Son 8

23.Bölüm

Simon'ın odasındaydık .Yatakta uzun bir süredir uyuyordu .Bayan Maggie uyanınca ona haber vermemi söyledi ve dışarı çıktı. Simon'ı izledim.Görmüş oldu o şeyler onu yormuştu şimdi de huzurlu bir şekilde uyuyordu.Gözlerim ağrıyordu ama onun yanında olmak ve onu izlemek istiyordum.Koltuktan kayıp yanına yaklaştım.Yatak hafiften hareketlensede derin bir uykudaydı. Saçları iyice uzamış , gözlerinin önünü hafiften kapatıyordu.Onu rahatsız etmemeye özen göstererek gözlerinin önünden çektim.Gözleri ortaya çıkınca onunda ağlamaktan gözlerinin altında torbacıklar çıkmıştı.

Küçükken yaşamış olduğu o olay aklıma geldikçe titriyordum.Bunca şeyi yaşamış ve buralara gelmişti.O çok güçlü birisiydi . Annesi'nin bu şekilde kaybetmesi onun ruhunda derin bir yara bıraksada hala atlatmaya çalışıyordu . Ben..ben ise bencil birisiydim. Kendimden başka kimseyi düşünmüyor ve umursamıyordum . 

''Asla böyle düşünme Eva .'' Simon çatlak bir seste konuştu ve sonra yavaşça gözlerini araladı.Yataktan doğruldum.

''Rahatsız etmek istememiştim , özür dilerim. ''

''Etmedin. '' Kendisini toplamaya çalıştı.Yastığını kaldırdım , şimdi ikimizde oturur pozisyondaydık. Bana baktı. Gözlerimin içine .

''Ağlamışsın .'' Patlamak üzere olan şiş ve kırmızı gözlerle zaten fazlasıyla  anlaşılıyordu .Gözlerimi kaçırdım.

''Neden ağladın ? ''Onun en son hatırlayacağı odamda Gideon için ağlamış olmamdı.Gerisinden habersizdi.

''Gördün demek ki ? ''Bazen ziihnimi okuyabildiğini unutuyordum ama kelimelerle açıklamaktansa böylesi daha iyiydi .

''Neden anlatmadın ? '' Bu sefer gözlerini kaçırma sırası ondaydı. Yataktan kalktı .

''Neden anlatayım ki ? '' Soruya soru ile cevap vermeyi en iyi öğrendiğim yaşım 10 yaşındaydım. Dolayısıyla şuan bu işin mastırını yapıyordum. 

''Neden anlaymayasın ki ? '' Simon gözlerini devirdi .Saçını kaşıdı ve hiç bir şey olmamış gibi banyoya yöneldi .Ben de kalktım yataktan . Demek bir şeyi geçiştirmek için bu yola başvuruyordu. 

''Simon ? '' 

''Ne ? ''

''Soruma cevap ver . ''

''Neden ilk önce sen cevaplamıyorsun ? '' Aynada saçını düzeltirken tek kaşını kaldırıp bana baktı.Nedense ona gcık olmaya başlıyordum.

''Bilmem sen söyle ? '' Kaş kaldırma sırası bana geçmişti.

''Bazen insanlar en yakını sandığını insanlara dahi bu tür şeyleri anlatmaz . '' Şoka uğradım.Bazen insanlar en yakını sandığını insanlara dahi bu tür şeyleri anlatmaz. Midemdeki kasılmayı görmezden gelmeye çalıştım ama buda neyin nesiydi şimdi ? 

''Açık açık konuşsana Simon . '' Çeşmeyi açıp yüzüne su çarptı .Havlu ile kurladıktan sonra gözlerinin renginin değiştiğini fark ettim .Şimdi niye kırmızı olmuşlardı ki  ?  Havluyu asıp yanımdan geçti.Artık dişimi sıkıyordum.Bu kadar umursamaz olamazdı bir insan!

''Cevabı kendinde gayet iyi biliyorsun bence . '' Dolabı açıp tişört ve pantalon aldı. Üzerindekileri bir çırpıda çıkardığında ona bakmadan konuşmayı sürdürdüm.

''Aslında...''

O sırada gözüme bir kadın ve küçük bir çoçuğun fotoğrafı takıldı. Çerçeveyi elime aldım.Çoçuğun gülüşü ve bakışları yanındaki kadının birer kopyasıydı . Simon çerçeveyi alıp yerine koydu. Sonra onun annesi olduğunu idrak etmem uzun sürmedi . Baş parmağını kadının yüzünde gezdirdi .Güzel bir kadındı  kumraldı  ve Simon'ın aynısı olan ela gözleri , güldüğünde çıkan kocaman gamzeleri vardı . Omzunda da ağzı kulaklarına varmış olan küçük Simon duruyordu. Tam kendimin ne kadar aptal , bencil , vurdum duymaz biri olduğumu ondan özür dilemeye hazırlanmışken kapı açıldı . Gelen bayan Maggie idi ona haber vermemiştim am bir şeyde demedi.

''Benimle gelin .'' Sesi biraz gergindi. Simon yanımdan geçip gitti. Bir süre bana tavır alması beklendik bir şeydi zaten ama asıl önemli olansa benim buna hazır olmamamdı.

****

Haberler büyüktü okuldaki herkez ünüformalarını giymiş koşuşturuyordu .Sebep ise yarın gelmesi beklenen yücelerin akşam saatlerinde okulumuza gelmiş bulunuyodu  . Bende heyecanlanmıştım . Simon da ise hiçbir duygu belirtisi yoktu . Bayan Maggie bizi bir odaya çekti . İşte uzun zamandır uğramadığım okulun kütüphanesiydi burası . Kimsenin burda olmadığından eminmiş gibi hemen konuya daldı . 

''Yüceler belli başlı sorular sormadan önce biraz vaktiniz var . '' Simon'a bir bakış attı .Yine umrunda değildi.

'' Onlara karşı terbiyesizlik yapmamak adına - raflardan birine gitti - işte buradaymış  ( bir kitabın tozunu sildi) . Bunu  okuyun . '' Kitap öyle beş yada on dakikada okuyabileceğimiz bir şey değildi . Bayan Maggie bakışlarımı anlamış olacak ki .. 

''Simon , hadi sırası değil şimdi . '' Simon kitabı aldı ve elimin üzerine koydu . Sıkıntı ile nefesini bıraktı.  Ne yaptığını anlayamadım. Sonra kendiside üst yüzüne iki elinide açık bir şekilde koydu . Bana zihnimden Odaklan  dedi. Yapmaya çalıştım . Sonrasında ise beynime milyonlarca sözcük aktı. Gözlerimi açtığımda beynim patlayacakmış gibi hissediyordum. Yerimde sallandım . Bayan Maggie koluma girdi . 

''Birden yapmamalıydım ,üzgünüm hayatım ama zamanımız yoktu . '' Ona boş gözlerle baktım.