W domu sobie trochę pośpiewałam. Lekcje miałam do późna, więc już za półtorej godziny miał przyjść po mnie Lou, bo na 17 spotykamy się z innymi. Ruszyłam w kierunku garderoby, wybrałam ubrania i założyłam to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zeszłam na dół i w tym samym czasie zadzwonił do drzwi dzwonek. - Hej Loui. - Hej piękna. Podszedł do mnie i pocałował. - To co idziemy? - Tak pewnie.
Partridge złapał mnie jak zwykle za rękę, lecz strasznie mnie zabolało. - Ojeju strasznie cię przepraszam, daj drugą rękę. Nic odpowiedziałam tylko go złapałam. - Bardzo boli nadgarstek?- zapytał, po chwili Louis - No niestety... - Przep...- przerwałam mu mówiąc: - Nie masz za co przepraszać. Okej?- Pokiwał głową na tak.
Z daleka widziałam już napis "Royal Night". W środku przy jednym z naszych ulubionych stolików siedzieli już wszyscy. - Hejkaa!- powiedzieli - Hejj. - To co zamawiamy?- zapytał Finn - Hmm ja chętnie to.- wskazałam na jedną z potraw w menu. Wszyscy stwierdzili, że będzie to smaczne, więc zjedli to samo co ja.
Siedzieliśmy i rozmawialiśmy, lecz nagle przypomniało mi się coś. - Ej Will. - Tak? - Co zrobiłeś Diego? - Aa.. no ogólnie słyszałem jak obgaduje mnie z tymi swoimi kolegami i zaczęli mnie wyzywać i źle mówić o mojej rodzinie, a takiego zachowania nie szanuję. Wiedziałem, że jeżeli go uderzę to będę miał wiele problemów, więc przerobiłem takie jedno... Może 6 zdjęć... Lecz oczywiście poskarżył się tatusiowi no i on zaczął "śledztwo". - Ajć a masz jakieś problemy? - Dyro powiedział, że jutro na ten temat porozmawiamy. - A okej. - Emma chciałbym cię przeprosić za to co ci zrobili. - To nie nie twoja wina. - Ale... - Nie. Żadnych ale.
Kelnerka przyniosła nam posiłek, a my go po chwili skończyliśmy. Nagle Millie się coś przypomniało i powiedziała: - Ej ludzie musimy kupić prezent urodzinowy dla Olivii. - Racja. - To co wy na to, aby nie iść jutro do szkoły i pójść na zakupy. - Świetny pomysł!- odparłam - Nie nie nie.- dodał Louis - Co? Czemu? - No bo muszę iść z Em do dyrektora, powiedzieć o tym co jej zrobili. - Nie Lou to nie jest konieczne... - Jest! - Partridge ma rację, w takim razie musimy iść teraz, bo w piątek musimy być w szkole, bo jest sprawdzian. - Okej to ruszmy się, bo o 21 zamykają galerię.- dodała Sadie
Wstaliśmy, zapłaciliśmy i poszliśmy na przystanek. Mieliśmy takiego farta, że właśnie podjechał i nie musieliśmy długo czekać.
Autobus był pełny. Wszystkim udało się znaleźć miejsca, lecz zostało ostatnie. - Chodź usiądź u mnie na kolanach.- powiedział Lou - No... Dobra. Nagle tak zatrzęsło, że przytuliłam chłopaka. - Od razu lepiej.- szepnął mi do ucha Zaśmiałam się, a on mnie pocałował w szyję. - Przepraszam, ale tu są dzieci.- powiedział jakiś starszy, zrzędliwy mężczyzna. Obydwoje próbowaliśmy powstrzymać się od śmiechu.
Gdy w końcu zatrzymaliśmy się na odpowiednim przystanku, jak najszybciej wybiegliśmy z autobusu. Odnaleźliśmy się, bo każdy siedział w różnych końcach pojazdu i weszliśmy do pięknego centrum handlowego.
- To co rozdzielamy się chłopaki i dziewczyny i idziemy kupić jakieś ubrania?- zapytała Addi - Chciałem iść z Millie.- powiedział smutny Will - Ehh radzę się przyzwyczaić.- dodał Louis niezadowolony. - No już nie smućcie się i chodźmy w końcu, bo sklepy nam zamkną.
Byłyśmy z dziewczynami w czterech sklepach i nic ładnego nie znalazłyśmy, no może oprócz Addi, która kupiła ładną niebieską, błyszczącą sukienkę. W kolejnym sklepie znalazłam właśnie to czego szukałam. - Wow będziesz w tym wyglądała pięknie.- stwierdziła Sadie - Hmm no mi też się podoba. Lecę ją przymierzyć.
***
- Okej biorę ją! - Dobry wybór. - A ja i Sadie też znalazłyśmy!- dodała Brown - Piękne. To co idziemy płacić? - Tak.
Na koniec poszłyśmy kupić prezent. Addi wzięła szarą bluzę i czerwoną, naprawdę ładną sukienkę. Sadie kupiła jakieś ubrania. Mills wspólnie z Will'em kupili deskorolkę. Chłopaka przy niej nie było, ale nie robiło jej to różnicy. Ja natomiast napisałam do Louis'a, by mu powiedzieć, że zajmę się kupieniem prezentu. Oczywiście zgodził się, bo i tak nie wiedziałby co wziąć. Kupiłam jej paletkę z chyba aż 50 kolorami i parę kosmetyków.
***
Umówiliśmy się z chłopakami przy drzwiach. - No w końcu jesteście.- stwierdził Will - No bez przesady.
Żadnych autobusów na drogę powrotną nie było, więc musieliśmy się przejść. Strasznie bolały mnie nogi i zrobiłam się zmęczona.
Partridge spojrzał na mnie i wziął na ręce.
Każdy poszedł do swojego domu, a mnie mój chłopak zaniósł do mojego pokoju. Wyjął z garderoby piżamę i mi ją dał. Szybko się przebrałam i położyłam. - Ej Lou zostaniesz? - Jeśli chcesz. - Tak bardzo. - Dobrze to idę się umyć, a ty idź spać, bo widzę, że jesteś strasznie zmęczona. Nie dziwne.
Pokiwałam głową i zasnęłam.
~POV Louis~
Umyłam się i założyłem jakieś ubrania, które zostawiłem u Emi. Gdy wszedłem do jej pokoju, ona już spała. Przykryłem ją kołdrą i pocałowałem w czoło.
Jeszcze długo na nią patrzyłem. Jest taka słodka... Tak się cieszę, że mam ją przy sobie. Jest najcudowniejszą osobą jaką spotkałem w całym moim życiu.
