Queen Of Damn

CHAPTER 35 (Mom from Hell)

*Reina*

The day has come.

The day that I dreaded and wished to just end it right away.

I heaved a long, depressive sigh and glanced at the watch. 6:30 am.

Masyado pang maaga at masyado pang mabagal. Gusto ko na talagang matapos ang araw na 'to.

Tumawag kagabi si Tita Theresa at ibinalitang natalo kami sa fourth hearing. Bumubuwelo lang pala ang kampo ni mom, sabi ko na, hindi yun basta-basta nagpapatalo, I feel kind of suspicious even before, about her game.

She countered our charges and negated our plea, saying our pieces of evidence were lame and baseless, she even cried inside the courtroom just to gain their sympathy.

Saying that she loves her children. Professing the unconditional love that even if I did this thing to her, she would still accept and care for me.

Which made me wanna puke.

The last few things that she told me were I was sired by a demon, that I was useless, damaged and dispensable, wishing me dead even before I was born.

Those words cut me so deep. I don't really know why she despises me this bad.

Tita Theresa wanted to throw her suitcase in her face because she was telling lies. Kilala ko si tita, paniguradong kahapon, umabot ang presyon ng dugo nun sa 130/100. Hina-high blood yun kapag nagsasalita ng false statements si mom.

At kahapon lang din, nawalan ng bisa ang panibagong TRO dahil hanggang animnapung araw lang ang bisa nun na nakuha namin sa Court of Appeal. Kukuha na lang ulit si tita at iaakyat na sa Supreme Court, pinapanalangin kong makakuha ulit siya dahil ayoko nang lumalapit si mom sa akin lalo na ang demonyong iyon.

Kaya walang magagawa, kailangan ko siyang harapin mamaya.

Huminga ulit ako nang malalim at tinungo na ang banyo para simulan ang araw kahit pa parang ayoko pa sanang simulan. Kailangan kong magpakatatag.

Para sa sarili ko,
Para kay Yumi,
Para kay Miles.

Sa ngayon, sila na lang muna ang iisipin ko.

*******

Pumasok muna ako sa klase dahil mamayang 9 pa naman ang meeting.

Wala sa lesson ang wisyo ko, iniisip ko kasi kung bakit pa mangengealam si mom gayong si Tita Theresa na ang guardian ko.

Naisip ko, baka dahil tungkol sa grant at sa pera. It's always been about the money. Mukhang pera kasi si mom.

Napabuntong hininga na lang ako. Parang ang bagal kasi ng oras. Halos hindi ko na nga inaalis ang tingin ko sa orasan.

Mayamaya, may kumatok sa pinto ng classroom namin, binuksan ng class president namin at napaatras.

"Excuse me, sorry to interrupt your class Mr Salas, but I'm here to call on Ms Reina Montalvo,"

Napansinghap ang buong klase, maski ako nagulat. Bihira kasing magsundo ang presidente ng student council. Madalas, inuutos na lang sa iba.

"S-sure, Mr Tolentino." tumikhim pa muna bago ako tinapunan ng tingin ni teacher. "Reina,"

Kusa akong tumayo at naglakad papunta sa pinto. Umatras naman siya ng ilang hakbang bago ulit bumaling sa teacher namin. "Thank you, Mr Salas."

Pagkasabi nun, nagsi-ungutan ang mga babae at pati bakla naming kaklase.

"Awww..."

"Ang pogi talaga ni Devlin, sana siya ang maging batch valedictorian natin!"