Son 8

71.Bölüm

••Bölüm müziği- emma-(fury soundtrack) bu müzik ile okuyun ve başa alarak okuyun şiddetle tavsiye edilir••

Akademide,
Simon eskiden iyi ve kötü anılarını barındıran odaya bakıyordu. Eva'nın odasına.
Boş yatak. Boş dolap. Boş çekmeceler.
Kendisi gibi. Oda adeta onun içini yansıtıyordu.
Pencereden gelen soğuk hava onu titretti.
Eva'sız daha çok üşüyordu. Yatağa oturdu.
Ardından bedenini serbest bıraktı.
Tavana bakıyordu. Gözlerini yumdu. Gözlerinden küçük yaşlar aktı.
Gücünün tükendiğini hissediyordu. Belkide hissettiği Eva'ydı.

Muhteşem geçen yaz tatili canlandı gözünde. Eva ile paylaştığı o unutulmaz anlar. Öyle bir soluk aldıkı ki sanki nefesi zamana dönüşecek ve o güne dönecekmiş gibi.

Eva'nın yüzünü, gülüşünü, bakışını ve ona tattırdığı bütün duyguları öyle çok özlemişti ki. Yüreği sıkışıyordu. Bir kaç damla daha yatağı ıslattı.

Canının yandığını hissediyordu. Sevgilisini, tek arkadaşını, tek dostunu ve tek aşkını özlüyordu.

Ona sarılmayı, onunla uyumayı ve onu gıcık etmeyi öyle çok istiyordu ki, bunun için alev alabilirdi.
Boğazındaki yumru bir gerçek misali orada takılı kaldı.

"Ağlayarak onu geri getiremezsin."Gideon içeri girdi.

"Anılarımla getiririm." Gideon yatağın başında durup bitmiş olan Simon'a baktı.

"Bir planım var."Simon gözlerini açtı.

Gideon devam etti "İki hafta boyunca bunun üzerinde tartıştık."

"Kiminle?"diye alay etti. Oturur pozisyona geçip Gideon'a dik dik baktı.

"Pes etmemiş insanlarla." Simon yavaşça kafa sallarken gülüyordu. Ayağa kalktı. Gideon'un önünde durdu.

"Öyleyse benimle de konuşmalıydın." Gideon yan yan Simon'a bakarken.  Simon ise gözleriyle adeta Gideon'a meydan okuyordu.

"Birbirimize düşecek bir zamanda değiliz."

"Düşelim bence."

"Simon, sinirini benden çıkarmak yerine plana uy ve gereken kişiden çıkar."

"Onlara güvenmemesi gerektiğini söylemeliydin."sesi sertti.

Gideon irkildi.

"Söylemedim mi? Sırada suçluma mı var?" Gideon kollarını çoktan kavuşturmuştu.

"Seni dinlediğini biliyorsun. Sen ne dersen onu yapıyor, bir sorunu varsa sana anlatıyor senden fikir alıyordu. Ne yaptın Gideon? Onu engellemek için ne yaptın? Hadrian denilen pisliğe güvenmemesi için onu engelledin mi?" Her harf bir öncekinden daha gür daha öfkeliydi.

"Sen üzerine düşeni yaptın mı?" Simon iğrenerek ona bakıyordu.

"Elbette."

"Öyle mi? Ne yaparak? Geceleri ona sarılarak mı? Onunla uğraşıp kendi dünyanda aşkını yaşayarak mı? Rüyalarından uyandığında onu öperek mi?"

Simon gerçeği hissediyordu. Gideon'un içindekileri.

"Sen mi yapmak isterdin?"hayret içindeydi.

"O şans bana tanınmış olsaydı şimdi Eva evinde olur, güvende olur ve en önemlisi mutlu olurdu. Sen! Kendi hayallerini yaşarken o korkuyla uykulara dalıyordu. Etrafındaki tehditi bile sırf sen üzülme diye söylemiyordu. O seni hep düşünürken sense hep ilgi bekleyen küçük çocuk oldun Simon."  Simon'ın gözleri anında kırmızının en koyusunu aldılar.

"Vur hadi!"diye gürledi Gideon.

"Göster hadi o asil gücünü!" Simon hiç düşünmeden Gideon'un çenesini yumruğunu indirdi.

"Bendim! Onun için hep ben olmalıydım!"bir yumruk daha vurdu Simon.

"Sen onun için bir rüya oldun. Oysa gerçek olan bendim." Bir darbeyi de gözüne yedi.

"Onun için tek ben olmalıydım." Simon hırlıyordu. Tükenmişti. Sallanıyor ve titriyordu.

"Adi."dedi ağlarken.

"Sen tam bir adisin Gideon Morris."

•Hey! Team Gideon vs Team Simon diyenleri görelim bakalım. Neredesiniz bana ses verin!••