Between Us

52

2 days passed. And i am fully recovered. Babalik na ako kaagad sa training namin. Pero this time, doon na sa pag gaganapan ng fashion show nila. Doon na sa venue.

" Are you all complete?" Umiling sila. Kaunti pa nga lang talaga ang mga naririto. May kalayuan ang venue nila kaya naka nahirapan silang bumyahe.

" Ms. Olivencia, Mr. Villareal wants to discuss with you something."

" Excuse us for a while."

Nagpaalam ako sa mga models. Pumunta kami sa backstage. Nakita ko si Alessandro na may kausap na ilang kalalakihan.

' oh, Ms. Olivencia, you're so sexy'

' nice meeting you, Ms. Olivencia'

' she's so pretty.'

Nangunot ang noo ko ng makita ang mga lalaking ito. Nakangisi naman si Hyacinth, naka topless silang lahat. Lumapit naman saakin si Alessandro.

" Ihahalo sila sa mga babaeng models mamaya, para doon sa isang summer collection for the clothes." Tumango ako. Halata ang starstruck sa kanila. Gusto nila akong hawakan pero inilalayo ako ng mga guards ko. Nagpalit sila ng polo na puti na hindi naka butones, nakikita parin ang kanilang abs.

" When you're all ready, mag start na tayo."

" Let's go."

Kumpleto na ang mga babae paglabas ko, nag reretouch na din sila. Ngumiti sila ng makita ako.

" Nasa backstage na ang mga partner niyo, unahin natin ang mga shoes at bag, bago tayo doon sa may Summer outfit collection." Tumango sila. Sabay sabay silang nagtungo sa backstage. Nakatayo ako sa pinakadulo ng stage nila. Si Alessandro naman ay nasa likod ko at nakaupo.

Nagsimula ang tugtog. Isa isa silang lumabas. Pumapalakpak ako kapag nagugustuhan ko ang pagmomodel nila.

" Nice, that's it. Paki ayos ang mukha niyo!" Nag fierce sila. Agad kong pinahinto ang musika. Tumaas ako sa stage. Inalalayan ako ng isang model na lalaki na naka stand by sa gilid at naghihintay ng tawag nila.

" All good. Ang mga mukha niyo, paki ayos okay? Yung iba hindi naka fierce!--- next!" Bumalik sila sa backstage. Agad namang kinuha uli ng lalaki ang kamay ko para alalayan akong bumaba ng stage. Kita ko ang pag igting ng panga ni Alessandro.

" Ano ang next nila? Bags ba?"

" Yes ma'am."

Nagsimula nanaman silang rumampa. Ang lalaking nasa gilid ko ay unti unti namang lumalapit saakin, hindi ako kumportable.

" M- Mr. Villareal, can you come over?" Tawag ko kay Alessandro. Lumapit naman siya ng nakapamulsa. Hinila ko ang lalaylayan ng damit niya at saka siya pinuwesto sa gilid ko. Tinignan niya ako ng nagaalala.

" Are you okay? What's the matter?"

" I- i'm not comfortable with the guy beside you, I'm sorry." Ngumiti siya at saka nakipag usap sa lalaking nasa gilid niya na katabi ko kanina.

" He's far already. Did he touch you? You want to rest?" Alala niyang tanong. Umiling ako kaagad.

Naglalakad na ngayon ang mga models. Nakangiti ako sa kanila. Si Alessandro naman ay nasa gilid ko padin siya.

" Nice, summer collection na, boys--- ready na."

Agad silang pumunta sa backstage. Pati ang mga lalaki kanina. Si Alessandro ay nasa likod ko. Isa isang lumabas ang mga magpapartner, unang pasok palang, pinahinto ko na ang music.

Umakyat ako ng stage, hinawakan ni Alessandro ang kamay ko.

" Miss, kapag hahawak ka sa abs niya, hindi dapat ganoon ang gagawin mo, feels uncomfortable." Umalis ang babae sa pwesto niya. Ako ang pumalit. Hinawak ko ang aking isang kamay sa balikat ng lalaki. At saka iniligay ko naman ang isang kamay ko sa abs niya.

Nakaramdam ako ng sunod sunod na buntong hininga ng mga nanunuod, hindi nila akalain na hahawak ako sa abs ng lalaking ito. Pati mismo ang lalaki ay nagulat din.

Nag igting ang panga ni Alessandro ng nagtama ang paningin namin.

" Like this--"

" Breaktime." Sambit kaagad ni Alessandro, agad nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

" We're not yet starting, Mr. Villareal--"

" I'll wait for you on the backstage." Napalunok ako sa sinabi niya. Napailing nalang ang mga models. Nagpaalam ako sa kanila. Si Hyacinth naman na muna at ang sekretarya ni Alessandro ang mag aassist sa mga models na naiwan sa stage.

" What do you need?" Nag igting ang panga niya sa tanong ko sa kaniya. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.

" Is that needed? Ms. Olivencia?" Agad na nangunot ang aking noo sa tanong niya. Anong needed? Ano ang kailangan? Saan?

Lumapit ako sa kaniya.

" Kailangan ang alin? Alessandro?" Sambit ko sa malamig na boses.

Hinila niya ang mga kamay ko papasok sa dressing room. Nilock niya ito. Dalawa lang kami na narito.

" I'm fucking jealous, Damn it!" Suntok niya ang nasa gilid ko. Napapabalikwas ako habang naririnig ang pagsuntok niya. Tumigil siya ng makita ang reaksiyon ko.

" Bakit ka naman magseselos? Kailangan kong gawin iyon, ganito ang trabaho ko."

" Damn that work of yours then, should i end the contract here? The way you--damn it, fuck! Fuck!" Sinuntok nanaman niya ang pader na nasa harapan ko. Pumikit nalang ako. Nakakatakot siya. Hindi ko alam na ganito siya magalit. Bakit parang nagiba ang kilala kong Alessandro noon?

" Could you please stop punching the damn wall?! It's not helpful, you're hurting yourself. You're scaring me." Kagat ko ang aking labi. Magkahawak ang dalawa kong kamay. Hinapit niya ang aking beywang ng lumapit ito saakin.

" I can't help it. I'm so jealous, baby. Stop doing that, i'll kill them all."

" You have your power to kill them all huh? Stop acting like you're my man, Mr. Villareal." Nag igting ang panga niya sa sinabi ko. Sabay kaming napaiwas ng tingin. Mas lalo niyang hinapit ang beywang ko. Nakahawak na ako sa mga braso niya.

" If you'll make me jealous real hard, i'll kill them, sweetheart, don't do this to me." Umiling ako. Nagkatitigan kaming dalawa. Nasa isang sulok kami at nakasandal ako sa pader. Hindi niya ako binibitawan.

" Let me go, Alessandro, hindi ko kailangan ng selos mo, walang tayo." Ilang pulgada ang nilapit niya sa aking mga labi. Shit, shit. Naaamoy ko na ang hininga niya. Pati ang init ng katawan niya. Shit.

Nakaramdam ako ng paru paro sa aking tiyan. Ilang segundo ang nakalipas, dumampi ang mga labi niya saakin.

" I'll pay you 1 billion after this.."