadarda böyleydi.

''Tatlım, Izzy'i dinlesen iyi edersin.'' Ukalaca gülümsedi. Arka sırdan onu destekleyen tezahüratlar geldi.  Anlaşılan sınıf eğlence istiyordu .Izzy geriledi. Arkamdan çekildi .Amanda'nın gözleri benim üzerimde sabitlendi. Yavaşça haretketlendiği mi hissettim. Geriye! resmen geriye sürükleniyordum. Heyecan ve endişe ile saçma sapan hareketler yaptım. Sınıftan kahkahalar yükseliyordu. Izzy ve Dan dışında. Ve birde Simon gözlerini bana dikti.

''Yapabilirsin.'' Beynimde bir erkek sesi yankılandı. Gözlerim direk Simon'a kaydı.

''Bunu durdurabilirsin.'' Ona pörtlek gözlerle baktım.

''Odaklan hadi, yoksa seni tahtaya yapıştıracak.''  Nasıl yapmam gerektiğini bilmiyordum ama sadece gözlerimi Amanda'nın bu işten zevk alan suratında sabitledim ve oldu. Fren yapan bir araba gibi durdum. Sesler kesildi herkes bana odaklandı .Amanda'nın gülümsemesi yavaşça silindi. Sonra duvara çarptı ve yere yığıldı. Aman Tanrım!! Bunu ben mi yaptım ? Simon'a baktım hafiften dudakları yukarı kıvrıldı ama sonra tekrardan ciddileşti. Bir kaç kişi Amanda'nın yanında koştu. Izzy de benim yanıma.

''Bunu sen mi yaptın? '' 

''Bi..bi..bilmiyorum.'' Izzy zaferle gülümsedi.

Sonra beni tutuğu gibi sırasına sürükledi. Dan yanından geçerken ağzı bir karış açık bize baktı .Sınıf sessizleşti. Bir bayan içeri girdi.  Anlaşılan hoca oydu. Sınıf ayağa kalktı . Amanda'ya bir bakış attım. Saçını düzeltiyordu. Sırasında yarı şokla bana bakıyordu. Utançla kızardım. Bunu yapmak istememiştim. En azından bundan emindim. Simon ise onun önündeydi. Önüme döndüm. Hoca sesini ayarladı ve tahtanın tam ortasında durup sınıfa göz attı. Sonra bakışları bende odaklandı. Gülümsedi.

''Bayan Johnson .Neden yanıma gelip kendinizi tanıtmıyorsunuz.'' Aslında bu sabah yeterince sınıf beni tanımıştı. Belkide akıllarında '' kötü kızı duvara çarpan iyi kız '' gibi yada tam tersi düşünüyorlardı. Tam tersi olma ihtimali okulda kötü bir imaj çizmeme sebep olurdu ve bende bunu asla ama asla istemezdim. Yavaşça tahtaya doğru yürüdüm.Tam yanına gelince bana gözlüğünün ucundan baktı.